Bebeğimiz İçin • [b×b]

Final|Bebeğimiz İçin

Keyifli okumalar💘

*

İçerden gelen sohbet sesleri yüzünden sıcak bir duşun ardından dahi iyi hissedemiyordum. Sebebi açıktı. Orhan ve Umut babam, akşam geleceklerini haber verdikleri halde beklediğimiz saatin çok çok öncesinde gelmişler, yetmiyormuş gibi yanlarında Ecrin'i de getirmişlerdi.

Aslında bir süredir aramız daha normaldi ve bunu sonunda kendine uğraşacak başka şeyler bulmasına bağlıyordum. Duyduğum kadarıyla resim kursuna gitmeye başlamıştı, aynı zamanda şirkette de çalışıyordu. Benden nefret edebileceği boş vakti yoktu anlayacağınız.

İlk başta onunla Bulut'u yan yana getirmeyi hiç istememiştim ama sonrasında bundan daha fazla kaçamayacağım gerçeğiyle yüzleşmiştim. En nihayetinde bu kız kocamın kardeşiydi. Biz anlaşsak da anlaşamasak da bir şekilde aynı ortamda bulunacaktık. Bulut'u görecek, vakit geçirecekti.

Saçlarımı kurulama işlemini kesip buklelerimin daha belirgin olması adına saç kremi sürmeye başladığım esnada Savaş girdi içeri. Kucağında bebeğimiz yoktu. Onu babalarına bıraktığı sürece sorun olmazdı. Dedeleri Bulut'un üstüne titriyor, el üstünde tutuyordu.

"Aşkım?" belime sarılan kolları kendine çekerek sırtımın göğsüyle buluşmasını sağladı. "Neden uzun sürdü böyle?"

"Kalçam acıyordu, anca yıkandım." burnunu boynumda gezdirdi.

Kokumu uzun uzun içine çekerken dudaklarının gerildiğini hissettim. Gülüyordu. "Tam vaktinde geldiler, ilgilenemedim seninle."

"Umarım akşam telafi edersin."

"Etmez miyim?" elimdeki saç kremini alarak avuç içine biraz sıktı. Saçlarımla kendisi ilgilenmeye başladığınla huzurla kapattım gözlerimi. Saçlarımla oynanmasına bayılıyordum.

"Mis gibi kokuyorsun, bayılıyorum sana."

Kremle işi bittiğinde masaya bıraktı. Yeniden belimdeki yerini alan elleri beni kendine çevirmeden önce dudaklarını omzuma bastırmış, derin bir öpücük bırakmıştı.

"Sevgilim..." dedim, nazlanarak. "Dışarı çıkalım mı akşam?"

"Bulut'la beraber mi?"

"Hmhm." dudaklarına bir öpücük kondurduğumda hemen ayrılmama müsaade etmedi. Alt dudağımı içine çekip emmek istediğinde gülümsememi bastırarak öpüşüne karşılık verdim. "Olmaz mı, ailecek zaman geçiririz?"

"Olur yavrum. Bulut huysuzlanırsa diye endişeleniyorum sadece."

"Ben biraz alışveriş yapsam, hatta bol bol alışveriş yapsam...Sen de oğlumuzla ilgilensen, çok güzel olmaz mıydı bitanem?"

Kıkırdayarak yeniden uzunca öptü dudaklarımı. Tişörtümden içeri girmiş parmakları belimde gezinirken "Hadi, bebeğim." dedi. "Bekletmeyelim misafirlerimizi."

Babaları geldiği için surat astığımı sanmasın diye aşağı yukarı salladım başımı. Benim modumu düşüren şey kız kardeşinin burada olmasıydı ama eğer moralim bozuk davranırsam yanlış anlaşılmaktan çekiniyordum.

Beraber içeri geçtiğimizde herkesle selamlaşıp doğrudan mutfağa gitmeyi, atıştıracak bir şeyler hazırlamayı planlıyordum ama bizim salona girmemizle eş zamanlı olarak sehpaya tutunarak ayağa kalkan Bulut yere düştü. Tutunmaya çalışırken bükülen parmağı fazla acımış olacak ki, yüksek sesli ağlayışı inletti tüm evi.