Kendi halimde Wattpad'de hikayemi yazıyordum.
Ta ki fotoğraflarını kullandığım Amerikalı aktör, 'Ne hakla fotoğraflarımı izinsiz kullanıyorsun??' diye çemkirene kadar...
Tüm hakları Alfa Yayın Grubu'na aittir.
Başlangıç tarihi: 9 Nisan 2018
EİA'nın ilk kitabını yayınevine teslim edip planlarımı da yapıp Kapak Modeli'ni bitirmeye gelebildim sonunda!
Planlarım uyarınca 100 ve 101. bölümler iki kısım halinde final bölümleri olacak. Peşlerinden bir de kısa Epilog yayımlamak istiyorum. Tahminim haziran ayı içinde hikâyeyi bitirmiş oluruz (O ara bir de Türkiye'ye gidip gelicem ancak yetişirim).
Zaman içinde öncelikle birkaç Cole bölümü paylaşmak niyetindeyim. Ardından yine konuştuğumuz üzere, Kübü'yle Jimmyciğimi özledikçe, Covid'li ve gelecekten özel bölümlerimiz de olacak (Bu satıra özellikle görmek istediğiniz konuları yazabilirsiniz).
Yani kitabımız final oluyor diye üzülmeyin. Vereceğim final nihai (ya da ters köşe) bir son olmayacak. Özledikçe ara ara (ve mutlu mutlu) geri gelebileceğimiz bir yer (hem burada hem kafanızın içinde) daima olacak ❤
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
New York, yaklaşık altı ayda test edip onayladığım üzere sonbahar ve kış mevsimlerinde de güzeldi ama baharın gelişiyle birlikte bambaşka bir havaya bürünmüştü.
Central Park'a hâkim olan yeşilin bin bir tonu, hafif esintiyle burnuma dolan yeni açmış çiçeklerin kokusu, ağaç dallarına tünemiş kuşların sesleri, patikalarda cirit atan sincaplar, benim gibi bir tembeli bile sabahın köründe kaldırıp koşmak için gaza getirmeyi başarmıştı.
Paparazziler artık benden büyük sansasyon çıkmayacağını anlayıp uzun süre önce ümidi kestiklerinden, başımı büyük ölçüde boş bırakmışlardı. Son zamanlarda ancak dergilerin sokak modası sayfalarında beni görmek mümkündü; çok şükür ki yanımda Jimmy olmadan fazla cazip bir hedef değildim onlar için.
Ben de işte fırsattan yararlanıp her gün olmasa da en azından gün aşırı koşuyordum – kendimle büyük gurur duyuyordum doğrusu!
Jimmy de anlaşmamıza sadık kalarak, paparazzilerin radarında olmamamıza karşın, yine de olabildiğince gizlilik içinde, mümkün olan her anını New York'ta geçiriyordu. Taşınmış gibiydi ama taşınmamış da gibiydi: Resmi olarak taşındığını kendi aramızda ilan etmediğimizden fazla diken üzerinde hissetmiyordum kendimi.
Özellikle kendi içimde kendime karşı çok ikna edici bir insandım doğrusu!
Konu üzerinde fazla kafa yoracak vaktim de olmuyordu bu aralar gerçi: Yeni yılın başında Aslıhan COO* ilan edildi, Cole da anında ondan boşalan koltuğa geçip başımıza direktör oldu. Şirkette en tepeye bir adım daha yaklaşmasına ve buna bağlı olarak alacağı dolgun maaşa (ve performansa bağlı çok yüklü miktarlarda bonusa ve hatta hisse senetlerine) rağmen hala sefil durumdaydı. Son haftalarda her zamankinden ters, her zamankinden daha talepkârdı – böyle bir şeyin mümkün olabileceğini hiç zannetmezdim oysaki! (*Chief Operating Officer, şirketin global tüm operasyonlarından sorumlu müdür)
