DOĞUYA UZANAN AŞK (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 13

Kuş konduğu dalın kırılmasından korkmaz.çünkü güvendiği dal değil,
Kendi kanatlarıdır...

Yeni güne,yeni sabaha,yeni umutlara gözünü açan ilk adam olmuştu.Kafasını yana çevirdiğinde tek kolu üzerinde,omzunda yatan karısı vardı.Eline aldığı bir tutam saçı burnuna götürdü adam,derin derin kokladı,kokuyu ciğerlerine kadar soludu,başparmağı ile yüzünde daireler çizdi kadının.Karar vermişti bugünü ona ayıracaktı.Önce yapılmasını gerekeni yapacak sonra da karısını alıp yaşadığı şehrin turuna çıkacaktı.Karısına her dokunduğunda uyanmasını bekledi.Fakat o kadar yorgun o kadar derin uyuyordu ki.Eğer elinde olsa aylarca göğsünde yatırır.uyanmasın diye herşeyi yapardı.Yavaşça kolunu kadının başı altından aldı.Ayakları üzerine doğruldu,yerde yatan kadının,bir elini başının altından,diğer elini dizlerinin altından geçirip kucağına aldı.Havalandığını anlayan kadın gözlerini araladı.elini yumruk yapıp ovuşturduğu gözlerini kocaman açıp kucağında tutan kocasına baktı.derin gülümseme ile.

"Barannn ne yapıyorsun yine?"

"Günaydın karıcığım"Dedi.Yüzünü yüzüne yaklaştırarak.Dudaklarına sesli ve ıslak bir öpücük bıraktı.Kucağında tuttuğu kadına.

"Hadi bakalım önce güzel bir duş,ardından kahvaltı ama dışarıda yapıcaz seni güzel bir yere götüreceğim."Merdivenlerden üst kata doğru yol aldı.Kadın kollarını adamın boynuna dolayıp kafasını göğsüne yasladı.Huzuruydu adam,güveniydi,bu hayatta onu gerçekten seven,sevdiğini hissettiren nadir kişiydi.Üst katta bulunan odanın banyosuna geldiklerinde adam kadını banyo tezgahına oturtup suyu ayarlamaya koyuldu.Hazır olan su ile karısını alıp birlikte duşun altına girdi.

Aradan geçen yarım saatin sonunda ikiside banyo dan çıkıp kurulandılar.Baran dolapta kendine ait olan kıyafetlerden alırken,Karısı içinde dün getiridiği kıyafetleri yatağa çıkardı.Tamamen hazır olduklarını düşündükleri sırada,Hazan oda da bulunan aynanın önünde yüzüne sürmek için kapatıcı arandı.Kadının ne aradığını anlayan adam,yan tarafta bulunan kızkardeşilerinin odasına geçip orada olan malzemeleri alıp karısına getirdi.

"Canımın içi aradığın bunlar mı?"Bu ikili artık birbirini kalpleri,gözleri, gönülleri herşeyi ile tamamlamıştı.
Dil ile anlaşmayı bırakıp beden dilleri ile de anlaşır olmuştu.

"Evet onları arıyordum.Sanırım kızların odasına bakmak aklıma gelmemiş, teşekkür ederim sevgilim."
Eline aldığı kapatıcı ile önce biraz yüzüne sürdü.Daha sonra gözlerinin güzelliğini ortaya çıkaran uzun kirpiklerine rimelini ve kalemini sürüp, Birazda dudaklarını parlatınca tamamen hazır olmuştu.Birlikte Elele evden çıkıp arabaya bindiler.Baran arada göz ucu ile karısını süzüyordu.
Arabada sessizlik hakimdi,Hazan kafasını cama yaslayıp akıp giden yolu seyrediyordu.

"Daldın yine uzaklara doğru gökyüzüm"diyerek sessizliği bozdu Baran,karısının arada bu düşünceli hali canını sıkmaya başlamıştı.Kocasının ona söylenmesi üzerine dudaklarına kondurduğu tebessüm ile karşılık verdi.

"Barann!"dedi.sesi hafif heyecan dolu halde günlerdir sormayı ihmal ettiği soruyu yöneltti.

"Söyle güzelim"

"Üniversiteler açılacak yatay geçişten hala bir cevap yok mu"? Bu kez ses tonu sıkıntılı çıkmıştı.Artık canını sıkmaya başlamıştı.Baran halledemedi düşüncesi ile kendisi aradığı kişiden halletmesini istemişti.Yoksa o da mı halledemedi düşüncesi vardı Hazan da.

"Karıcığım,ben o haberi sana verecektim.Ama zamanını bekliyordum.Madem sordun söyleyeyim.Yatay geçiş onaylanmış"dediği anda arabada karısı tarafından bir sevinç çığlığı koptu,Baran çığlık atan karısının sesinden tek eli ile kulağını tıkadı.Bu kadının bu tiz çığlığı! hayır, karısından bu kadar ses çıkıyor muydu?