Unicode~
"ဘယ်လိုဆက်လုပ်ရမလဲ သူဌေးမင်း။ အရေးကြီးတဲ့ လက်နက်တွေမဟုတ်လား"
"ဟိုဘက်က အဲ့တာကို ထုတ်လုပ်တော့မှာတဲ့လား"
"ဟုတ်ကဲ့.. သူတို့ဘက်ကတော့ အဲ့တာကို အလောတကြီးထုတ်ဖို့ စီစဥ်နေကြပါတယ်"
"အေးပေါ့.. သူခိုးကျင့်သူခိုးကြံနဲ့ ရထားတဲ့ပုံကြမ်းတွေဆိုတော့လည်း မြန်မြန်အကောင်အထည်ဖော်ချင်မှာပေါ့"
JungKookက ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ရယ်ရင်းပြောသည်။ စိတ်ထဲမှာတော့ မတရားဒေါသထွက်နေတာ။ သူနေ့မနားညမအား ကြိုးစားခဲ့တာတွေက ဘာမဟုတ်တဲ့ကောင်ကြောင့် ပြိုင်ဘက်တိုင်းပြည်ကိုရောက်သွားသည့်အတွက် ဘယ်သူ့ကို အပြစ်တင်လို့တင်ရမှန်း မသိ။ သူ့ကိုယ်သူပဲ ပေါ့လျော့မှုအတွက် ဒေါသထွက်ရမလား၊ အောက်တန်းစားကောင်Antonကိုပဲ စိတ်တိုပြီး ဆိုဗီယက်အထိ လူသွားသတ်ရမလား။
"သူဌေးမင်း.. အရေးပေါ်ပါ"
အပြင်ကနေ ဝရုန်းသုန်းကားပြေးဝင်လာတဲ့ လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းလေးကြောင့် JungKook အာရုံပျက်သွားသည်။ မိုးတောင်ချုပ်လုလုဖြစ်နေကာမှ ဘာအရေးပေါ်လဲ။
"ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ"
"ကျွန်တော်တို့စက်ရုံ တိုက်ခိုက်မှုခံနေရပါတယ်"
"တိုက်ခိုက်မှု ဟုတ်လား။ ဘယ်ကလဲသိလား"
"ကျွန်တော်တို့ပရောဂျက်ခိုးယူတဲ့အဖွဲ့ကလို့ ထင်ရပေမဲ့ ဆိုဗီယက်က မဟုတ်ဘူးဖြစ်နေတယ်"
JungKook စိတ်ရှုပ်သွားပြီး အနည်းငယ်စဥ်းစားဟန်ပြုသည်။ တရားဝင်လက်နက်ထုတ်လုပ်ရေးမှာ ခြုံခိုတိုက်ခိုက်သည်က သိပ်ကိုအောက်တန်းကျတဲ့ လုပ်ရပ်။ တရားမဝင်မြေအောက်အဖွဲ့အစည်းမှာ ဒါမျိုးက မဆန်းပေမဲ့ တရားဝင်လုပ်ငန်းမှာ သည်လိုကိစ္စက မရှိသလောက်။
သို့သော် သူဒါတွေကို စဥ်းစားချိန်လုံလုံလောက်လောက်မရလိုက်။ အပြင်ဘက်မှ သေနတ်သံတွေ ဆက်တိုက်ကြားရတော့ သူ့ဘေးနားက သက်တော်စောင့်တွေပါ ရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်ကုန်၏။
YOU ARE READING
𝒀𝐞𝐬 𝒕𝐨 𝑯𝐞𝐚𝐯𝐞𝐧
FanfictionCold war? Funny how it cannot be as cold as your feeling to me. Knowing that you're by my side, you're hella abstract after all. Countless times of being an escapee, you never feel sick of it. There's no way I can feel relieved whether you are with...
