Chapter 1.1
မင်းကဂေးလား
ချိန်းထားသည့်အချိန်ရောက်ရန် ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့်လိုနေသေးသည်။
ရုန်ယီ ခေါင်းကိုလှည့်လိုက်ပြီးသူ့နံဘေးမှဆိုင်၏မှန်အကာကိုကြည့်လိုက်သည်၊မှန်ပေါ်မှသူ့ပုံရိပ်ကိုပြီးပြည့်စုံစေရန် ဆံပင်နှင့်အဝတ်အစားကိုနှစ်ခါခန့်ပြုပြင်ပြီးသူအသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှူလိုက်၏။
စိတ်မလှုပ်ရှားနဲ့...ငြိမ်အောင်ထိန်းစမ်း...
သူ့စိတ်ထဲတွင်အသံတိတ်အော်ဟစ်လိုက်သည့်တိုင် ဆန့်ကျင်ဘက်သက်ရောက်မှုက ဂဏာမငြိမ်သောသူ့နှလုံးခုန်နှုန်းကိုပိုတိုးလာစေသည်။
သူ့စိတ်တင်းကျပ်နေသည်ကိုပိုပြေလျော့စေရန် မသိစိတ်အရသူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုအရှေ့တွင်ထားကာ ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ သို့သော် သူချက်ချင်းနားလည်လိုက်သည်မှာ ၎င်းအပြုအမူကခေတ်နောက်ကျလွန်းသည်။ သူစောင့်နေသည့်လူကသာ ရုတ်တရက်မြင်သွားပါက သူအမှတ်လျှော့ခံရလိမ့်မည်။
ရုန်ယီ သူ့လက်များကိုခပ်မြန်မြန်ပြန်ချလိုက်သည်။
သူအချိန်ကိုကြည့်ရန်နောက်တစ်ကြိမ် ဖုန်းကိုပြန်ထုတ်သည်။
ချိန်းထားသည့်အချိန်ရောက်ရန်ဆယ့်လေးမိနစ်သာလိုတော့သည်။
"တစ်ချက်လောက်"
ရုန်ယီ တစ်ဖက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။သူ့ကိုစကားလာပြောသည်က တစ်ခါမှမမြင်ဖူးသည့်ကောင်လေးတစ်ယောက်။
"ကျွန်တော်ဘက်စ်ကားစီးမလို့ပါ..ဒါပေမဲ့...ကျွန်တော်ကတ်ယူလာဖို့မေ့သွားလို့ပါ.."
ကောင်လေးကအနည်းငယ်ရှက်နေပုံရသည်။
"ကျွန်တော်...ခင်ဗျားဆီကအကြွေနည်းနည်းချေးလို့ရမလား...ကျွန်တော် WeChat ကနေချက်ချင်းပိုက်ဆံပြန်ပေးပါ့မယ်"
ကောင်လေးမျက်နှာကစိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့်နီရဲနေပြီး အနည်းငယ်ရှက်နေပုံလည်းရသည်။
"စိတ်မကောင်းပါဘူး"
ရုန်ယီအားနာစွာနှင့်ပြုံးပြလိုက်သည်။
YOU ARE READING
Mr.Rong's ချစ်မှုရေးရာ ဒိုင်ယာရီ
Fanfictionမင်္ဂလာ ညချမ်းပါရှင် အသစ်လေးတွေ လာကြေညာတာပါ ရှင့် ???? BL အတိုလေးနှစ်ပုဒ် PICK ထားပါတယ် အပိုင်းသိပ်မများတာလေးတွေပါ ဖတ်ပေးကြပါဦးနော် ... အားလုံးပဲ ကျန်းမာ ဘေးကင်း ဝင်ငွေတိုးကြပါစေ... ပုံအောက်မှာ Description ပါတယ်နော် ...
