Accursed Series 1: When I Met You

Chapter 31

I was busy cooking for our breakfast but suddenly Eakysha sneak her hands around my waist. I smiled at my self.

Apat na araw na akong nandito sa Condo niya at alam yun ng mga magulang namin. Pero ang hindi nila alam ay may namamagitan samin ni Eaky.

Minsan naisip ko na tama ba 'tong ginagawa namin. Fooling people around us. Sa mata ng mga taong mahal namin ay mag kaibigan lang kami pero ang totoo ay mas higit pa doon.

Kahit nga yung kaibigan kong si Jeanie at ang baliw kong kapatid ay walang kaalam-alam tungkol dito.

Eakysha lick my neck, teasing me. Napaigtad ako. "Bakit?" I chuckled.

"Hmm" She groaned.

"Kakatapos lang natin ah ano ka ba." I'm just wearing her tshirt at wala ng iba.

She massage my boobs making me bite my lower lip to suppress my moan.

"Wala naman atang mali dun?" She pinch my nipple.

Napangisi ako at pinatay ang stove at humarap sa kanya.

I kiss her lips softly and push her gently. I suck her lower lip making her moan. I smiled for my self, feeling proud.

We makelove in her kitchen and after that, we eat for our breakfast. Nauna pa talaga yung dessert.

Everything was okay. We spend our vacation together. And i can't deny that whenever i'm with her, I'm the happiest.

Gaya ng ibang magka relasyon ay katulad din nila kami. Nagtatampuhan, may nag-seselos at may sumusuyo, at may hindi pagkaka intindihan. Pero kahit ganon ay hindi kami humantong sa hiwalayan.

Lumipas ang ilang buwan at pasukan na ulit. Napaka bilis lang talaga ng oras.

Napangiti ako habang pinagmamasdan yung pininta kong larawan namin. Both of us are sitting in the seashore. Nakayakap siya sakin habang pariho kaming nakatingin sa palubog ng araw. It looks peaceful. Malayo sa magulo at mapag husgang tao.

Regalo ko ito para sa kanya dahil 1st Anniversary namin ngayon. Nasa resort ako ngayon ng aming pamilya. Kung saan kami namasyal dati. Ito ang napili kong lugar kung saan kami magdidiriwang dahil ito ang una naming pinasyalan habang hindi pa kami.

"Ma'am ito na po yung utos niyo." Sabe ng waiter. Napangiti ako at nagpasalamat. Ibinalik ko naman yung paint saka ito itinago. Hindi naman sa subrang magaling ako sa pag d-draw. Pero confident akong magugustuhan niya iyon. Ako to eh.

Lahat ng mga pagkaing nakahanda sa mesa ay niluto ko. Nasa isang floating cottage ako ngayon at naghihintay sa reply ni Eakysha. Nasa Laguna pa kase ito ngayon

Kanina pa ako nakangiti dahil sa subrang saya ng nararamdaman. Sino ba naman kaseng mag aakala na nagtagal kami? Siya ang una kong naging girlfriend at una kong kasintahan. Pero nagtagal kami at nasa isang healthy relationship.

Ilang minuto na ang lumilipas at malapit ng mawala ang araw. Napa buntong hininga ako.

Dadating yun.

Ang sabe ko kase sa kanya ay dapat mga 6PM ay nandito na kami para makita ang paglubog ng araw. Ngunit malapit nang dumilim. Di bale nalang, may susunod pa namang araw eh. Saka matagal din yung byahe.

Napangiti ako para sa aking sarili. Ganyan nga, stay positive.

Ngunit isang oras na akong naghihintay ay wala pa ring Eakysha ang nagpakita. Ni hindi nga ito nag reply sa message ko. Busy kaya siya? O baka may ginagawa pa sa school.

7:30 PM

7:31 PM

Nakatitig lang ako sa aking relo, nawawalan ng pag-asa. Kanina pa nagpabalik-balik ang nga staff dito. "Ma'am? Ayos lang po ba kayo? Hindi niyo pa po nagagalaw ang inihanda niyong pagkain."

Mapait akong ngumiti. "Oo naman. Ang totoo nyan ay mag-isa lang talaga ako. Solo date kumbaga." Sabe ko at tumawa ng peke.

"Talaga po ma'am? Kung may kailangan kayo tawagan niyo nalang po kami." Sabe ng mabait na staff at yumuko bago nagpaalam na aalis na.

Eakysha, asan ka na? Kumain ka na ba ng dinner?

Chat ko sa kanya. Kanina pa ito offline kaya wala akong matatanggap na reply.

8PM na at dahil sa gutom ay kinain ko nalang yung inihanda ko. Mapakla akong natawa dahil natuluan yung plato ko ng sariling luha.

Ano ka ba naman Azeiana! Nakakahiya sa pagkain! Ang sarap sarap ng niluto mo at heto ka't parang tangang umiiyak.

Nang magsawa sa pagkain ay wala ako sa sariling tumalon sa dagat.

Hindi ko naman planong tapusin ang aking buhay. Gusto ko lang may maramdaman. Kanina pa kase ako umiiyak at akala ko'y manhid na ako.

Umahon ako sa dagat at tinawag yung mga staff para linisin yung mga cottage. "Kaunti lang naman yung nakain ko dyan, at marami pang hindi nagalaw. You can have it, or better yet bring it to your house." Sabe ko at umalis na. Binilin ko din sa kanila na ipadala nalang sa hotel yung painting at i display. Sayang din kase.

Bago ako natulog ay nakatanggap ako ng reply kay Eakysha.

I'm sorry. Nag kaproblema kase. I'm sorry, Happy 1st Anniversary. I love you. Babawi ako.

I understand.

I replied

Naiintindihan ko naman pero sana... sana sinabe niya na hindi siya makakarating. Sana sinabe niya na may gagawin pa siya. Sana man lang ay nag reply kaagad siya. Kase ilang oras akong umasa na dadating siya.

Naiintindihan ko pero ewan ko ba't hindi ko mapigilan ang makaramdam ng kirot sa dibdib.

Please self, stop overthinking. Sinasaktan mo lang ang sarili mo.

I understand, okay? Pero siguro ang immature ko sa part na nasasaktan ako.

I understand her... and I will choose to understand her. Kahit masakit.

L.A