Chapter 42

33 3 3
                                    

Pagkatapos naming magharutan at mag-usap ng masinsinan ay pinauwi ko na siya habang ako naman ay maghahanda para sa maagang flight.

Napaka sakit ng nangyari dati. Ngunit wala na akong magagawa non. Ang importante ay unti-unti na naming isinasaayos ito.

Tama nga yung sinabe ng therapist ko. That in order for me to move on, I need to let go from the past.

Ngunit kulang iyon. Because how can I move on if my questions and what if are not answered yet?

How can someone continue her life and forget everything if there's still unanswered questions that bothering her? Hunting her every night.

Napaka sakit ng nalaman ko kagabi pero di ko maitatangging nakatulong iyon, for me to move forward.

Thanks for the coffee, April.

Tama nga yung sinabe ni April na yung maliliit na tulong ay counted pa din as a tulong. Because it's really help. Yung akala mo wala lang, pero meron pala.

Ano ba yan, ang lalim ko na mag-isip.

After packing my things up I drove to the Airport and saw Jeanie waiting for me.

"Wow! Maganda ata tulog mo now?"

"Syempre, may sleeping pills ako." I winked.

"Dark non teh." Natatawang sabe niya. "Oh sha, we're going na sweetie, take care of your self ha? Be a good girl." Baling niya sa batang kumakain ng apple.

Tumango naman ito, busy sa kinakain. "Bye hun!" I bid my goodbye and kiss her on her cheeks.

"Bat mo nga pala naisama yun?" I asked as we walked.

"Umiiyak eh." She shrugged. "Sama daw siya sayo pag-uwi natin." She smiled. Tukoy niya sa bata. "I need to do something eh, sa kumpanya ni tanda." Tukoy niya sa ama niya.

Okay na sila pero yun pa din yung tawag niya sa papa niya minsan.

I just nodded my head.

Smooth pa din naman yung byahe. So far so good. Pagdating namin sa hotel ay nagpahinga na kaagad ako. Pwera nalang kay Jeanie na lumabas para maghanap ng mauuwing souvenirs.

Makalipas ng ilang araw ay uuwi na kami sa Pilipinas. Glad that Adi is not our Pilot. Hindi namin siya kasama sa Plane. It's not that I'm guilty and I'm afraid of seeing him. Dahil malinaw pa sa sabaw ng buko na sinabe kong wala siyang pag-asa sakin.

I managed to drive safely and pick Yuri. Hindi na sumabay sakin pauwi si Jeanie. Pero kahit ganon ay may hinabilin ito sa'kin.

"Hello mommy! I missed you po." She smiled sweetly as long as she entered my car. Carrying her favorite doll. While her yaya helps us to get her things in the car.

"Hi baby, me too. Mommy got busy eh." I smiled sadly.

"It's okay lang po Mommy! I understand po."

"Thank you for taking care of Yuri, manang." Magalang na wika ko sa yaya ni Yuri. Nakangiting tumango naman ang matanda.

I drove home and when we got home, I let Yuri continue to watch her unfinished movie. While me, on the other hand is taking a bath for 30 minutes and get out with a robe.

I went in to my walk-in closet and choose comfy floral dress to wear. Pagkatapos mag bihis ay pinuntahan ko ang bata at tinanong kung anong gusto niyang kainin.

"Hmm I miss your mac and cheese mommy, can you cook it for me?"

"Anything for my princess." I said, getting ready the Ingredients that I'll be needing.

Accursed Series 1: When I Met YouWhere stories live. Discover now