''ကိုကို့လက်ဖယ်...တူနဲ့မတော်တဆထုမိမှာစိုးလို့"
အဝေးမှတိုင်အားထိန်းထားသောရှင်းမြတ်ထံ
စိုးရိမ်စကားဆိုပြီးအနီးနားမှာထိန်းပေးထားသော
သူ့အားအဖက်မလုပ်သောမတော်ရသေးတဲ့
ရွှေယောက်ဖကြီးကို ရောင်နီအမြင်မကြည်ချင်တော့။
ဆိုပေမဲ့လည်း ကိုယ်ဟာပျော်ရွှင့်ဆီက
အဖြေမရသေးတာမို့ ကျိတ်မှိတ်သည်းခံပြီးတော့သာ
ဒီနှစ်ယောက်သူ့ရှေ့လာရိုပြနေတာကို ကြည့်နေရသည်။
အလှူရက်နီးပြီမို့ တစ်ရွာလုံးစုရုံးကာ
ဝိုင်းကူလုပ်နေကြခြင်းသာ။အချို့သော
ယောက်ျားသားအများစုက ကျယ်ဝန်းသည့်
ကျောင်းဝင်းဘောလုံးကွင်းထဲ ဇာတ်သဘင်ခင်းကျင်းပြသမည့် မဏ္ဍပ်ကျယ်ကြီး
သွားဆောက်ကြသည်။
ချမ်းမြေ့တို့သုံးယောက်အပါအဝင် ယောက်ျားသား အနည်းအကျဥ်းသာ
အလှူအိမ်မှာမဏ္ဍပ်ဆောက်ရန် ကျန်နေရစ်သည်။
''ဆရာလေးတို့ ခဏလာနားကြပါအုံးလား"
အသက်လတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးတစ်ယောက်က
ရှင်းမြတ်တို့ကိုလှမ်းခေါ်လာသည်။
မနက်ကတည်းကစုပေါင်းလုပ်နေကြပေမဲ့
နေမွန်းတည့်ချိန်အထိ မပြီးမြောက်နိုင်ကြသေး။
အလှူအိမ်အောက်မှစားပွဲခုံထံလှမ်းကြည့်တော့
ရှင်းမြတ်ရဲ့မိဘနှစ်ယောက်လုံးရှိနေ၏။
ဦးဒီပါက သားဖြစ်သူကိုပြုံးပြလာပေမဲ့ ဒေါ်မြတ်ဌေးကတော့
ယခုအချိန်ထိခပ်တန်းတန်းသာ။
လင်းထက်ကတော့ ခုနကဟင်းချက်တဲ့နေရာမှာကူနေတာ
ရှင်းမြတ်လှမ်းမြင်သည်။
''ကိုကို ရေသောက်လိုက်အုံး"
ဘယ်အချိန်ကရေသွားခပ်လိုက်မှန်းရှင်းမြတ်မသိလိုက်။
မျက်နှာရှေ့ရေခွက်ပြရင်း ကမ်းနေသောချမ်းမြေ့ကို
မြင်မှသာ သွားဖြဲပြရင်းရေခွက်ကိုလှမ်းယူလိုက်သည်။
ခုလေးတင်မှ တွင်းထဲကခပ်ခဲ့သည့်ဟန်
ရေအေးအေးက ရှင်းမြတ်ရင်ကိုပါအေးမြစေသည်။
''ငါ့အတွက်ရော"
နဖူးမှချွေးစေးတွေကိုသုတ်ရင်း ရောင်နီအနားလာရပ်ရင်းမေးလိုက်တော့
''ကိုယ့်ဘာသာခပ်သောက်ပါလား ကိုရောင်နီ"
''အမ်"
आप पढ़ रहे हैं
ချစ်သူ၏လက်အစုံဖြင့် ထွေးပွေ့လှည့်ပါ (COMPLETED)
रोमांसMyanmar Boyslove Own Creation Village Unicode & Zawgyi
