Yaşadığı travmalar yüzünden ailesi tarafından şımartılarak büyütülen Ahsen'in, yolu diktatör bir yüzbaşı ile kesişir.
(Hikayede adı geçen bütün kişiler, kurumlar ve olaylar hayalimin ürünüdür. Gerçeklikle bir alakası yoktur.)
18.03.2023 #GençKurgu 1.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cahit'in veda eder gibi konuşup, gidişinin ardından tam yirmi dört saat geçmişti. Kahvaltıdan sonra gitmişti ve ben o giderken kalkıp bir kere sarılamamıştım bile.
Veda eder gibi konuşması çok moralimi bozmuştu. İçime kocaman bir korku düşmüştü. Dün gün boyu ve gece sabaha kadar bir şey mi olacak diye düşünüp durmuştum. Düşünmeye de devam ediyordum.
Çok mu tehlikeliydi bu sefer gittiği görev? O yüzden mi öyle konuşmuştu?
Cahit'e bir şey olursa ben ne yapardım? Böyle bir acıya dayanabilir miydim?
Ya ona bir kere daha sevdiğimi söyleyemeden veda edersek?
Oflayarak başımı yastığa gömdüm. Hayat neden bu kadar zordu?
Ben başımı yastığa gömmüş bir şekilde hayatı sorgularken bahçede ki musluğun açılma sesi geldi.
Başımı kaldırıp kaşlarımı çattım. Kim vardı sabahın köründe bahçede?
Hızla yataktan fırlayıp cama koştum.
"Cahit?"
Perdeyi çektim fakat gördüğüm kişi Cahit değil Fuat'di. Çiçekleri suluyordu.
Oflayarak perdeyi kapattım ve odadan çıktım. Zehra ve Hande hala uyuyordu. Dış kapıyı sessizce açıp dışarıya çıktım.
"Fuat?"
Fuat bir an gelen ses ile irkilsede hemen bana döndü.
"Ahsen hanım?"
Göz devirdim. "Fuat, hani Ahsen diyecektin?"
"Ahsen hanım, her an bir yerden Cahit komutanım çıkacak gibi hissediyorum."
Keşke Fuat...
"Çıksın ne olacak." Dedim. "Bir şey diyemez o."
"Ama yine de olmaz öyle."
"Ya Fuat tekrar mı ikna etmeye çalışacağım seni?" Diye sordum.
"Yok Ahsen hanım siz ikna etmeyin, ben böyle demeye devam edeyim size."
"Neden?"
"Saygıdan."
"Fuat ben o kadar saygı duyulacak biri değilim." Dedim.
"Olsun."
"Ay tamam Fuat." Diyerek kabul ettim. "Ne istiyorsan öyle de tamam mı?"
"Tamam Ahsen hanım."
"Ne yapıyorsun sen bu saatte burada?"
Çiçeklere kısa bir bakış attı.
"Cahit komutanım kesin emir verdi, o yokken çiçekleri sulayacakmışım." Deyince gülmeden edemedim.
