Queen of Section A |✓ (Part two: The battle)

CHAPTER 148

"Your sister's s illness is getting worse, thinking too much that it may not be the heart that is causing the defect, If it continues, the brain may be affected and the effect of that is to lose all memory.....im sorry to say this sir Ace but double check your sister"

Naalimpungatan ako nang makarinig nang ilang nag sasalita.Medyo masakit ang ulo ko pero nagawa kong imulat ang mata ko at tumingin sa paligid.

Anong nangyari??Ang alam ko ay nahimatay nalang ako!,Tapos...Yun na yun!Doon na naputol eh!,Sa sobrang sakit Siguro nang ulo ko, Ilang buwan na din akong inaatake nang sakit ko,Baka naman kasi sumobra ngayon,
Ang dami kasing iniisip Zen! Buti Gumagana pa utak mo nan!!.

Nakita ko agad si kuya na nakatalikod sakin habang may kausap na doctor, Unti unti akong bumangon at Bwala!, Wala na sakit nang ulo ko!,Wala ding masakit! pagkain nalang ang kulang!.

"Kuya" mahinang tawag ko sapat na para marinig nya.

Kati nang lalamunan ko!

Unti unti syang Lumingon sa likod nya at nakita ko agad ang gulat sa mata nya. May sinabi pa sa kanya ang doctor pero sakin sya nakatingin, Hindi ko alam kung ngingiti ba ako, Sa dami kong ginawa baka nakadagdag lang ako sa Problema nya!.

Na g-guilty  tuloy ako.

"Zen!"

Nabigla ako nang lumapit sya sakin at niyakap ako nang mahigpit,Hindi ko nakapag salita at hinayaan lang sya.

"Kuya...Nagugutom ako"Mahinang sabi ko sa kanya, Hinagod ko agad ang likod nya, Naramdaman ko din na basa na ang balikat ko..

Umiiyak si Kuya!.

"Are you hungry? Is my baby hungry?" Sunod sunod nyang tanong sakin, Humiwalay sya at hinawakan ako sa mukha, Kitang kita ko ang pag buhos nang luha nya kahit na pinipigilan nya yun, Hinalik-halikan nya ako sa noo bago nag punas nang luha. "What do you want to eat? I will buy for you,Hmm?Tell me Zen, Bibili si Kuya para sayo"

Napanguso ako, Gusto ko sana iyakan din sya pero naubusan na ata ako. Feeling ko para akong fountain nung umiyak ako!Naubos ata eh!.

"Kuya.....Huwag kana umiyak" nakangusong saad ko sa kanya.

Mabilis naman syang humiwalay bago nag punas nang luha nya. "im sorry, Your kuya is such a crybaby.....Wait me here ok?, I'm going to buy food outside"

Muli nya akong hinalikan sa noo at tiningnan ako sa mata, Hinimas nya ang pisngi ko kaya napangiti ako, Muling tumulo ang luha nya, Pupunasan ko sana yun pero bigla syang tumayo at lumabas sa room.

Napabuntong hininga ako, Nahihirapan ako kapag nakikita kong kuya kong Ganto. Hindi ko naman gusto to pero nangyayari talaga to eh, Hahanto talaga tayo sa ganang bagay.

Napanguso ako!. ALWAYS HAPPY!! MAGING HAPPY! nalang dapat tayo, Mukha akong mukhang tae nitong ilang araw no!, Mukha akong tae na lumabas na mukhang tanga! Tanga na nga tanga pa!! Hmp! Kaya nadadamay ako eh!!.

Ang tanga kasi zen!! Ang dami mong drama sa buhay!!.

Ang dami kong drama sa buhay!!, Ngayon ko lang naisip! pero ang daming nag mamahal sakin!!. Lalo na si nicho----- ako!! Oo sarili ko!!.

Napaisip ako!, Hindi kopa nakikita si nicholas!! Hindi ko sya miss! Promise!, Hindi pwedeng hinahanap lang?!.

Tumingin ako sa paligid bago tumayo, NASA HOSPITAL AKO! sympre! Saan paba ako dadalhin nang kuya ko?Sa Mental? Hala Wag! Baka Mapagkamalan pa akong baliw nito!!.