Yaşadığı travmalar yüzünden ailesi tarafından şımartılarak büyütülen Ahsen'in, yolu diktatör bir yüzbaşı ile kesişir.
(Hikayede adı geçen bütün kişiler, kurumlar ve olaylar hayalimin ürünüdür. Gerçeklikle bir alakası yoktur.)
18.03.2023 #GençKurgu 1.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cahit'in işini bitirip yanıma gelince birlikte karakoldan çıkıp, yemek yiyebileceğimiz güzel bir mekana gelmiştik.
Aklım ne kadar az önce duyduğum şeyleri söyleyip dursa da şuan konuşmak hiç mantıklı gelmiyordu.
En azından daha sakin, daha doğru bir zaman bulmalıydım. Ayrıca böyle bir şey nasıl söylenirdi hiç bir fikrim yoktu. Yanlış bir şey söylemek, kimseyi zan altında bırakmak istemezdim. O yüzden doğru bir zamanda, doğru bir şekilde söylemem gerekiyordu.
"Birtanem." Diyerek Cahit'in masanın üzerinde duran elini tuttum. "Bir şey mi oldu?"
Geldiğimizden beri bir dalgındı. Ya da ben öyle olduğum için sanki Cahit'de öyleymiş gibi geliyordu bilmiyorum.
Cahit başını kaldırıp bana baktı.
"İyi misin?"
"İyiyim birtanem." Dedi gözlerimin içine bakarak. "Bir şey olmadı."
"Emin misin?"
"Evet. Niye sordun ki?"
"Dalgınsın."
"Yoruldum biraz o yüzden."
"Dün bile yorgun değildin. Bu gün mü yoruldun?" Diye sormadan edemedim.
Başka bir şey varmış gibi hissediyordum.
"Karakolda canımı sıkan bir şeyler var."
"Ne gibi?"
"Genel." Dedi.
Sanırım bana bu konu hakkında daha açık şeyler söyleyemezdi.
