Sahalardaki Aşk *FENERBAHÇE*

FİNAL❤️‍🩹

5 yıl sonra

Arda'nın 23. Yaş gününü kutlamış ve tesise dönüyorduk. Yani en azından ben öyle zannediyordum.

Taksi tesisi geçince Arda'ya baktım ve, "tesise gitmiyor muyuz?" Dedim. Arda başını iki yana salladı. "E nereye gidiyoruz o zaman?"

"Sürpriz,"
"Ya, ama ben meraklı biriyim arda, biliyorsun!"
"Evet, biliyorum."

Omzuna vurup tripli bir şekilde söylendim, "çok kötüsün!" Sinsice gülümsediğinde içten içe bende gülüyordum.

Taksi stadın önünde durunca derin bir nefes alıp arabadan indim. Arda yanıma geldi ve elimden tutup stadın içine doğru yürümeye başladı. "Arda," dedim yürümeye devam ederken. "Artık neler olduğunu söyleyecek misin?"

"Bekle sevgilim, az kaldı." Dedi arda gülerek. Stadın içine girdiğimizde gözlerim şaşkınlıktan kocaman oldu. Bir çok taraftar stadın içindeydi. Ama bugün maç yoktu ki?

"Arda bugün maç yok ki, neden buradalar?" Dedim şaşkınlıkla. Arda yine bir şey demedi. Sahanın ortasına geldiğimizde tribünlere göz gezdirdim. Şok üstüne şok geçireceğim bir andı.

Olduğumuz yerde durunca herkes bizi alkışlamıştı. Allah'ım ben mi geri zekalıyım? yoksa onlar mı anormal?

"Arda neler oluyor?" Dedim anlamamaya devam ederken. Arda eliyle tribünü gösterdi, hemen başımı çevirip oraya baktım. Ebru, Arda'nın anne ve babası, ali koç, Jesus, emre daha doğrusu tüm takım buradaydı.

"Arda, ben gerçekten anlamıyorum... neden buradayız? Herkes neden bizi alkışlıyor?" Dedim ellerim titrerken. Arda bir anda diz çöktü ve elini cebine attı. Kaşlarımı çatıp ona bakmaya devam ettim.

Arda cebinden kırmızı bir kutu çıkarttığı sırada tüm stadın içi resmen alkışlarla doldu. Kutunun kapağını kaldırdığında kutunun içinde üzerinde tek taş olan bir yüzük vardı. Gözlerim yavaş yavaş dolmaya başlamıştı.

Trübünlerden, "evet desene" tezahüratı yükseldiğinde gözümden düşen damlayı elimle silip arkamı döndüm ve elimle yüzümü kapattım.

"Hayır bu bir rüya, gerçek değil arden, şimdi uyanacaksın..."

Arda bana evlenme teklifi ediyordu... ciddi anlamda ağlıyordum. Hayatımda mutluluktan ağladığım çok olmuştu ama en çokta buna mutluluktan ağlıyordum...

Arda ayağa kalkıp kollarımdan tuttu ve beni kendine çevirdi. "Arden," dedi hala kutuyu elinde tutarken. "Seni çok seviyorum sevgilim, ve artık seninle aynı soyadını taşımak istiyorum." Nefesimi tuttum.

"Benimle evlenir misin?"

Gözlerim dolu, kalbim hızla atarken ağzımı açamadım. Hayatımın aşkı, anlamı, arda güler bana evlenme teklifi ediyordu...

Başımı aşağı yukarı salladım ve tüm kalbimle cevapladım. "Evet," dedim gülerken. "Seninle evlenirim arda..."

Tüm stad alkışlamaya ve ıslıklamaya başlamıştı. Arda yüzüğü parmağıma taktıktan sonra elini belime koyup bana sıkıca sarıldı.

Bu öyle bir sarılmaydı ki, sanki tüm kırık kemiklerim  iyileşmişti...

Bu öyle bir evlenme teklifiydi ki, benim bütün kaderimi değiştirecekti...

                                            ~~~

"Ulan arda, sende mi evleniyorsun be!" İrfan abinin şakalarıyla tesise gelmiştik. 2 hafta sonra düğünümüz vardı ve arda şimdiden hazırlanmaya başlamıştı bile.