DOĞUYA UZANAN AŞK (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 24

KEYİFLE OKUMANIZI DILİYORUM 💐 ÇİÇEK GİBİ OKUYUCULAR....

"Hayatımın hiç bir bölümünde kimsenin beni sırtında taşımasını beklemedim.Gökyüzünü avuçlarıma bırakmalarınıda istemedim.Kimseden dağları ayaklarıma sermesini de..Oysa sıcak bir tebessüm kadar kolaydı,herşey ya da kuru bir "korkma ben Varım"cümlesi kadar sıradan.Değer verdiğim ve derin anlamlar yüklediğim,hiç kimseyi imkansız beklentiler uğruna zorlamadım asla.
Basit şeyler için kırıldığım her hikayenin sonunda."Ben sana ne yaptım"savunması vardı.
Fakat biri için hiçbir şey yapmanın,ona kötülük yapmaktan bir farkı olmadığını da anlayamadılar.Oysa sıradan birinin kötülüğü ile değil,kendisi için özel olan kişilerin umursamazlığı ile incinir insan..."

Bir adam sevdim yaşamadığım çocuklığumu yaşatan.
Alnımdan derin bir nefesle öpen.
"Kadınım"diye sahiplenen,
Yanında şımarabildiğim,
Bana aile yuva olan.
Doğruyu yanlışı öğreten,
Avuçlarımdan öpe öpe,
Kabettiklerimi yeniden var eden.
Kısacası bana yaşamayı öğreten bir
ADAM seviyorum.

Baran, gördüğü adam ile gerilmişti.Karısına belli etmemek için ifadesini hiç bozmadı.Amacı Hazan'a belli etmeden yanına gidip hesap soracaktı.Ama buna fırsat verilmeden sahne'ye çağırılmıştı.Kardeşi ve Karısının gittiği üniversitesi ye gerekli maddi yardımlarda bulunmuş,okulun eksik giderlerini karşılamıştı.Bu yüzden de teşekkür amaçlı sahneye davet edilmişti:

"Fakültemize gereken yardımlarını yapan,bütün ihtiyaçlarını karşılayan genç iş adamı,ayrıca başarılı öğrencimiz Hazan Hanım'ın eşi Baran Haznedar'ı sahneye davet ediyoruz."Baran adını duyduğu anda, zihnindeki soruları şimdilik arkasına atmış,yüzüne kondurduğu sahte bir tebessüm ile sahneye çıkmıştı;

"Merhaba; Hepiniz buraya bu mutlu, gururlu anı yaşamaya geldiniz.Öncelikle Hoşgeldiniz.Ben Baran,az önce bu sahnede kız çocuklarının hayatımızda önemli bir yere sahip olması gerektiğini anlatan.Güzel yürekli,başarılı kadının eşiyim.Ben bir kadın sevdim,bu topraklardan olmayan, buraların örf'ünü ve adetlerini bilmeyen.?Öyle bir sevdim ki,doğup büyüdüğün şehri uğruna ateşe ver yak deseler,gözümü kırpmadan yakarım." Genç adamın konuşmasını herkes hayranlıkla dinlemeye devam ediyordu.söylediği sözlere ıslık çalıp "helal olsun size"diye bağıran nida atanlar bile vardı.Adam derin bir nefes aldı.Gözlerini uğruna şehri ateşe vereceği kadına dikti.Yüzündeki kocaman gülümseme ile devam etti:

"Ben bir iç mimar olarak bitirdim üniversitesiyi,kardeşim avukat.
Bir küçüğü burada hala devam etmekte.Kızlar! Bu toprakların okuma konusunda kanayan yarası,Benim de var iki kız kardeşim.Gündelik olarak devam etmese de okul hayatları, açıktan okumaya devam ediyorlar.Okumalarını,en çok ben istedim.Bir kız,bir kadın kendi ayaklarının üzerinde durabilecek imkana sahip olmalı,Hayatları boyunca ekonomik olarak bir adama bağlı kalmamalı,kendilerini güçlü hissetirecek, kimseye boyun eğmeyecek bir mesleğe,bir altın bileziğe sahip olmalı,bu yüzden eşimin de dediği gibi, kızlarımızı kaderine terk etmeyelim.Eğer birgün kız babası olursam,Ona hayatı boyunca kimseye minnet etmeyecek imkanı sunayacağım." bu cümleyi söylerken karısının gözlerinin en derinine baktı adam.Sanki olacağım! demenin bakışıydı.

"Evli kadın okur mu? Dediler.Okur! dedim. Örneği de tam karşım da oturuyor.O benim için rastlantıların en güzeli,azmi ile başarısı ile,çabası ile onunla gurur duyuyorum.Onun başarısı benim.Bizim birlikte başarımız.Hazan Haznedar başarılarımız daim,yolumuz açık, geleceğimiz aydınlık olsun. İyi ki sen,sonsuza kadar sen.Hepinize bugüne eşlik ettiğiniz için teşekkür ediyorum."Baran'ın konuşmasına Hazan,iki göz iki çeşme eşlik etti.Okul da bir çok insan biliyordu Baran Ağa'nın, karısının üzerine kuma getirdiğini,çok kez duymuştu Hazan bu konuşmaları,her duyduğunda canı yansada kulak asmamıştı.Kendisi biliyordu kocasını,gerisinin ne bildiği umrunda bile olmuyordu.Kep atmak için bütün öğrenciler bir araya toplandığında Hazan yanında kocası ile atmak istemişti.Bu anı ikisi yaşamalıydı.Kepler havaya atıldığında Miran görüntülerin en güzelini kayıt altına aldı.Abisi ve yengesinin en mutlu anlarını fotoğraf ile ölümsüzleştirdi.
Böylece mezuniyet güzel bir kokteyl eşliğinde devam etmekteydi.Hazan yorulmuş,Biraz dinlenmek adına Yade'nin yanında ki sandalye ye oturmuştu.Gözleri kalabalığın arasında Baran'ı aramış ama ortalıkta görmemişti.Baranı arayan gözlerinin dikkatini yan tarafında oturan Devran ağa dağıttı: