Unicode~
သူတော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော်။ မဟုတ်သေး.. နည်းနည်းမှကို အိပ်မပျော်တာ။
မတွေးမိဖို့ သတိပေးလေ ပိုတွေးမိလေဖြစ်နေသော အတွေးအပိုင်းအစအချို့ရယ်။ ဝင်လေထွက်လေကို ပုံမှန်ဖြစ်နေအောင် ထိန်းညှိပြီး အိပ်လို့ရအောင်တော့ ကြိုးစားကြည့်နေတာပါပဲ။
သူအမှောင်ထဲမှာ စိတ်ချလက်ချအိပ်စက်နိုင်ဖို့ရာ လိုအပ်ချက်က.. ကျောပြင်ပေါ်က နွေးနွေးထွေးထွေးအထိအတွေ့တစ်ခု၊ ခါးသွယ်သွယ်ကို ရစ်ပတ်ကျီစယ်နေသော လက်တစ်ဖက်၊ လည်တိုင်ပေါ်ကို တဖွဖွအနမ်းဖြန့်ကျဲပေးလျက်ရှိသော နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ။
"မတွေးတော့ရင်ကောင်းမယ် Kim Taehyung. သူက မင်းအတွက် မဟုတ်ဘူး"
သူ့ကိုယ်သူ ရေရွတ်လိုက်ပြီးမှ သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချမိသည်။ လေးလံနေသော ရင်ဘတ်ထဲမှာ ကျောက်စရစ်ခဲကို ပိဿာချိန်လိုက် ထည့်ထားသည့်နှယ်။
မတွေးဖို့ကြိုးစားရင် ရုပ်လုံးပေါ်လာတဲ့ Jeon JungKookနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ မှတ်ဉာဏ်အစိတ်အပိုင်းများ။ သူ့အတွေးထဲ ထိုလူ့ကို မတွေးဖူးတာမဟုတ်။ တွေးခဲ့သမျှက အဆိုးဘက်ရှုထောင့်က ဖြစ်နေခဲ့ရုံ။ ယခုတော့ ထူးထူးခြားခြား မှတ်ဉာဏ်တွေက ချိုနေသည်။
Jeon JungKookနဲ့ သူနဲ့အကြားမှာ ချိုမြိန်တဲ့ အမှတ်တရတွေလည်း ရှိခဲ့ဖူးတာပဲလား။ ယုံတောင်မယုံချင်။ အခုမှ အတွေးပေါက်တဲ့ သူ့ကိုယ်သူ မယုံနိုင်ဖြစ်နေတာ။
တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လွန်း၍ ချောက်ချားဖွယ်ကောင်းသော ညချမ်းလေးဆီ ဆူဆူညံညံအသံတွေဝင်လာသည်။ ကြားကြားချင်းတော့ တွန့်ခနဲဖြစ်ပြီး လန့်သွားတာ။
အသံတွေက တဖြေးဖြေးပိုကျယ်လာပြီး ပါဝင်သူဦးရေကလည်း များပုံရသည်။ စပ်စပ်စုစုထကြည့်ချင်လိုက်ပေမဲ့ ကျောက်ချထားသလို အိပ်ရာထဲက ခွာလို့မရ။
ဘာမှမမြင်ရတဲ့အချိန် ထရမှာကို ကြောက်နေသည်။
'ဒေါက် ဒေါက်!'
"Taehyungရေ.. အိပ်နေပြီလား။ ထပါဦး"
Abbyအမေရဲ့အသံကြားမှ သူနည်းနည်းစိတ်သက်သာရာရသွားသည်။ ချက်ချင်းလက်ငင်း ငေါက်ခနဲ ထသွားပြီး တံခါးဖွင့်ပေးတော့ မီးအိမ်လေးကိုင်၍ ညှိုးငယ်စွာရပ်နေသော Abbyအမေ။ မျက်လုံးက အရည်များလဲ့နေလျက်။
ဘေးက Abbyက သူ့အမေကို ပြူးကြောင်ကြောင်ကြည့်နေ၏။
ဘာတွေများ ဖြစ်လာကြတာပါလိမ့်။
YOU ARE READING
𝒀𝐞𝐬 𝒕𝐨 𝑯𝐞𝐚𝐯𝐞𝐧
FanfictionCold war? Funny how it cannot be as cold as your feeling to me. Knowing that you're by my side, you're hella abstract after all. Countless times of being an escapee, you never feel sick of it. There's no way I can feel relieved whether you are with...
