10. BÖLÜM

1.5K 58 37
                                    

Bugün düne göre fazla enerjik uyanmıştım. Sadece belim ağrıyordu ancak o da önemli bir ağrı değildi. Yataktan kalktım ve üstümü değiştirmek için dolabımdan birkaç kıyafet alıp banyoya girdim. Üstümü değiştirdikten sonra kahvaltı yapmak için aşağı indim.

Emre olmadığı için yanına oturamamıştım ve bugün biraz cesaretli olup Arda'nın yanına oturacaktım. Utangaç adımlarla yanına doğru gittim ve izin bile istemeden hızlıca masasına oturdum.

Kütük müsün nesin anlamadım ki

Arda bana şaşkın bir şekilde bakarken gülmemek için kendimi zor tuttum. Bu hali çok tatlıydı.

"Günaydın arda." Dedim gülümseyerek. İlk önce afalladı ancak sonra o da bana gülümseyip, "günaydın arden." Dedi.

"Böyle direk oturdum ama istemiyorsan kalkabilirim." Arda başını hayır anlamında sallayıp, "tabi ki hayır. Burda oturman benim için çok güzel bir şey." Dedi. Yerimmmm

Gülümseyip yemeğimi yemeye başladım. Yemek yerken arada göz ucuyla Arda'ya bakıyordum ve göz göze geliyorduk. Bazen ben bakmadan o bana bakıyordu ve bende utangaç biri olduğum için gözümü kaçırıyordum.

Yemeğimi bitirdikten sonra Arda'ya, "ben odama çıkacağım, sana afiyet olsun." Dedim gülerek. Arda da bana gülümseyip, "teşekkür ederim sonra görüşürüz." Dedi.

Odama çıktım ve duş almak için banyoya girdim. Küveti sıcak suyla doldururken üstümü çıkarttım ve duştan sonra giyeceklerimi hazırlayıp yatağın üzerine koydum.

Küvet tamamen dolduğunda içine girip uzandım ve gözlerimi kapattım. Gerçekten bazen çok huzurlu hissediyordum. Gereğinden fazla.

En sonunda kendimi sıcak sudan kaldırdım ve kendimi bornoza sarıp ipini sıkıca bağladım. Kafama bağlamadığım bornozu kenara koydum ve tam çıkacakken yer ıslak olduğu için ayağım kaydı. Kalçamın üstüne düştüğümde kafamı küvete çarpmıştım, ve canım çok yandığı için çığlık attım.

Acıdan gözlerimden yaş gelirken 1-2 dakika sonra odamın kapısı çaldı. Emre'nin seslerini duyuyordum. "Arden? Güzelim iyi misin?"

Hee çok iyi

"Kapıyı kıracağım, arkasındaysan çekil!" Diye bağırdı emre. Hala yerde otururken elimi başıma koydum ve ıslak bir şeyle temas ettim. Elime baktığımda kan gördüm. Sıçtık.

Emre telaş içinde banyoya girdi ve göz göze geldik. Sesim çıkmıyordu, şoku üstümden atlatamamıştım. Kan'a olan korkumu buradaki kimse bilmiyordu.

Emre koşarak yanıma geldi ve beni kaldırıp banyodan çıkardı. "Arden! Nasıl oldu bu? İyi misin?" Dedi Emre gözleri doluyken. İlk defa onu böyle görüyordum.

"B-ben.. canım yanıyor.." dedim kekeleyerek. Canım çok yanıyordu. Kandan korkuyordum ve şu an her tarafım kandı. Emre bana su verip üzerimi değiştirmem için arkasını döndü.

Niye dışarı çıkmıyor aq?

Sence gerizekalı

Bence sapık.

Boşuna gerizekalı demiyorum.

Üstümü giydikten sonra acı içinde "Dönebilirsin." Dedim. Emre hemen arkasını döndü ve "hastaneye gidiyoruz." Dedi. Bu sefer itiraz etmedim çünkü başım dönüyordu ve canım acıyordu.

Emre'nin arabasına binecekken Arda bizi görüp yanımıza geldi. "Nereye gidiyorsunuz?" Emre gözüyle beni gösterip "Arden'i hastaneye götürüyorum." Dedi.

Sahalardaki Aşk *FENERBAHÇE*Where stories live. Discover now