Mr.Rong's ချစ်မှုရေးရာ ဒိုင်ယာရီ

End of Extra

END OF Extra

Chapter 85 [Final chapter of Extra]

မိုးကြိုးလေး၊ လျှပ်စီးလေး၊ ကျိုးလီ-2

"အဲဒီရူးကြောင်ကြောင်အပြုံးကဘာအတွက်လဲ"

ကျိုးလီသည်ဓာတ်လှေကားထဲတွင် မှုန်ကုပ်ကုပ်ဖြင့်သူ့ကိုကြည့်နေသည်။

လျိုယွမ်သည်ခေါင်းယမ်းငြင်းပြီး ရုတ်ချည်းသူတစ်ခုခုကိုတွေးမိသွားသည်:

"မင်းကိုယ့်သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကိုတွေ့တဲ့အချိန်ကျရင် ကျေးဇူးပြုပြီးကိုယ့်ကိုသနားသောအားဖြင့်ကောင်းကောင်းဆက်ဆံပေးပါကွာ"

ကျိုးလီကသူ့အားရှုပ်ထွေးသည့်အကြည့်ဖြင့်ကြည့်သည်။

"မဟုတ်ရင် သူတို့ကကိုယ့်ကိုရယ်ကြမှာ..မင်းကိုယ့်ကိုနည်းနည်းလေးတော့ နွေးနွေးထွေးထွေးဆက်ဆံပေးဖို့လိုမယ်"

ကျိုးလီကအဝေးကိုလှမ်းကြည့်ကာ: "ဘာကြီးလဲဟ"

ဆိုလိုသည်မှာ ယောကျ်ားသားနှစ်ယောက်တို့သည်တံခါးနားရောက်သည်နှင့် သူသည်လျိုယွမ်၏အနားသို့ခြေလှမ်းတစ်ဝက်ခန့်ကပ်လိုက်ပြီးလက်မောင်းအားလှမ်းကိုင်လိုက်သည်။

သူသည်လူကပ်တတ်သောချစ်စဖွယ်ပါတနာတစ်ယောက်နှင့် အတော်အတန်ဆင်တူသည်။

တံခါးကိုဖွင့်လာသူမှာချန်းခယ့်ယောင်။

သူသည် လူနှစ်ယောက်ကိုအိမ်ထဲသို့ဖိတ်ခေါ်ပြီး ဗိုက်ဆာနေလျှင်အဆာပြေမုန့်စားနိုင်ကြောင်းပြောနေသည်။

လျိုယွမ်နှင့်ကျိုးလီတို့သည် ဧည့်ခန်းထဲလျှောက်ဝင်လာပြီးသူတို့သည်နောက်ဆုံးရောက်လာခဲ့ကြသူများဖြစ်နေခဲ့သည်။ အခြားယောကျ်ားသားနှစ်ယောက်တို့မှာ ပန်းကန်လုံးလေးများတစ်ယောက်တစ်လုံးစီကိုင်ထားကြလျက် သူတို့ချစ်သူများနှင့်စားပွဲကိုဝိုင်းထိုင်နေကြသည်။

"ရုန်ယီက ပုစွန်ဖက်ထုပ်လေးတွေလုပ်ထားတယ်၊ အရမ်းစားလို့ကောင်းတာ၊ မင်းတို့အတွက်ရောယူပေးရမလား"

ရုန်ယီသည် အမှန်တကယ်ကိုဇနီးကောင်းတစ်ယောက်ပင်။

လျိုယွမ်သည် အနှီသူချက်ကျွေးသည်ကိုတစ်ကြိမ်စားခဲ့ဖူး၍ အလုံအလောက်ကံကောင်းနေပြီ။ ၎င်းတို့ကအင်မတန်ကောင်းမွန်ပြီး အရောင်ရောအရသာပါကောင်းသည်။ ထိုနေ့က သူစိတ်မကြည်မလင်ဖြစ်ခဲ့သော်ငြား ထိုအရသာကိုမမေ့ထားနိုင်ပေ။