CHAPTER 129

280 11 2
                                    

-ZENDAYA POV-

"Sino ka ba talaga?" Unang tanong ko agad sa kanya.

Nandito kami ngayon sa dagat, Hindi ko din alam kung paano kami Bumagsak ditong dalawa, Nagpahila nalang ako sa kanya kung saan saan basta makakuha lang ako nang sagot sa mga tanong ko. Pasalamat sya at sumama pa ako sa kanya! Kahit absent na ako sa school namin!!.

Nakaupo kami sa isang bench malapit sa dagat, Naka paa lang din kami dahil nasa lupa kami, Kami lang dalawa, Tanghali na kasi, Wala na masyadong nadaan. Ang sarap din sa pakiramdam dahil malakas ang hangin, Natatakluban din kami nang puno sa gilid kaya hindi kami masyadong naaarawan.

"Clark Harry Vargas" simpleng sagot nya bago tumingin sakin.

"Alam ko!...Paano mo nakilala sina nicholas?,I mean, buong section A?,
Wala kang sinasabi sakin?" Tanong ko agad, pa mysterious pa kasi eh, alam kong gwapo ka!pero hindi uubra sakin yan.... Charot.

Tumaas ang kilay ko nang lumapit pa sya sakin bago ako tingnan sa mata. "Nag aaral ako sa Section A, Kaibigan ko silang lahat, Napunta ako doon dahil sa mga records ko noong dati kong school, Pero hindi naman ako nag sisi dahil mababait sila, Lalo na si milan" pag kukwento nya sakin habang derektang Nakatingin sakin.

Itinulak ko sya palayo."talaga?Eh Bakit hindi ka napasok?alam ba nilang nandito ka?" Tanong ko pa sa kanya. Mag tatapos na ang third quarter pero hindi pa sya napasok!Aba aba!Bagsak aabutin mo!, pero kahit naman ganun,basta malakas ang kapit mo, Makakagawa ka nang paraan.


Umiling agad sya bago tumingin sa unahan. I left to go to the USA for our company, but what I know is that they don't know that I'm here, maybe only Tristan knows...Ayoko din ipaalam sa kanila muna, Gusto ko muna mag pahinga " sabi nya sakin. USA?Bakit kasi mag kokompanya kayo!, Sa ibang bansa pa?, Kami din naman, wag kayo!.

"Pahinga?,Lagi ka bang pagod?Ang alam ko gala ka lang nang gala" pang ba-bash ko sa kanya tapos malakas na tumawa. "Minsan makikita nalang kita nasa harap kona" dagdag ko pa.

"I don't even know, When I see you I always want to follow you" hindi ko narinig ang sinabi nya, Ang hina kasi, Pero hindi ko nalang yun pinansin at inisip ang lahat nang gusto kong tanungin. Gusto ko lang mag pahinga dahil sa sunod sunod na problema...This is my only happiness" dagdag pa nya sakin.

Nang tingnan ko ang dagat, Sobrang kalma, Napapikit ako dahil sa lakas nang hangin, Sobrang sariwa na akala mo nasa probinsya ka. Gusto ko na lang ata mag ka amnesia para mawala na ang lahat nang to, Sumasakit lang ang ulo ko. Isama mopa si Nicholas, Pinoprotektahan?Sa dami kong tanong puro sarili nya iniisip nya.

Pero sa lahat nang yun..... Isa lang ang nasa isip ko...

"Sino ba talaga si dita?...Kilala mo ba sya?" Maingat na tanong ko sa kanya.

Mahina naman syang tumawa, sabay tumango. "Of course, I know that bastard... Kabigan ko sya, namin, Dati" sagot pa nya sakin, Bakit wala naman akong nakikitang galit sa kanya?. Parang normal na sa kanya ang lahat.

"Ganan din ang sinabi sakin ni milan" sabi ko pa. "May namatay,Kaya nagalit kayo, Sabi nya sakin na Malaki ang kasalanan ni dita sa inyo, Hindi ko alam pero ang sabi nya, pinatay daw ni Nicholas ang ibang angkan ni dita" lahat nang yan sinabi ni milan. Naniniwala ako, dahil sa pagkain lang nag sinunghaling ang batang yun.

Queen of Section A |✓ (Part two: The battle) Where stories live. Discover now