Kristine Series 53: Magic Moment, Book 2: I Have Kept You In My Heart

Chapter Eighteen

"THIS is very, very good," ani Zach, devouring his pie. "Hindi ganito ang natitikman kong apple pie, which by the way, ay pangatlong beses ko pa lang nakakain sa buong buhay ko," pag-amin nito, then smiled sheepishly.

"Sinabi mo pa," susog ni Caleb. "Katunayan, ngayon lang ako nakatikim ng apple pie satanang buhay ko." Sinabayan nito iyon ng nahihiyang tawa.

Beatriz was beaming. "My children and grandchildren love my apple pie, boys. Kahit saang bahagi sila ng mundo, sinasabi ng aking mga apo na walang katulad ang aking apple pie."

"Sana ay kaya ni Mommy na mag-bake ng ganito. May nabibili namang apple sa groserya sa bayan."

"I might tell your mother my secret recipe."

May panghihinayang sa ngiti ni Zach. "But she's not into cooking, ma'am. Mas nasa photography ang talino ni Mommy."

"And I know nothing about photography except admiring them."

"Lumalakas ang ulan," ani Franco sa mga bata. "Alas-singko pa lang pero madilim na sa labas. Nais ba ninyong dito na magpalipas ng gabi?"

Sabay na nag-angat ng paningin ang dalawang binatilyo. Pagkatapos ay nagkatinginan. The idea seemed to excite them both. Nakita ng don iyon sa mukha ng dalawa at lihim siyang natuwa.

For Caleb, it wasn't everyday that he was invited to spend a night at the Alta Tierra mansion. Isang maipagmamalaking kuwento iyon sa mga kaibigan nito sa Sto. Cristo. Kaiinggitan ito.

And for Zach, tsansang makapag-shoot pa. Hindi pa nito nakukuhanan ang mga stallion.

"Magpapa-radio ako sa kabilang asyenda at magpapautos sa inyo, Caleb, para maipaalam sa lolo mo nang hindi mag-alala," dugtong ni Franco bago pa makapagsalita ang dalawa.

"Ikaw?" Siniko nito si Zach.

Nagkibit ng mga balikat si Zach. Ang excitement ay pilit na sinusupil. Kung dito sila matutulog ay maaari sigurong makapanhik siya sa pinakaitaas ng mansion at sipatin ang buong paligid ng Alta Tierra, first hour in the morning tomorrow. Then he'd take some shots at the breaking of dawn.

Later tonight, he would call his mother.

Sasabihin dito ang katuwaang nararamdaman. "Aren't we imposing?"

Halos magkasabay pang sumagot sina Don Franco at Doña Beatriz. "Of course not!" Kapagkuwa'y sabay ring nangiti ang mag-asawa.

"Malungkot dito sa bahay kapag ganitong gumagabi na. Parang kay tagal ng gabi. Kami ng aking asawa ay nagpapalipas ng oras sa panonood ng video. Some are old movies na sampung beses na yata naming napanood. And some are family videos.

"Maybe you can join us. May magaganda kaming DVD collection, from classic movies toeverything. Baka may mga pelikula kayong hindi pa napapanood."

Zach grinned. "We would love that." Nakipag-high-five ito kay Caleb.

"You, boys, can have TV dinner later on," ani Beatriz. "And if you're done, mga hijo, tara sa family room. Mamili kayo mula sa collection ng panganay kong anak ng DVD movies na gusto ninyong panoorin. At bago kayo makatapos ng pelikula ay nakaluto na ng hapunan. How would you like lemon chicken?"

"Wow!" both boys exclaimed.

"It's settled then. We'll have Chinese tonight." Beatriz smiled. "Lemon chicken with crispy pancit canton and lumpiang shanghai."

"Thanks, ma'am," ani Zach. "'Dami namang ulam. I am still full. Kahit nga po di na kami maghapunan ay okay lang. I had two big slices," nahihiyang sabi nito.