𝗠𝘆 𝗦𝘁𝗲𝗽-𝗙𝗮𝘁𝗵𝗲𝗿 𝗶𝘀 𝗠𝗶𝗻𝗲 [Complete]

အပိုင်း ၁၃

[Zawgyi]

ေမတၱာႏွောင္သီ ခ်စ္ႀကိဳးခ်ည္
(My Step-Father is Mine)
*

ညည့္အေတာ္နက္ေနသည္အထိ မ်ိဳးလြင္ဦးတေယာက္ အိပ္မရေသး။ ေကာင္ေလးျပန္ေရာက္ခ်ိန္ အေတာ္ေနာက္က်ေနၿပီ ျဖစ္ၿပီး အခုခ်ိန္ထိ အခန္းထဲ ေရာက္မလာေသးပုံအရ အိမ္ျပန္မေရာက္ေသးသည့္ သေဘာပင္ျဖစ္သည္။

အခန္းထဲကို သူ႕သေဘာႏွင့္သူ လာဝင္အိပ္ၿပီး မနက္မိုးလင္းလွ်င္ သူ႕စိတ္တိုင္းက်သည္အထိ အနမ္းေတြေပးသြားတတ္သည္မွာ အခ်ိန္ႏွစ္ပတ္ခန့္ပင္ ရွိေနေလၿပီ။ ျငင္းဆန္ကာ ႐ုန္းကန္ေနလွ်င္ ပိုဆိုးတတ္သည္ေၾကာင့္ ဘာမွမေျပာနိုင္ေတာ့ပဲ သူ႕စိတ္တိုင္းက်သာ လႊတ္ထားေပးလိုက္ေတာ့သည္။

အထူးသျဖင့္ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ေလာက္ ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္ သူစီစဥ္ထားသည့္ ကိစၥတခုလဲ အဆင္ေျပေတာ့မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္ေလးကို ေထြေထြထူးထူး ျငင္းဆန္ကာ ေျပာဆိုမေနေတာ့။

နာရီကိုၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်ရင္း အိပ္ဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္ အိပ္လို႔မရေပ။ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ အက်ယ္ႀကီးေၾကာင့္ ေဘးဘက္ကေနရာအလြတ္ကို ၾကည့္ရင္း ေနာက္တခါသက္ျပင္းခ်လိဳက္မိျပန္သည္။

အၿမဲတမ္း ေကာင္ေလး၏ တင္းၾကပ္စြာေပြ႕ဖက္ခံရၿပီး အိပ္ရသျဖင့္ က်ဥ္းက်ပ္ေသာအေနအထားမွာ ေနသားက်သြားသလားေတာ့ မေျပာတတ္ ဒီကုတင္က က်ယ္လြန္းေန သလို ခံစားရေစသည္။

အိပ္ရာထဲ လွဲေနေသာ္လဲ အိပ္မေပ်ာ္ပဲ လူးလိမ့္ေနစဥ္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ တံခါးဖြင့္သံၾကားလိုက္ရသည္။

ထို႔ေနာက္သူ႕ေဘးနားသို႔ တိုးကပ္ လာကာ နဖူးအား လာနမ္းေသာ အထိအေတြ႕။ အစက အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရန္ စီစဥ္ထားေသာ္လဲ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးရလိုက္သည့္ အနံ႕အသက္ေၾကာင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။

"မအိပ္ေသးဘူးလား ဒယ္ဒီ"

"မင္း အရက္ေတြ ေသာက္လာျပန္ၿပီလား"

"ဘာလဲ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ကို လြမ္းလို႔ အိပ္မရတာလား"

ထိုသို႔ အေမးႏွင့္အေျဖ ကြဲလြဲစြာျဖင့္ ေကာင္ေလးက ေမးခြန္းျပန္ထုတ္လာသည္။ ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့၍ ထင္သည္ ကုတင္ေပၚတက္ကာ အိပ္ဖို႔ျပင္ေနသည့္ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ မ်ိဳးလြင္ဦး တခ်က္ဟန့္တားလိုက္ရေတာ့သည္။