DOĞUYA UZANAN AŞK (TAMAMLANDI)

Bölüm 29 alıntı

Dialog aralarında kesintiler vardır.
Bilginiz olsun....

"Olmaz Baran vicdanı olmaz.Eğer öz evladı değilsen asla vicdanı olmaz"diye bağırdı genç kadın.
Baran duyduğu sözlere anlamsızca bakmış,olduğu yerde donup kalmıştı.
Buna da en çok yüzü gözü yara içinde olan Fırat sevinmiş,alaycı bir kahkaha atmıştı.Ne demek istemişti karısı?Kimin öz annesi değildi?

"Se_sen..sen ne dersin Hazan? Ne demek bu? Diye sordu genç adam.Kelimeleri zor çıkarmış,boğazına oturan yumru ile zor konuşmuştu.Genç kadının söylediklerini duyan Yade: "Hazan"diye seslendi.Genç kadın kafasını çevirip baktığında yade'nin gözlerinde yapma der gibi ifade vardı.Ama Hazan için artık yeterdi.Kocasının herşeyi bilmeye hakkı vardı.Diye düşündü.Kafasını iki yana salladı.Susmayacağını ifade etti.

"Suss..!! Sus yoksa..?"diye avaz avaz bağırdı Avşin kadın avludan yukarıya bakıp.Genç kadına doğru.Baran daha da sinirlenmiş;

"Ne o? bu kez ne ile tehdit edeceksin?Sesini kes.!" Diye dişlerinin arasından tısladı.

"Baran sen bu Zeyno kızın talak hakkını aşiret önünde ver.Biz gidelim."demişti.Asıl olan onları oradan uzaklaştırıp aile içi meseleden uzak tutmaktı.Genç adam öfkesi,şaşkınlığı,duydukları herşey bütün duyguları karmakarışık hale gelmiş.Ne hissedeceğini bile şaşırmıştı.
Derin bir nefes aldı.Tek eli ile burun kemerini sıktı.Biraz sakinleşse iyi olurdu.Bu sırada yanına gelen karısı,kolundan tutup,kulağına fısıltı olarak ikisi duyacak şekilde konuştu:

"Sakin kalmalısın,hep sen benim yanımdaydın.Şimdi ise ben senin yanındayım sevgilim."dedi.Adam kadının yüzüne baktı.Bakışları ise buz dağından farksız dı.Genç kadın bakışları gördüğü anda içi titredi.
Baran karısını kenara çekip,tekrar ağalara döndü ve dudaklarını araladı:

"Siz şimdi benden "boş ol"deme mi istersiniz değil mi"? Diye sordu herkese ardından devam etti.
"Mafruz ağa,sen bu aşiretin en büyüğüsün.Söyle bakalım,Siz bu kadın ile nikah kıyılırken benim ağzımdan Aldım kabul ettim.Diye duydunuz mu?'" Mafruz ağa bir an düşündü.Hafızası geriye sardı.Lakin Baran haklı "kabul"ettim dememişti.Kafasını iki yana salladı yaşlı adam.Diğerleride hatırlamış "hayır" diye cevaplamıştı.Baran aldığı cevaplardan memnun olmuş.Bu yüzden:

"E o zaman ortada bir nikah yok.Ben o gün den bugüne kadar çok söyledim.Karım olarak kabul etmedim dedim.Kimse dinlemedi illa geçerlilik istiyorsanız."dedi.Önce etrafına baktı.Daha sonra yanında duran kadına.Karısına baktı.Genç kadının kulağına eğilip az önce fısıltı tonu konuşmayı şimdi de o yaptı:

"Boşayacağım kadın! kuma değil.Sen olacaksın"dedi.Parmağı ile kadının göğsüne hafifçe vurarak.Hazan gözlerini ardına kadar açıp,kafasını iki yana salladı.Göz yaşı kirpik kenarında hazır bekler gibi hemen kendini koy vermişti.O bunca şeyi Kocası için yaparken.Şimdi suçlu mu olmuştu? "Hayır" dedi ağzının içinden.Adamın gözlerine bakıp:
"Bunu yaparsan, ölene dek adımı ağzına alma"dedi gözlerinden akan iki damla yaş ile.Baran karısından istediğini almanın sırıtışı ile:
"Kaybetme korkusu nasıl oluyormuş gördün mü evinamin? Ben adına bile aşığım bir de gelmiş bana adımı anma diyor.Sil o gözlerini hakime"dediği anda hızla yerde oturan kadına dönüp:

"Boş ol"
"Boş ol"
"Boş ol".. bağırdığı gibi de silah sesi duyulmuş,bir el ateş edilmişti.Baran o sinir ve refleks  hareketi ile aynı yerde oturan kuma kadının sevgilisine bacağına gelecek şekilde sıkmıştı.Avlu da çığlık sesi.Bir de yere doğru sızan kırmızı kan göründü.Bu adamın hızlı hareket edişini hep bilir.Her zaman da korkarlardı.Onlar göz kapaklarını açıp kapatana kadar.Genç adamın yaptığı hamleler hepsini hayrete düşürürdü.Tabi ki o anın siniri ile düşünemediği şey karısının silah korkusu.Yanında çığlık atan karısına hemen dönüp: "şıııtttt tamam geçti."
Diye sakinleştirdi.