Song: Green Sleeves
Channel: Light_sageچند دقیقهای در کلاس تنها نشسته بود، شنبهها بیشترین تعداد کلاس رو داشت و بعد از رفتن آخر هنرجوی امشبش فقط میخواست دقایقی رو تنها بمونه و از تنهایی و سکوت اطرافش انرژی بگیره. تقهای به در خورد، سرش رو برگردوند و به منشی شخصیاش نگاه کرد
- اوه آقای پارك هنوز اینجایین؟ فکر میکردم رفته باشین، براتون نامه اومده
دستی به موهاش کشید و به منشی نگاه کرد :
- یه نامه رسمی؟ یا ابراز احساسات از یه هنرجوی دیگه؟
آیرین نتونست جلوی خندیدنش رو بگیره
- دعوتنامهی آقای كيم سوهو برای کنسرت آموزشگاهشونه
دستش رو دراز کرد و پاكت رو گرفت، تشکری زیر لب کرد و با رفتن آیرین با سوهو تماس گرفت
- سلام هیونگ
- چانيول، حالت چطوره؟
- خوبم، همین الان دعوتنامهات رو دریافت کردم، حتما میام
- رزی رو هم با خودت بیار
هومی زیرلب گفت، احتمالش کم بود که دوست دخترش همراهش بشه
- بهش میگم، بازم ممنون
- ميبينمت چانيول
***
روی کاناپه خونهاش دراز کشیده بود و از پنجرههای بزرگ پنتهاوسش به آسمون سیاه مقابلش خیره شده بود، با صدای گوشیاش از فکر دراومد و بهش نگاه کرد، چانیول یک ساعت پیش با رزی تماس گرفته و ایگنور شده بود و حالا دوست دخترش بالاخره تصمیم گرفته بود بهش توجه کنه، گوشی رو کنار گوشش گذاشت و سکوت کرد
- عزیزم؟
نفس عمیقی کشید و به سکوتش ادامه داد
- آه متاسفم نتونستم جواب بدم، تا شب کلاس داشتم و بعدش با دوستام رفتم بیرون
پوزخندی به توجیه رزی زد... حسس شیشم چانیول هیچوقت دروغ نمیگفت
- الان کجایی؟
- تو ماشینم، تو کجایی؟ چه خبر؟
- خونه ام، هیچی، منم مثل تو درگیر شاگردهام بودم
- آره ولی تنیس واقعا با موسیقی فرق میکنه، پاهام درد گرفته اینقدر که تو زمین پریدم و دویدم ولی خوبی شغل تو اینه که فقط از دستهات استفاده میکنی
YOU ARE READING
Maybe on the Moon
Fanfictionپارك چانيول ٢٧ ساله، مدير و استاد آموزشگاه موسيقي معروف فلوراست و به بيون بكهيون، استاد ويولن ٣٤ ساله كه مرد جدي و سردي هست، علاقمند ميشه. فيكشن: Maybe on the Moon كاپل: چانبك، بكيول ژانر: رومنس، درام، روزمره نويسنده: Light