Aptal Üvey Kardeşim

19

Bu bölüm çok sevdiğim okuyucum  olan Yaren190'a gelsin. Doğum günün kutlu olsun mutlu yıllar Yaren :D

+'' Biz şimdi ne yapacağız?'' diye heyecandan titreyen çelimsiz sesimle sordum. Tuna'nın yüzünde memnun olmuş bir ifade vardı. Ben öyle diyince gözlerimin içine bakmaya devam edip derin bir nefes aldı ve gülümsemesini yüzüne daha da yaydı. Biraz zaman geçince beyni ne yaptığımızı daha iyi kavradı ve bir anda Tuna'nın gözlerinden kendi gözlerimi ayırdım. Tuna'nın göğsüne koyduğum ellerimi bir anda çektim. Ne yapmıştık biz? Hemde içerde Ayaz varken..

+'' Tuna bu yağtığımız çok yanlıştı. Ve birdaha yaşanmayacak!'' diye sessizce bağırdım Tuna'ya.         Ellerimi kafama koymuş saçlarımı karıştırıyordum ve bir yandan da mutfağın içinde bir ileri bir geri gidiyordum.

Tuna'ya baktığımda halinden gayet memnun görünüyordu. Nasıl bu kadar rahat olabiliyor? Bazen hayatı onun gibi umursamamayı istiyordum.

-''Şşşt. Sakin ol bebeğim. Hiç birşey yanlış değildi. Herşey yerinde ve doğruydu.'' Tuna'nın sesiyle gözlerimi ona çevirmiştim. Her şey yolunda mıydı?

+'' Yani bunun olmasını istiyor muydun? Nasıl bu kadar rahatsın yaa?'' diye cırladım. 

-''Hayır tabi ki. Yani evet bunun olmasını istemiyor değildim. Ayrıca bunun neresi yanlış Aylin sen artık yetişkin bir insansın.''

+''Evet ve sende benim abimsin.''diye son kelimeye baskı yaparak işaret parmağımı Tuna'nın omzuna vurdum.

-''Sikeyim abisini Aylin. Anlamıyor musun hala. Günlerdir seni düşünüyorum. Ayaz'la yakın olmanı kaldıramıyorum. Biz istemesekte vücutlarımız bizi yan yana geliyor.'' Tuna yüzümü iki elinin arasına alarak fısıldamıştı.

Tuna bunları söylerken biraz utanmıştım. Onun yanında sürekli utanıyordum zaten. Onu görünce vücudum titriyordu,heycanlanıyordum. Evet onu çok yakışıklı buluyordum ama bir taraftan beynim hep beni durduruyordu. Ama bu akşam beynimle olan savaşı kalbim kazanmıştı..Ben Tuna'dan hoşlanıyor muydum? Ama nasıl? Sürekli benimle uğraşıyordu, beni gıcık ediyordu, bana kötü davranıyordu. Ayaz ise onun tam tersiydi. Çok kibar, beni sürekli güldüren, bana yardım eden biriydi. Nasıl olurda Tuna'dan hoşlanırım.Şimdi düşününce Ayaz'ın bana o kadar iyilik yapmasına rağmen onun yanında hiç utandığımı yada heycandan titrediğimi hatırlamıyorum. Bu duyguların hepsini sadece Tuna'da tatmıştım.

-''Nerede kaldınız?'' diyerek mutfaktan içeri giren Ayaz'ı görmemle kalbimin korkudan attığını hissettim. Tuna'nın elleri benim yüzümü sarıyordu ve Tuna gözlerimin içine bakıyordu. Yani bir kardeş için çokta düzgün bir pozisyonda değildik. Bakışlarımı  Ayaz'a çevirdiğimde Tuna'da Ayaz'a doğru kafasını çevirdi ve ellerini istemeyen bir şekilde yavaş yavaş yüzümden çekti. Gözleri tıpkı 'bi sen eksiktin amk' diyordu. 

Ayaz bizi öyle görünce olduğu yerde durdu ve bir açıklaa bekler gibi bize baktı. Ben zorla hafif bir gülümsemeyle ''Ah, bizde geliyorduk.'' diyiverdim. Ayaz'ın gözleri t-shirtüme kayınca bende hemen t-shirtüme baktım. Lanet olsun, bir de bu eksikti. Tuna vücudunu bana yaslayınca onun t-shirtü benim t-shirtümüde ıslatmıştı. Ayaz anlamaya çalışan gözlerle bakarken ben artık ne diyeceğimi bilmiyordum ve yerimde öylece kalmıştım.

Benim donakaldığımı fark eden Tuna hemen ''İşimizde bitmişti zaten hadi filme devam edelim'' diyip sırıttı. Beni kolumdan çekip salona getirdiğinde Ayaz'da arkamızdan gelmişti. Hep beraber oturup filme devam etmiştik. Tabi hiç birimiz filmi izlemiyorduk. Sadece gözümüzü orada tutuyorduk. Her ne kadar korku filmine baksamda aklımı filme veremediğim için korkmadan filmi izlemiştim. Film bittikten sonra herkes bu gecenin hemen bitmesini istiyor gibiydi. O yüzden Tuna'yla eve döndük. Yolda gelirken hiç konuşmadık. He, birde Ayaz bizi kapıdan uğurlarken beni yanağımdan öpmüştü. Ama hiç bir şey hissetmemiştim.