𝗠𝘆 𝗦𝘁𝗲𝗽-𝗙𝗮𝘁𝗵𝗲𝗿 𝗶𝘀 𝗠𝗶𝗻𝗲 [Complete]

အပိုင်း ၂၉

[Zawgyi]

ေမတၱာႏွောင္သီ ခ်စ္ႀကိဳးခ်ည္
(My Step-Father is Mine)
*

ေနာက္ႏွစ္ရက္ၾကာၿပီးေနာက္ ေကာင္ေလးျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။ အခန္းထဲဝင္လာလာခ်င္း လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန့္တန္းကာ ၿပဳံးျပလာသျဖင့္ သူလဲ ေကာင္ေလး ရင္ခြင္ထဲ ေျပးဝင္ရင္း ခိုနားလိုက္မိပါေတာ့သည္။

ေယာက်္ားဆန္ဆန္ ရနံ႕တို႔ကို ရႉရွိုက္မိရင္း သူလဲ ၿပဳံးကာေကာင္ေလးအား ခပ္တင္းတင္းဖက္တြယ္ထားလိုက္မိသည္။

"လြမ္းေနတာလား ေမာင့္ကို"

"အင္း...လြမ္းတယ္"

ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အေျဖေၾကာင့္ ေကာင္ေလးက အနည္းငယ္ေတာ့ အံ့ၾသသြားပုံပင္။

သူ အၿမဲတမ္းခ်စ္စကား ႀကိဳက္စကားေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုရမွာ ရွက္ခဲ့သည္။ အသက္အ႐ြယ္ေၾကာင့္ေရာ၊ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ပါ ခံစားရသမွ်ကို ေကာင္ေလးကို ေသခ်ာဖြင့္ဟမေျပာမိခဲ့။

ဒါေပမယ့္ ယခုတေခါက္အျဖစ္အပ်က္မွာ သူေသခ်ာ နားလည္သြားခဲ့ပါသည္။ ေကာင္ေလးကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း၊ လြမ္းေၾကာင္းေတြ မေျပာလိုက္ရပဲ ခြဲခြာရမည္ဆိုပါက သူေသတဲ့အထိေနာင္တရလို႔ ဆုံးမွာ မဟုတ္ေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္သာ သူခံစားရသမွ်ကို ေကာင္ေလးကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဖြင့္ဟ ေျပာဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ျခင္းေပ။

အံ့ၾသေနသည့္ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ လွ်ပ္တျပတ္ အခြင့္အေရးယူကာ ေကာင္ေလး၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ျဖတ္ခနဲ နမ္းလိုက္မိ၏။

"ႁပြတ္"

"ၿပီးေတာ့ ေမာင့္ကို အရမ္းလဲခ်စ္တယ္"

သူ႕စကားေအာက္မွာ ေကာင္ေလး၏ မ်က္ဝန္းေတြက မဲနက္ကာ အသိစိတ္ေပ်ာက္သြားသလိုပင္။ သူ႕အား တင္းၾကပ္စြာ ဖက္တြယ္လာၿပီး အၾကမ္းပတမ္းနမ္းရွိုက္လာေတာ့သည္။

သူလဲေကာင္ေလး၏ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းမ်ားကို လြမ္းဆြတ္တမ္းတေနခဲ့သည္ျဖစ္ရာ ျပန္လည္၍ တုံ႕ျပန္လိုက္ရင္း အိပ္ရာေပၚသို႔.....။

~~~~~~~~~~~~~~~

"အိပ္ေနၿပီလား ဒယ္ဒီ"

"မအိပ္ပါဘူး"