Kalbe Esir +18

19. Bölüm

Keyifli okumalaar :)

🍀🍀🍀

Göz kapaklarım yavaş yavaş aralanmaya başlamıştı. İlk birkaç saniye etrafı bulanık görsem de yavaş yavaş görüşüm netleşti. Etrafa bakıyordum ancak zihnim o kadar bulanıktı ki ne olduğunu anlayamıyordum.

Gördüğüm kadarıyla büyük bir odanın içindeydim. Odada çift kapaklı bir dolap, küçük bir komodin ve üzerinde yattığım çift kişilik yatak haricinde bir şey yoktu.

Etrafıma bakarak nerede olduğumu anlamaya çalışıyordum ancak hiçbir şey tanıdık değildi. Kalkmaya çalıştığımda bileğimde bir baskı hissettim, dönüp baktığımda bileğimden yatağa bağlanmış olduğumu gördüm.

Nerede olduğumu bilmemek zaten beni geriyorken bir de bağlı olmak içime iyice korku salmıştı. İpleri çekiştirerek kurtulmaya çalıştığımda ne kadar denesem de başarılı olamamıştım. Kollarım çekiştirmekten kıpkırmızı olduğunda pes ettim, nasıl olsa çözülmüyordu.

Ben pes etmiş bir şekilde yatakta otururken odanın kapısı yavaşça aralandı. İçeriye önce beni kaçıran adamlardan biri daha sonra da hiç tanımadığım bir adam girdi. Yüzüne bakıldığında yirmilerinin sonunda olduğu belli oluyordu.

Sakin adımlarla yatağın yanına yaklaştı ve tam önümde durdu.

"Uyanmışsın."

"Kimsin sen, ne istiyorsun benden?"

Sanki bunu sormamı bekliyormuş gibi yüzünde bilmiş bir ifade oluştu. Daha konuşmaya başlamadan odanın kapısı tekrar aralandı ve bu sefer içeriye tanıdık bir sima girdi. Babam.

"Baba, neler oluyor?"

Bu halim onu hiç etkilememiş gibi sırıttığında içimdeki ufacık olan umut ışığı da söndü.

"Tanıştırayım. Bu müstakbel eşin Kaan."

Birkaç saniye üzerimdeki şoku atlattıktan sonra sonunda, "Ne!" diyerek tepki vermeyi başarabilmiştim.

"Duydun işte. Yeni iş ortağım Kaan, seninle evlenmek karşılığında ortağım olmayı kabul etti ben de verdim."

Şaşkınlıktan dilim tutulmak üzereydi. Babamın beni bir mal gibi bu adama vermesine mi yoksa buradan nasıl kurtulacağımı bilmeyişime mi üzüleyim şaşırmıştım.

Babam, "Neyse siz kaynaşın, ben sizi rahatsız etmeyeyim." deyip çıktığında bu adamla tek başıma ne yapacağımı düşünüyordum.

Yatağın kenarına geçip oturduğunda elimden geldiğince kenara kaydım, bana yakın olması bile beni tedirgin etmeye yetiyordu. Gözleri bileklerime kaydığında morlukları gördü, kaşları çatıldı. Uzanıp parmaklarını bileklerime değdirdi, uzanıp kaçmak istesem de ipler engel olmuştu.

"Kaçmak için boşuna uğraşma, buradan kurtulamazsın."

"Ben seni istemiyorum, bırak beni gideyim." dediğimde sanki iltifat etmişim gibi gülümsedi, normal olmadığına emin olmuştum artık.

"Merak etme yavaş yavaş alışırsın, emin ol çok mutlu olacaksın benimle."

Ne anlatırsam anlamayacağını fark ettiğim için konuşmayı kestim. Tuttuğu bileğimi yavaşça dudaklarına götürdü ve morluğun üzerini öptü. Barlas haricinde birinin dudaklarını üzerimde hissetmek midemi bulandırmıştı. Kusmamak için kendimi zor tutmuştum.

O öpücükten sonra odadan çıkıp gittiğinde gözlerimden akan yaşlara engel olamadım. Ne yapacağımı, buradan nasıl kurtulacağımı düşünüyordum ancak bir yol bulamıyordum. Gözlerimden akan yaşlar beni bitkin düşürdüğünde dayanamayıp huzursuz bir uykuya daldım.

🌞

BARLAS'TAN

Delirecek gibi hissediyordum. İki gündür Ahu'dan haber alınamıyordu. Ahu'nun nerede olduğunu bilmediğim her saniye daha da agresifleşiyor, kontrolümü daha çok kaybediyordum.

Onun gitmesine izin verdiğim için kendimi o kadar pişman hissediyordum ki zamanı geriye sarıp ona engel olmak istiyordum ancak bu mümkün değildi.

O akşam lavaboya gittiğimde Gözde peşimden gelmiş, beni sevdiğini söyleyerek saçma sapan konuşmuştu. Onu reddettiğimde ise ben ne olduğunu anlamadan dudaklarıma yaklaşmıştı ancak son anda onu durdurmayı başarmıştım. O fotoğraf da tam o sırada çekilmiş olmalıydı.

Ahu gittikten sonra bir süre gelir diye beklemiştim ancak gelmeyince aramaya koyulmuştum. Her yeri arasam da onu bulamamış beni bırakıp gittiğini düşünmüştüm ancak kamera kayıtlarını gördüğümde kaçırıldığını anlamıştım.

O görüntüleri gördüğüm dakikadan itibaren deli gibi onu arıyordum. Bütün bağlantılarımı kullanmış, herkesi seferber etmiştim ancak hala bir haber yoktu.

Karakolun bahçesinde oturmuş kaçıncı olduğun saymadığım sigaramı içiyordum. Bir nebze rahatlarım diye düşünsem de hiçbir faydası olmamış içtiğimle kalmıştım. Bir haber gelirse kaçırmamak için karakoldan ayrılmıyordum çünkü geç kalmak istemiyordum.

Annemler de karakoldalardı. Onların gelmesine gerek olmadığını söylesem de beni dinlememiş yanımda beklemişlerdi. Neden geldiğini anlamadığım bir şekilde Gözde de buradaydı. Her şeyin sorumlusu olmasına rağmen rahatça buraya gelmiş olması sinir katsayımı arttırıyordu ancak annemler olduğu için sakin kalmaya çalışıyordum.

Tam sakin kalmaya çalışıyorum derken bana doğru yaklaşan Gözde'yle sessiz bir sabır çektim. İzin almadan yanıma oturdu ve kolunu koluma doladı.

"Sabahtan beri yıprattın kendini, sakin ol biraz." Kolunu sertçe geri ittiğimde şaşkın gözlerle bana baktı.

"Her şey senin yüzünden oldu. Nasıl yüz bulup da benim yanıma gelebiliyorsun sen şu an?"

"Ben ne yaptım ki?" dediğinde bu pişkinliği benim için son radde olmuştu. Kolundan tutup banktan kaldırdım ve kameraların görmediği kör noktaya çektim.

"Benimle oyun oynama Gözde. Her şeyin senin başının altından çıktığını biliyorum, kimi kandırıyorsun sen?"

"Yaptıysam yaptım, o değersiz kız için neden bu kadar endişeleniyorsun sen Barlas?"

Ellerim boynuna dolandığında acımadan sıktım. Elleriyle beni durdurmaya çalışsa da gücü yetmemişti.

"Bana bak Gözde, o değersiz dediğin kız için hepinizi yakarım ben. Sen onun hakkında konuşabilecek kadar değerli değilsin, sakın kendinde bu haddi bulma."

Nefesi yavaş yavaş tükenmeye başlıyordu ancak benim içimdeki öfke geçecek gibi değildi, durmamı sağlayan da telefonumun çalması olmuştu. Ellerimi Gözde'nin boynundan çekip telefonumu açtım, göz ucuyla baktığımda o da nefes almaya çalışıyordu.

"Efendim abi."

"Koçum haber geldi, bulmuşlar Ahu'nun yerini."

Aceleyle telefonu kapattım. Karakola ilerlemeden önce hâlâ nefes almaya çalışan Gözde'ye döndüm.

"Bu burada bitmedi, bunun hesabını vereceksin."

Son sözlerim bu olurken hızlıca karakola girdim.

Bulmam gereken bir Ahu gözlü kızım vardı.

🍀🍀🍀

Ben geldiim.

Bölümümüzü beğendiniz mi?

Yıldızımızı parlatmayı ve düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayın canlarım☺️