Kristine Series 53: Magic Moment, Book 2: I Have Kept You In My Heart

Chapter Twenty

"WHAT do you mean your mother has no memory of her past?" Nick's voice shook. The anger came back with a vengeance. Kung hindi bata ang kaharap niya ay pinitserahan na niya ito at inihagis sa labas ng mansion. "Are you making a fool out of us, Zach?"

Ang mga mata niya ay matamang nakatitig sa binatilyo, dark with anger. Tila kalangitan na nagdidilim bago ang bagyo.

But Zach's eyes met Nick's with equal intent. With equal anger. Ni hindi gustong magbaba ng tingin ang binatilyo. "How could you accuse me of that, Mr. Navarro!"

"Nick, for Pete's sake, will you just listen to him?" barked Franco. The tension between Nick and Zach was palpable. Kapagkuwa'y banayad na hinawakan ni Don Franco sa balikat ang binatilyo. "Forgive my son, Zach. Labis ang naging paghihirap niya sa pagkamatay ng asawa. Gusto kong marinig ang tungkol sa sinasabi mong pagkawala ng memorya ng mommy mo..."

Tumiim ang mga bagang ni Zach. Matalim na sinulyapan si Nick bago nagpatuloy, "According to my grandmother... my father's mother. She woke up nearly fifteen years ago in a hospital near our place without any memory. Puno ng sugat ang buong katawan at... at anim na linggong nagdadalang-tao sa akin..."

Beatriz gasped loudly. Franco was silent but seemed to be holding his breath. Si Caleb ay bumulong ng "wow, pare." Si Nick ay tila nawalan ng lakas ang mga tuhod at lumakad sa pinakamalapit na silya at naupo.

"Ang akala nila ay kasama si Mommy sa mga pasaherong naaksidente mula sa bus na nahulog sa bangin. My grandmother kept aclippings on that accident that took many lives. Dalawa lamang ang nakaligtas. Si Papa at si Mommy. Walang kumilala kay Mommy sa ospital na iyon..." Zach's voice trailed off. Sinisikap alalahanin ang kuwento ng lola at ina.

"And what, Zach?" Nick snapped, hindi niya matagalan ang sandaling katahimikang nama-magitan. Humahabi ba ng kuwento ang batang ito?

Naguguluhang tumingin sa kanya ang binatilyo. "Hindi ko rin po naiintindihan ito. Walang sinabi ang papa ninyo sa akin sa nakalipas na mga oras. Until you arrived. But my... my grandmother told me the next day... after they buried my father that he wasn't my real father."

Napuno ng lungkot ang tinig ni Zach. Si Philip ang nakilala nitong ama at minahal ito ni Philip tulad ng isang tunay na anak. Ni hindi pa man lang lumilipas ng mahabang oras sa libingan si Philip ay ipinagtapat na sa kanya ang katotohanan ng pagkatao niya.

At ngayon, hindi pa man siya tuluyang nakakabawi sa pagkamatay ng ama ay heto at may nakamamanghang kuwento siyang narinig. Gusto niyang umiyak subalit tinatagan niya ang sarili. Hindi niya gustong pagmukhaing kawawa ang sarili sa harap ng pamilya Navarro!

Gumagaralgal ang tinig ni Nick nang muling magsalita. He had never felt so helpless. "Paano nangyari ang lahat ng ito? I mean, how—"

Tumingala ito sa mga magulang. "Papa...Tita Beatriz?"

"Zach is a carbon copy of your father when Franco was a teenager himself, Nick," ani Beatriz, ipinaliwanag kung paano napukaw ang kuryosidad nito. Inilapag nito sa coffee table ang album na tinutukoy.

"Doon nagsimula ang lahat. As you said, ang papa mo'y nagpakita kaagad ng pagkagiliw kay Zach. Napuna mo rin iyon noong unang magtungo sa Alta Tierra ang bata. We invited them to stay since it was already dark and raining. Nakita ni Zach ang wedding picture ninyo ni Alaina."

"Tita Bea... if this is a joke..." His voice croaked. Tears burned at the corner of his eyes.

"You saw the wallpaper, Nick. And you heard the boy's story." It was Franco. Ito man ay nababalutan ng iba't ibang emosyon. Isa na roon ang labis na pagkamangha. Subalit sinikap nitong kontrolin ang sariling damdamin para sa lahat. Lalo na kay Nick.