(A.n: DikaMaylay8812 ကံထူးခဲ့တဲ့ နှစ်ဆန်းတစ်ရက်နေ့လက်ဆောင်ထဲက ကျန်တဲ့ တစ်ပုဒ်ပါဗျ။ ကြာသွားလို့ အများကြီး အားနာရပါတယ်။ ဒါကြောင့် များများရေးပေးဖို့ အပိုင်းတွေခွဲလိုက်ရပါတယ်။
သဘောကျကြဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။ ဒီထဲက ဇာတ်ကောင်က မင့်တို့နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးဖူးတယ်။ ဘယ်သူတွေများ မှတ်မိမလဲ စိတ်လှုပ်ရှားမိတယ် အဟဲ🖤)
Safety Zone
Enzo,Matteo,Nathan,Thomas
Part A
အားကစားဝန်းထက် ကျယ်ဝန်းလှသည့် လေ့ကျင့်ရေးကွင်းထဲ နေမွန်းတည့်ချိန် တည့်တည့်မှာ ပတ်ပြေးနေရသည့် ကောင်လေး။
ရွှေရောင်ဆံစလေးတို့တွင် ချွေးသီးချွေးစများသည် ရေလောင်းထားသည့်အလား အချောင်းလိုက် လှုပ်ခါလျက် နဖူးပြင်လေးပေါ် ကပိုကရိုကပ်ငြိနေသေးသည်။
ဝတ်ထားသည့် ရှပ်အဖြူရောင်သည် နောက်ကျော ၊ရင်ဘတ်တို့ဖြင့် ကပ်ကာ အသားပင် မြင်နေရသည်အထိ စိုရွဲနေသည်။
သို့သော် ထိုကောင်လေးသည် ခေါင်းကို မော့၍ အားစိုက်ပြေးလိုက်၊ ခေါင်းကို မထောင်နိုင်ဘဲ ငိုက်စိုက်၍ အားသွန်ပြေးလိုက်ဖြင့် ခြေလှမ်းမမှန်သည့် ခြေထောက်လေးများသည် လေအလျင်လိုမျိုး ထင်မှတ်မှားရသည်အထိ မြန်ဆန်စွာ ရွေ့လျားနေသည်။
မောဟိုက်၍ သွားကလေးများကို စေ့ကာ အပေါ်မော့ကြည့်ပြီး မာန်တင်းလိုက်တိုင်း နေရောင်အောက် လက်ခနဲ ဖြစ်သွားတတ်သည့် သွားစွယ်လေးနှစ်ဖက်က နှစ်လိုဖွယ်ရာ။
ထိုကောင်လေးသည် တွေ့ရာနေရာမှာ လှဲချကာ နားလိုက်ချင်သည်အထိ မောဟိုက်လာချိန်တွင် ခြေထောက်ကလေးများကို အသာနှေးကွေးကာ အရှိန်ကို မသိမသာလျော့ချလိုက်သည်။
သို့သော် ထိုခဏမျှသော အချိန်ကလေးမှာပင် ဩဇာညောင်းလှသည့် အသံတစ်ခုသည် ထွက်ပေါ်လာသည်။
"ဟေ့ကောင်လေး! ငါ ကွင်းထဲဆင်းလာမှ မင်း ရေသာမခိုဘဲ ပြေးမှာလား"
ထိုအသံသည် နှေးကွေးစ ခြေလှမ်းလေးများကို ချက်ချင်းသွက်လက်သွားစေသည်။ နှုတ်ကလည်း မောဟိုက်သံဖြင့် အားတင်းကာ ပြန်ဖြေရသေးသည်။
"အား! Enzo လာရင် ကျွန်တော် သေမှာပေါ့ဗျ မခိုကပ်တော့ပါဘူး"
ပြောပြီးသည်နှင့် မနှေးကွေးရဲတော့သည့် ကောင်လေးသည် တစ်ပတ်ပြီး တစ်ပတ် ကွင်းပတ်၍ ပြေးရပြန်သည်။
အခေါက်ရေသည် ငါးဆယ်ဖြစ်သည်။
အကြောင်းမှာ စာမေးပွဲရှိသည့်နေ့မှာ စာသင်ခန်းထဲ မရောက်ဘဲ Enzoသွားသည့် missionနောက် ခိုးကပ်ကာ လိုက်သွားသည်ကို မိသွားသည်ကြောင့်။
