Bölüm 13 : Rüyalar ve Anılar

34 8 2
                                    

"Yine mi... Ne yapıyorsun?"

"Anime izliyorum."

"Anime mi?" Kız televizyon ekranına baktı. "Anime ile çizgi film arasında ne fark var?"

Çocuk gözlerini devirdi.

"Animeler yetişkinler içindir."

Kız başını salladı. Çocuk tekrar televizyona döndüğünde o da ekrana dikkatle baktı. Ekrandaki kızın elinde kırmızı bir çiçek vardı. Anime izleyen çocuğa dönüp sordu:

"Bu çiçek gerçekte de var mıdır sence?"

"Var."

"Oha! Adı ne?"

"Higanbana. Eğer birisi ölecekse animelerde genelde önce bu çiçek görünür." Çocuk bunu söylerken çok ifadesiz ve donuktu.

"Şimdi biri mi ölecek?"

Çocuk geriye yaslandı ve animeyi durdurdu.

"Çok soru soruyorsun Arya. Onun yerine oturup izleyebilirsin."

"Şimdi gideceğim, sizde hırkam kalmış. Onu almaya geldim."

"Hırka mı? Ah doğru ya... Annem onu yıkadı. Ben sana yarın getiririm." Arya başını salladı ve gitmek üzere arkasını döndü. Yürüyecekken durdu, tekrar sordu.

"Bu higanbanalar nerde yetişiyor?"

"Maalesef sadece Japonya'da."

Kız üzüldü, çiçeği çok merak etmişti. Başını salladı ve arkasını dönüp gitti.

Ertesi akşam Arya okuldan dönerken çocuk onu buldu. Elinde lacivert bir hırka tutuyordu. Arya sevindi, ama hırkaya mı yoksa onu gördüğüne mi bilemedi.

"Al." demişti çocuk. Arya hırkayı alınca gülümsedi ve teşekkür etti. Çocuk arkasını dönüp gitmeden önce durdu ve tekrar konuştu.

"Karakter ölmedi. Birisinden ayrıldı."

"Dünkü anime mi?"

Çocuk başını salladı. "Evet. Higanbana aynı zamanda birini bir daha asla göremeyeceğinin işaretiymiş."

Arya ürperdi.

"Sanki ortadan kaybolup gidecek gibi konuşuyorsun."

Çocuk başını kaldırıp gökyüzüne baktı.

"Kim bilir. Belki sen, belki ben."

_

Gözlerimi açıp kendime geldiğimde nefes nefeseydim. Aniden yataktan doğruldum ve saate baktım.

03.29

O neydi öyle? Art arda gelen onlarca rüya görmüştüm ve hepsi de çok gerçekçiydi. Gözlerimi kapattım ve yatak başlığına yaslandım.

Ya geçmiş yaşamımdan anılarımsa?

Rüyalarımı tekrar düşündüm ama zihnimde belli belirsiz kalmışlardı. Ortaokul halimdi. Bir başka çocuk vardı, yüzü çok bulanıktı kafamda.

Annemi görmüştüm. Babamı görmüştüm. Ama kötü gibi görünüyorlardı.

Sanki başka bir evrendeki Arya'nın haliydi gördüklerim. Hemen telefonumu alıp Mina'ya yazdım. Yüksek ihtimalle mesajlarımı görmeyecekti ama şu an rüyamı unutmamam için en azından birine yazmalıydım.

LavantalarUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum