𝗠𝘆 𝗦𝘁𝗲𝗽-𝗙𝗮𝘁𝗵𝗲𝗿 𝗶𝘀 𝗠𝗶𝗻𝗲 [Complete]

အပိုင်း ၁၁

[Zawgyi]

ေမတၱာႏွောင္သီ ခ်စ္ႀကိဳးခ်ည္
(My Step-Father is Mine)
*

ရဲမာန္ဝင့္ထည္ ရင္ခြင္ထဲက ဒယ္ဒီ့ပါးေလးကို တခ်က္နမ္းလိုက္ေတာ့ နံသာျဖဴရနံ႕သင္းသင္းေလးကို ရသည္။ ေက်နပ္စြာၿပဳံးလိုက္ရင္း

"ခရီးသြားရတာ ပင္ပန္းေနၿပီမလား။ နားလိုက္အုံး ဒယ္ဒီ။ ခ်စ္တယ္ေနာ္ သိလား။ ဒယ္ဒီက ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္"

ေျပာၿပီး အခန္းထဲက ထြက္သြားေတာ့သည္။

ညအေမွာင္ အခန္းထဲမွာ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖင့္ တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့ရသူမွာေတာ့ မ်ိဳးလြင္ဦးသာ ျဖစ္သည္။

ဒီလိုလုပ္ခ်င္တာရွိရင္ တဇြတ္ထိုး လုပ္တတ္တဲ့ ေကာင္ေလးကို ေရွ႕ေလွ်ာက္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ေတြးရင္း ရင္ေမာစြာျဖင့္။

႐ုံးပိတ္ရက္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ မ်ိဳးလြင္ဦးလဲ အခန္းထဲမွာသာ ေအာင္းေနမိသည္။ အခန္းအျပင္ဘက္က ဟိုေကာင္ေလး၏ အသံသဲ့သဲ့ၾကားမိသျဖင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ေသာေၾကာင့္သာ။

ေန႕လည္စာ စားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အန္တီသက္က ထမင္းစားရန္လာေခၚသျဖင့္ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းမိခ်ိန္ ထမင္းစားပြဲဝိုင္းမွာ အဆင္သင့္ထိုင္ေစာင့္ေနေသာ ေကာင္ေလး။

ေကာင္ေလးက သူ႕အား တခ်က္ၿပဳံးျပေလ၏။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ အဲ့ဒီအၿပဳံးက အနည္းငယ္ေတာ့ ရင္ကိုတုန္လႈပ္ေစသည္။

ေကာင္ေလးကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲ စားပြဲတြင္ဝင္ထိုင္ၿပီး ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္သာ အာ႐ုံစိုက္ကာ စားေနခိုက္ ပန္းကန္ထဲသို႔ေရာက္လာေသာ ဟင္းမ်ား။ လက္လာရာ ဆီသို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက ၿပဳံးျပလာသည္။

"စားေလ။ ဒယ္ဒီက ဝက္သားနဲ႕ မုန္ညွင္း႐ြက္ေၾကာ္ကို ႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား"

"အမယ္။ ဒီသားအဖေတြ ျပန္အဆင္ေျပသြားၾကၿပီေပါ့"

ေဘးက မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ အန္တီသက္က သူတို႔အေျခအေနကို အကဲခတ္ရင္း ေက်နပ္စြာ ေျပာသည္။

"ဟုတ္တယ္ ဖြားသက္ရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ဒယ္ဒီက အဆင္ေျပသြားၿပီေလ။ ေျပတာမွ အရမ္းေျပတာ ဟုတ္တယ္မလား ဒယ္ဒီ"