Bölüm 12 : Yeni Şüpheli!

36 8 12
                                    

Deniz ile resmi olarak sevgili oluşumuzun üstünden 1 hafta geçmişti. Mina ile eskisinden kat kat daha yakındık, Deniz yüzünden Sina ile de çok fazla diyaloğa girmiyordum.

Talay ise ortalıkta görünmüyordu.

Okuldaki herkes Deniz ile olan ilişkimden haberdardı, haberdar olmamalarına imkan yoktu çünkü ben nerede olsam o da dibimde bitiyordu. Mina'ya son dört gündür Deniz yüzünden fazla vakit ayıramamama rağmen Mina beni hala çok seviyordu ama Deniz'den nefret ediyordu.

Deniz ne zaman yanıma gelip ona da selam verse kaşlarını çatıp ortamdan yok oluyor. Bu duruma epey üzülüyorum.

Şu an ise Mina karşımda yemek yiyordu. Bugün karnabahar olduğu için ben yemiyordum, karnabahardan nefret ederim.

Ben Mina'nın karşısında oturmuş sudoku oynarken üzerime düşen gölge ile başımı kaldırdım.

Gölge Asya'ya aitti. Yemeğini masaya bıraktı ve yanımdaki sandalyeye oturdu. Geriye yaslandı ve şaşkın bakışlarımın karşısında kollarını bağlayıp beni iyice süzdü.

"Beni tanımak istediğini söyleyip kaçmana ne demeli?"

Göz ucuyla Mina'ya baktım. O da yemek yemeyi bırakmış, bize bakıyordu.

"Bu bir sitem miydi?"

"Kesinlikle."

Yutkundum. Mina ile tekrar bakıştık. Sanki beni bu gergin konuşmadan kurtarmak istiyordu ama yapamıyordu.

"Bana uzak durmamı söyledin." dedim.

"Sen de hemen pes ettin."

"Ne yapmaya çalışıyorsun?" dedi Mina aniden. Asya ise ona dönmeden cevap verdi.

"Kendimi tanıtıyorum. Karışmasan iyi edersin."

Bu bir uyarı mıydı yoksa tehdit miydi?

Gerçi ikisi de aynı şeye çıkıyor.

Mina ayağa kalkıp sinirli bir şekilde ağzını açıyordu ki o daha başlamadan olayları dindirircesine Mina'ya elimle nazikçe 'sorun yok' işareti yaptım ve yine Asya'ya döndüm.

"Asya, kendini tanıtmak istiyorsan bu kadar kaba davranmak zorunda değilsin."

Güldü.

"Sadece seni denedim." bunu dedikten sonra aniden durgunlaştı ve gülümsemesi soldu. Mina'ya döndü, bir şey söyleyecek gibi oldu ama vazgeçti ve bakışlarını bana yönlendirdi.

"Aslına bakarsan Arya... Ben böyle davranmazsam kaybedeceğimden korkuyorum. "

Kaşlarım çatıldı. Matematik sınıfında ağlarken göğsüme bastırdığım Asya geri gelmişti.

"Neyi kaybetmekten?"

"Her şeyi. Senin ve diğer insanların hakkımda sahip olduğu her şeyi."

Kafam karışmıştı, Asya sanki şifreli konuşuyordu. Bir an bunun da benimle ettiği bir alay olduğunu bile düşündüm. Çünkü benim Asya hakkında sahip olduğum şey buydu.

"Yani diğerlerinin gözünde üst olmak için olmadığın biri gibi davranıyorsun." Mina kollarını bağlayıp geriye yaslanmıştı ve hafif kıstığı gözleriyle Asya'yı inceliyordu.

Asya Mina'nın bu sözlerine sadece başını sallayarak cevap verdi ve aniden pişman olmuş bir şekilde mırıldandı.

"Hasiktir ya. Ben ne halt ediyorum?"

Asya masadan kalkacakken kolunu tuttum ve onu geri oturtturdum.

"Seni tanımak istiyorum ama bu sefer de sen kaçıyorsun. "

LavantalarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin