Lavantalar

Bölüm 23 : Kahraman

Okulda masamda oturuken kafamı annemin akşam amcamlarda söylediği söz kurcalıyordu.

_

"Yakında taşınacağız, özel okulda okuyacaksın."

"Neden? Bu okulda kalsam olmaz mı?!"

"Sürekli olarak bu okulu sevmediğini söylemiyor muydun? Üstelik not meseleleri seni çok strese sokuyor. Ben de strese soktum. Yeter."
_

Konu orada kapanmıştı ama annemi burada kalmaya ikna edebilirdim. Peki ya cidden gidersem? Deniz'i alt edemeden, arkadaşlarımı bırakmak zorunda kalarak...

Lavantaları bırakan kişiyi bulamayarak...

Buradan her ne kadar nefret etsem de artık kalmak için sebeplerim vardı. Gidemezdim. Kimseyi yüz üstü bırakamazdım. Çünkü biliyorum ki onlar da benim için aynısını yapardı.

Mina ve Asya yanıma geldiler. Onları çok özlemiştim.

"Ne oldu? Neden düşüncelere dalmış gibisin?"

"Son iki gündür size anlatmadığım şeyler vardı." dedim ve öğrendiğim her şeyi ayrıntılara kadar anlattım. Kimi zaman gözleri doldu, kimi zaman şaşkınlık içerisinde kaldılar.

"Anneni affettin mi?"

Başımı salladım.

"Evet. Bu sayede amcam ve babam da barıştı."

"İyi ki affetmişsin." dedi Mina. "Vay be Arya... Neler olmuş!"

"Size anlatamadım çünkü sindirmeye ihtiyacım vardı... Ama dün o kadar güzel geçti ki anlatamam! Amcam çok eğlenceli birisi."

Amcamın anlattığı askerlik anılarından birkaç tane anlattım ve gülmekten deliye döndük. Biz masada gülerken sınıfa Deniz girdi.

Gözünü öfke bürümüş gibiydi, sınıfta onun gelmesiyle ona selam veren hiç kimseyi takmadı ve masama geldi.

"Konuşabilir miyiz?"

Bu kadar kibar bir şekilde sormasına şaşıracaktım ki çevrede insanlarn olduğu aklıma geldi. Ben de bilerek sesimi yüksek tuttum.

"Geçen seferki gibi üstüme yürümeyeceksen..."

Bu sözlerimi diğer insanların duymuş olması iplerini koparmış olmalı ki masaya vurdu, masama vurmasıyla yüksek bir ses herkesin irkilmesine sebep oldu. Asya hızla ayağa kalktı ama ona tek bir bakışımla Mina onu durdurdu. Şu an kavganın sırası değildi.

"Okula bağış mı yaptın? Beni yıkma planın bu muydu? Ne kadar para verdin sıralamamı elimden almak için?"

Tüm C sınıfı bize bakıyordu.

Deniz rol mü yapıyordu diğerlerine beni kötü göstermek için, yoksa ciddi miydi anlaşılmıyordu. Gözleri kanlanmıştı.

"Bağış mı? Bağış yapacak param mı va-" durdum. Dünkü okul konuşmamız...

Bağışı amcam yapmış olmalıydı. Ama bunu rüşvet için yapmamıştı büyük ihtimalle. Deniz kafasında kuruyordu.

"Sakin ol." dedim.

Deniz ikinci kez masaya vurdu. "Sana kalk, düş peşime diyorum!"

Sina hemen yanıma geldi.

"Bu yaptığın barbarlık." dedi Deniz'e. "Ders başlamak üzere. Sınıfına dön."

Bu kadar sakin karşılaması beni şaşırtmıştı.

Deniz bana ve ona da son bir bakış attıktan sonra kapıyı çarparak sınıftan çıktı. Kapı hızla kapanınca üzerime gelen hava dalgası saçlarımı uçuşturdu.