Aptal Üvey Kardeşim

Aptal Kocam - Özel Bölüm 1 -

''Ee ne içersiniz?'' karşımda bana gözlerini kocaman açmış birşeyler anlatmam için çıldıran bir adet Derya ve bir adet Yaren'e derin bir nefes alarak sordum.

''Herhangi birşey!'' ikiside o kadar agresif ve sesli bir şekilde cevaplamıştı ki kendimi bir an 'Lie To Me' de sorguya çekilmiş gibi hissetmiştim. Yavaş ve emin adımlarla bulunduğum yerde ilerleyerek Tuna ile birlikte kaldığımız otelin barına ulaştım ve garsona ''Üç tane bira!'' diye seslendikten sonra kızlarla oturduğumuz masaya geri döndüm. İkisinin de yüzündeki meraklı ve ciddi bakışlar kaybolmamış aksine çoğalmıştı.

''Anlatmaya başlayacak mısın Aylin?'' Derya kollarını göğsünde birleştirmiş artık sabrının tükendiğini belli edercesine sordu.

''Neyi?'' bende onun karşısında yerimi aldıktan sonra kaşlarımı yukarı kaldırarak sormuştum.

''Ah, gerçekten de artık işi kıvırmayı bıraksan Aylin? Çünkü çok sıkıldık. Direk konuya dalıyorum; dün gece ne oldu? Sen ve Tuna ne yaptınız? Çok acıdı mı?'' Yaren sözlerine devam ederken beni birden bire öksürük krizi tutmuştu. Masada duran su dolu bardağı alıp nefessiz kalıncaya kadar ve yüzümün kızarmasını engellemesini umarak içtim. Son damlasına kadar içtiğim su bardağını masaya geri koyarken garsonda az önce sipariş ettiğim biraları masaya koydu ve ardından birşeye ihtiyacımız olup olmadığını sorduktan sonra işine geri döndü. Su içtiğim bardak büyük olmasına rağmen az önce yaşadığım şoku atlatmama yetmemişti bu yüzden önümde duran biraya yöneldim ve yudumlamak için tam ağzımı açmıştım ki Derya'nın eliyle vurmasıyla biranın birazının üstüme dökülmesi bir oldu. Ben daha ne olduğunu anlamamış bir şekilde Derya'ya bakarken o çoktan elimde tuttuğum birayı almış masaya geri koymuştu.

''Amacın ne Derya?'' hızlı hızlı nefes alıp vermeye devam ederken Yaren hemen Derya'yı savunmaya geçti.

''Haklı kız, artık böyle düşüncesizce içki içemezsin bebeğe birşey olabilir.'' Derya Yaren'in söylediği şeye kafasını onaylar biçimde sallarken ben hala ikisinin buraya gelirken yolda kaza geçirip üzerlerinden tır geçtiğini düşünüyordum.

''Ne bebeği,ne saçmalıyorsunuz siz? Evleneli daha iki gün oldu.'' sesimi hafifçe kısarak başkalarının bizi duymasını engelledim. ''Ayrıca.. Ayrıca..'' boğazıma düğümlenen şey yüzünden cümlem yarım kalmıştı. Ben artık evli bir kadındım ama hala o şeyi söylerken utanıyordum. Kızlar pür dikkat kesilmiş benim diyeceğim şeyi dinliyorlardı. Onları bu halde ilk defa görmüştüm, yani bu kadar dikkatli. Eğer okuldada hocaları böyle dinleselerdi şuan mastır yapıyor olabilirlerdi, mesela bizim karşı komşunu kızı gibi. Bir dakika ne dedim ben? Az önce bizim kızları karşı komşunun kızıyla mı kıyasladım? Ah, olamaz! Gitgide üç çocuklu annelere benziyordum. Bu evlilik bana hiç mi hiç yaramamıştı..

''Ayrıca biz o şeyi daha yapmadık.'' İşte! Sonunda söylemiştim. Üstü kapalıda olsa..

''Ne!'' ikisinin de birlikte o kadar bağıracağını bilsem ağzımı hiç açmazdım. ''Şşş susun ya! Sayenizde bütün otel mahremimi duydu!'' kaşlarımı çattıktan sonra derin bir nefes alarak bizimkilere bakmayı sürdürdüm.