အပိုင်း ၁၂

41.2K 2.1K 34
                                    

[Zawgyi]

ေမတၱာႏွောင္သီ ခ်စ္ႀကိဳးခ်ည္
(My Step-Father is Mine)
*

နံနက္ခင္း လင္းေရာင္ျခည္တို႔ လာခ်ိန္တြင္ တစုံတစ္ေယာက္က သူ႕အား တို႔ထိေနသလို ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ မ်ိဳးလြင္ဦးလဲ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။

ထိုအခါေကာင္ေလးက သူ႕ေဘးမွာ အတူလဲေလ်ာင္းရင္း ေမြ႕ယာေပၚလက္ေထာက္ကာ ဆံပင္ေတြကို ေဆာ့ကစားေနသည္။

"မင္း...က ဘယ္လိုလုပ္ ဒီ အခန္းထဲေရာက္ေနတာလဲ"

"တံခါးဖြင့္ဝင္လာတာေပါ့ ဒယ္ဒီရဲ႕"

"ဒါေပမယ့္ ငါ ညက တံခါး...."

"အဟင္း....ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဒီအိမ္ရဲ႕ေသာ့အပိုေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒယ္ဒီ့ အခန္းေသာ့ေတြေပါ့"

" ......"

"အဲ့ဒီလို မ်က္ေမွာင္ႀကီး က်ဳံ႕မထားပါနဲ႕ဗ်ာ။ ဒယ့္ဒီရဲ႕ မ်က္ႏွာႏုႏုေလးေပၚမွာ အေရးအေၾကာင္းေတြ ထင္ကုန္ပါ့မယ္"

ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ေကာင္ေလးက သူ႕မ်က္ခုံးႏွစ္ခုၾကားက အရစ္ေလးေတြကို လက္ႏွင့္ဖိေပးေနသည္။

ထို႔ေနာက္ တကိုယ္လုံးကို သိမ္းႀကဳံးကာ ဖက္ထားလိုက္ျပန္သည္။

"လႊတ္စမ္း ရဲမာန္"

"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနပါဗ်ာ။ တညလုံး လက္ေမာင္းကို ေခါင္းအုံး လုပ္ေပးထားရတာ လက္ေတြေတာင္ က်ဥ္ေနၿပီ။ ဒါကို ခနေလးေတာ့ ေပးဖက္အုံးေလ"

"ဘယ္သူက ေခါင္းအုံးလုပ္ခိုင္းလို႔လဲ။ အခုလႊတ္"

အနည္းငယ္ထပ္႐ုန္းလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက ႐ုန္းမရေအာင္ ေျခေထာက္ႏွင့္ပါ ခြထားလိုက္သည္။ ေကာင္ေလး၏ ခႏၶာကိုယ္အႀကီးႀကီးထဲမွာ သူ႕တကိုယ္လုံး နစ္ျမဳပ္ဝင္ကာ ျပဳတ္တူျဖင့္ ညွပ္ခံထားရသည့္အလား။

"ဒယ္ဒီက အိပ္ေမာက်ေနတဲ့အခ်ိန္ဆို ေျပာစကားဆိုစကား အရမ္း နားေထာင္တာ။ နိုးလာတာနဲ႕ ကလန္ကဆန္ သိပ္လုပ္တာပဲ"

"ကလန္ကဆန္ လုပ္ရေအာင္ ငါက ကေလးမွမဟုတ္တာ... လႊတ္"

"ဒါေပမယ့္ ဒယ္ဒီက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေပါက္စေလးေလ"

𝗠𝘆 𝗦𝘁𝗲𝗽-𝗙𝗮𝘁𝗵𝗲𝗿 𝗶𝘀 𝗠𝗶𝗻𝗲 [Complete]Where stories live. Discover now