"ႏွင္းဧကရာဇ္ႏွင့္ေရမီးႏွစ္မႊာမီးမိစၦာ"အပိုင္း၅၄
အေနာက္ေတာင္ဘက္ဆီမွ ေတာင္တန္းေပၚက ေနဝန္းနီနီက ေတာင္တန္းႀကီး၏ ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီသို႔ ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ၿပီ
အလားတူပါပဲ......
ေရခဲေက်ာက္ကလပ္ေပၚက ဝမ့္က်ီးငယ္ေလးဘဝကလည္း ထိုသို႔ပင္ခအဆံုးသတ္သြားၿပီ ျဖစ္သည္....
ဘဝကိုပံုအပ္ပီး အားကိုးမွိရသူ ခ်စ္ရတဲ့ပန္းသခင္ေလးအားပင္ခေနာက္ဆံုးအျဖစ္လေတြ႔ျမင္သြားရျခင္းမ႐ွိခဲ့ေတာ့ပါေခ်...
တစ္ခါတစိေလ ၾကမၼာေရစက္တို႔က သိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကညင္းျပန္ပါတယ္....
အဘယ္လိုပင္ ေအာက္က်ိဳ႕၍ ေတာင္းဆိုေစအံုးေတာ့လလံုးဝပင္ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ ပစ္စလက္ခတ္ လွည္ျပန္မၾကည့္ေတာ့ေသာအခါ..
ကံၾကမၼာဖန္တီးသလိုသာ လက္မိႈင္ခ်လို႔ ေက်နပ္ၾကရေတာ့သည္
နာက်င္မြန္းၾကပ္မႈတို႔ လ်စ္လ်ဴ႐ႈလို႔ေပါ့...
❤❤❤❤❤💔
ေတာအုပ္အတြင္း ေနေရာင္ကြယ္ေပ်ာက္ကာ အေမွာင္ထုတို႔ပိုရင့္လာသည္မို႔ ၾကယ္တစ္လက္လက္ျမင္ေတြ႔ရေသာ
ေနရာတစ္ခုမွာ ေခတၱရပ္နားစဥ္...သူ႔ရင္ဘတ္ၾကားက နွင္းပုဝါျဖဴေလးက..ေလမတိုက္ပါပဲလယူေဆာင္ခံရမႈ အကူအညီမ႐ွိပါပဲ ေျမျပင္သို႔သက္ဆင္းသည္
သို႔မို႔ေၾကာင့္ မိမိအသည္းအသက္ခ်စ္ရသူေလးရဲ႕ ႏွင္းပုဝါေလးအား ဖြဖြျပန္ေကာက္ယူလို႔ သူ႔လက္တြင္းဝယ္ ညင္ညင္သာသာထား႐ွိလိုက္သည္
'ခေလးငယ္ရယ္...မင္းေလးက လူကိုလႊမ္းမိုးလြန္းလိုက္တာ မဆိုးရတာၾကာလို႔ မင္းအေငြ႔အသက္ေလးနဲ႔ လာဆိုးေနသလားကြယ္
အဟင္း...ကိုယ္မင္းဆီ ေရာက္လာေတာ့မွာမို႔ ေတြ႔ေတာ့မွသာ အဝေကာက္ပစ္စမ္းပါလွည့္ႏွင္းလံုးေလးေရ...
ကိုယ္ေရာက္ရင္ မင္းထလာပီး ကိုယ့္ကိုစိတ္ေကာက္ရမယ္ေနာ္ အမ်ားႀကီးလည္းရန္ေတြ႔ရမယ္ေနာ္
ကိုယ့္ႏွင္းလံုးေလးရဲ႕ခ်စ္မ်က္ေစာင္းေလးေတခမျမင္ရတာၾကာေနပီခေလးရဲ႕.
YOU ARE READING
ႏွင္းဧကရာဇ္ႏွင့္ေရမီးႏွစ္မႊာမီးမိစၦာ
Historical Fictionသိုင္းေလာကရဲ႕..႐ွားပါးပစၥည္း..အဖ်က္စြမ္းအင္ေပါင္းမ်ားစြာနွင့္မီးေတာင္မိစၥာဓား.. ေ႐ွာင္လင္ေက်ာင္းမွအစျပဳ၍.ျပည္သူေတြမနစ္နာေစေရး.သိုင္းဂိုဏ္းေပါင္းစံုမွ..႐ွာေဖြရန္ျဖစ္လာေတာ့... ..တာဝန္နဲ႔ဝတၱရားထက္ပိုေသာ.ဆက္ႏႊယ္မႈေျမာက္ျမားစြာနဲ႔..ပန္းဂိုဏ္းသခင္ေလးေဝ့ရ...
