CHAPTER 130

315 8 2
                                    

"Bakit nandito ka?Paano moko nahanap?" Tanong ko agad sa kanya, Hindi pinansin ang sinabi nya.

Nakaharap ako sa kanya, habang hinahawi nang hangin ang buhok ko. Ganun din sya, Nang tingnan ko ang likod nya ay hindi kona makita si clark, Alam kong iniwan na ako nang lalaking yun. Taksil, matapos mong umiyak iiwan moko!.

"How about you?why are you here?,Don't you know that we looked for you everywhere and we only found you here" medyo naiinis na sabi nya sakin, Maluwag din ang necktie nya, Halatang pagod dahil sa kusot na damit nya.


"Bakit parang kasalanan ko?Sinabi ko bang hanapin moko?" Pang babara ko sa kanya. Aba aba, Babae ka lang, wala kang magagawa, medyo na hurt ako dun, pero isasantabi ko na yun! Para naman akong bata kung idadagdag kopa yun sa problema ko.


"Bakit ba kasi nag hahanap ka nang ikapapahamak mo?, There are many things you don't need to know, don't try to find out more,zen" pag kumbinsi nya sakin, hinahawi din nang hangin ang buhok nya.

Heto na naman tayo eh.

"Alam ko" sabi ko agad.

"Then why are you here, why are you with him, why are you looking for a answer zen?" Napatingin ako sa kanya nang tumaas ang boses nya sakin. "G-ginagawa ko naman lahat zen, Why can't you understand me?, I'm doing everything so that you don't know, so that you don't get involved, But fvck zen, Your hurting me for what you doing!"

Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya. Diretso lang ang tingin nya sakin habang sinasabi yun,parang may kumirot sa puso ko sa sinabi nya. Ako na naman ba?bakit parang ako na naman ang may kasalanan? Bakit parang sinasabi nilang mali ginagawa ko?. Bigla nalang akong natulala sa sinabi nya. Hindi ako makapag salita, Parang na guilty ako sa ginawa ko na parang hindi.

Mali ba ang ginawa ko?.

Parang nag blanko ang isip ko, May Sinasabi sya na hindi ko maintindihan. "Bakit..bakit parang Mali ang ginagawa ko?,Masama bang malaman yung gusto kong malaman?" Pahina nang pahina ang boses ko. Hindi ko maintindihan kung bakit ako na naman, Tangina ako na naman, "wala na kayong ibang nakikita kundi Maling ginagawa ko ha" mahina akong natawa.

"Bakit ba ang kulit mo zen?, Ilang beses ko bang sasabihin sayo na madaming bagay na hindi mo dapat malaman, Pinapahamak mo lang sarili mo----"

"Oo na!" Sigaw ko sa kanya. "Oo na tangina!, Tumigil kana nicholas, Kasalanan kona, Mali ko na!Oo na bobo ako, Tama ka babae lang ako!,Tangina wala akong alam eh!"
Sigaw ko, Nanlabo ang paningin ko dahil umiiyak nako, Nakita ko kung paano nagulat sya sa ginawa ko.

"Araw gabi, Ang dami kong iniisip nicholas!" Naiiyak kong sabi sa kanya. Nanghihina na tuhod ko. "Anong gusto nyong gawin ko?Umupo ako sa isang gilid habang kayo problemado?,Ganun ba?..Isipin nyo naman na may nararamdaman din ako" sigaw ko sa kanya.

Muntik nakong mapaupo sa lupa buti nalang nahawakan ako ni nicholas.
"Hey..Stop zen" nag aalalang sabi nya sakin. Lalayo sana ako sa kanya pero mabilis na niyakap nya ako habang nakaluhod kami sa lupa. "Stop, im sorry, im so sorry, zen"

"Ako na naman!, Nicholas, p-pagod nako" Hinarang ko ang kamay ko sa dibdib nya para itaboy sya pero mahigpit na hinawakan nya ako. Hindi nako Nakapag salita. Medyo nanghihina nako.

"Hush, Stop crying,im sorry, I didn't mean to hurt you" sabi nya sakin bago ako halikan sa noo. "Im hurt too, But your my priority, I hope one day you will understand everything zen..But not now"mahinang sabi pa nya sakin.

Queen of Section A |✓ (Part two: The battle) Onde as histórias ganham vida. Descobre agora