Ben Baran ağa,Bir çift göz'e vuruldum.Diğer bütün gözlere kör oldum.yaşamayı da yaşlanmayı da onunla yaşamaya yemin ettim.Herkese herşeye üstelik töreye bile inat.
Ben Hazan Mardin li bir adam sevdim.Kaderin benim için tesadüf değil de tevekkül edec...
Hani derler ya; Değer verdiğin kadar değerlisin. Külliyen yalan,Ne kadar değer verdiysem o kadar değersiz kaldım...
Düşmanı karşıda değil. Her zaman yanında ara, Pirincin içindeki siyah taş bellidir. Sen beyaz taşı ara.
Umut etmekle,umutlu olmak arasındaki fark ne idi? Ve ya söz vermek ile sözünde durmak. Söz verilmişti herşey için,Gözüm gibi bakacağım.Ağlatmayacağım, Üzmeyeceğim.Hangisini tutabilmişti genç adam? Ona kalsa hepsini dilediği gibi yerine getirecekti.Sürekli önüne çıkan sorunlar ve engeller buna izin vermiş olsaydı.
"Bitmeyecek"dedi.Yine emin,yine kesin konuştu.Hem kadının gitmesinden korkan adam,hem de hikayenin sonuna nokta koymayı ona bırakan adam.Peki o noktayı kadın koyarsa kabul edecek miydi? Asla etmezdi.
"Baran şu aptal sırıtmayı keser misin? Hamilesin demedi doktor.ilk aşama bitti dedi."Adamın sürekli yüzünde beliren sırıtmaya tepki göstermişti kadın.Zamansız ve erken bir mutluluktu onun için.
"Umut vaad etti"Adam hala mutlu,hala gülümsüyordu...Kadın kocasının bu kadar mutlu olmasına sevinse de durup, durup gülmesi tatlı şekilde siniri bozmaktaydı.
"Umut hep vardır.Baran,yeter ki tüketilmesin." Bir taraf deli gibi umutlu iken,bir tarafın o umudu sürekli yok edeceklerine olan korkusu.
"İkinci aşama için gerekenlerin ne olduğunu biliyorsun değil mi? Jınamın."Kadın Tek kaşı havada baktı adamın yüzüne,biri ciddiyet takınırken diğeri serseri gülüşü yüzünde karısı ile eğlenmeye bayılıyordu.
"Ben pek anlamamışım sen bir anlatsan."İkisi de birbirinden beterdi. Baran arabayı yavaşlatıp,tek eli ile kadının önüne gelen saç perçemlerini kulak arkasına sıkıştırarak konuştu.
"Hani bu bebek,tek başına yapılmıyor ya güzelim.Benim de yardımım lazım!"Kadın duyduğu cümlelerle ağzı açık kaldı.Kocası iyice arsızlaşmış,edepsiz olmuştu.
"Barannn!!! Sus Baran sus,edepsizin tekisin sen"
"Hazannn!!! Yeter ama be hatun,kır şu inadını."Sesinde kadına olan özlemin bıkkınlığı vardı Baran'da,Hazan ise geri adım atmamakta ısrarlı idi.
"Zaman daralıyor Baran,üç ay oldu. Tam üç ay senin için,benim için,Dilşan için giden üç ay.Ben sözümden dönmem! Sende verdiğin söz de dur.Önce MİSAFİRİNİ konaktan gönder."Üstüne bastırarak söyledi kadın Sabah geçen konuşmaya istinaden di bu,Kuma kadın demişti.İlk defa konumunu söylemişti kocası,bu yüzden de Misafirin demişti Hazan.Baran anlamıştı karısı inadından vazgeçmeyecek."Yan Baran yan,Hakkettin yan bakalım."diye kendine söylene söylene yola devam etti.Hazan'ın bugün için kafasından geçen bazı sorulara cevap arama vardı.Bunun için ilk gitmesi konuşması gereken kişiye gidicek.Hem kendi fısıldaşmalı konuşmaları için akıl danışcaktı.Hem de kendi kafasına takılanlara cevap alacaktı.
