Extra 5

353 40 0
                                    

Extra 5

ဆရာချန်းတော့ ဒုက္ခရောက်ပြီ





ထိုနေ့က ကျောင်းဆင်းသောအခါ မိဘများ လာမကြိုသေးသော ကလေးများသည် အားကစားခန်းထောင့်ရှိ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဂိမ်းကစားရန် စုဝေးနေကြ၏။



ချန်းခယ့်ယောင်သည် ကျောင်းလှုပ်ရှားမှု စာရွက်အချို့ ယူရန် လျှောက်လာသောအခါ ကလေးများကစာရွက်လိပ်လေးများကို ယူလာပြီး တစ်လိပ် ရွေးခိုင်းလေသည်။ သူသည် စက္ကူပုံကြီးကြားတွင် လက်နှိုက်၍ ရွေးချယ်ပုံဟန်ဆောင်ကာ နောက်ဆုံးတွင် အရောင်အသွေး အနည်းငယ် ကွဲထွက်နေသည့် စာရွက်ကို ကောက်ယူလိုက်သည်။

သူ ဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ပန်းနုရောင် ရေဆေးဖြင့် ဆေးချယ်ထားသော ပန်းပွင့်လေးတစ်ပွင့်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"ဒါက ဆရာ့အတွက် နှင်းဆီပန်းလေးလား"

သူ မေးလိုက်သည်။

“မဟုတ်ဘူး”

ကလေးတစ်ယောက်က သူ၏ ချိုသာသော ကလေးငယ်အသံလေးဖြင့် ပြောသည်။

"ဆရာ မက်မွန်ပွင့်လေးနဲ့ တွေ့ရတော့မယ်"

ချန်းခယ့်ယောင်သည် စနောက်သည့်သဘောဖြင့် ဖွီခနဲ လုပ်မိလုနီးပါးပင် ဖြစ်သွား၏။

“မက်မွန်ပန်းလေးနဲ့ တွေ့ရမယ်ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ သားရဲ့”

"အဲဒါက... အာ... ဆရာ့ကို သဘောကျတဲ့သူနဲ့ တွေ့ရတော့မယ်လို့ ဆိုလိုတာ"

ချန်းခယ့်ယောင်က သူ၏ခေါင်းလေးကို ပွတ်သပ်လိုက်ကာ

"ဒါဆို ကလေးတို့အားလုံးက ဆရာချန်းရဲ့ မက်မွန်ပွင့်လေးတွေပေါ့".

နာရီဝက်ခန့် ကြာသောအခါ မိဘအားလုံးက သူတို့ ကလေးများကို လာခေါ်သွားကြသည်။ ချန်းခယ့်ယောင်သည် လှေကားပေါ်မှ ဆင်းလာစဉ်မှာပင် လမ်းတစ်ဖက်ခြမ်းမှ ရှော့ပင်းမောလ် အဝတွင် လူတစ်ဦးကို တွေ့လိုက်ရ၏။

ထိုအမျိုးသားသည် ရှည်လျားပြီး ပါးလွှာသော ကုတ်အင်္ကျီကို ၀တ်ဆင်ထားပြီး လက်များကို အိတ်ကပ်ထဲတွင် ထည့်ထားကာ အမူအရာကင်းမဲ့သော မျက်နှာဖြင့် တစ်စုံတစ်ခုကို စောင့်နေသည်။

Mr.Rong's ချစ်မှုရေးရာ ဒိုင်ယာရီWhere stories live. Discover now