Erkek Arkadaşın Olmak İstiyorum

Merkür Retrosu

Geçen günkü -dişçi koltuklu manyak- başarısız date'imin ardından bir başka başarısız date'den eve dönmüştüm ve hello kitty'li anahtarlığımla evin kapısını açmaya çalışıyordum. Koca memlekette adam gibi adam kalmamıştı ve var olanlar da bir şekilde kapılmıştı. Geriye kalanlar sadece sorunlu kişilerdi ve hiçbirini adam edebilmenin imkanı FALAN yoktu.

Bu durum korkunçtan da öte bir şeydi. Var olan tehlikeden kimse haberdar değil miydi?

Evin kapısını açıp içeri girdiğimde karanlık ev karşıladı beni. Birkaç gündür Berkan evde değildi. Arkadaşlarından tekine şans eseri denk gelip sorduğum zaman kız arkadaşında kaldığını söylemişti Berkan'ın. Açıkçası bunu duyduğumda şok olmamıştım çünkü erkekler beni artık -gerçekten- şok edemiyordular. Ama kız arkadaşına üzülmüştüm, kim Berkan'la çıkmak isterdi ki? Yüce uçan spagetti canavarı tanrısı aşkına, Berkan'la çıkmak demek dayak yemeye razı olmaktan başka bir şey DEĞİLDİ.

İçeriye geçip salonun ışığını yaktım. Bu sırada Berkan'ı dövecek sevgili bulmayı bırak gerçek bir sevgili bulup bulamayacağım konusunda bile kararsızlığa düşüverdim. İnsanlar kafayı yemiş olmalıydılar, elleri çok çabuktu ve gül gibi oğlanları kapmıştılar!

Berkan'ın sevgilisi istisnaydı tabii ki. Maalesef o hayatının hatasını yapmıştı ve muhtemelen kısa süre sonra twitter'da onun için adalet arayacaktık. Ama bu yine de bu durum halkın yüzde doksanının doğru karar verdiği gerçeğini etkilemiyordu. Arada böyle istisnalar olacaktı tabii ve buna DOĞAL SEÇİLİM deniyordu.

Berkan'ın arkadaşı, Berkan'ı sorduğum zaman cozutmuştu da. Neymiş efendim onu niye merak ediyormuşum da ondan hoşlanmışım? Ha bir de aşıkmışım. Erkekler işte, söylenecek daha büyük şey mi var. Hak ettikleri şey hakaretti ve ben de öyle yapmıştım. Karşılığında da Berkan'ın çok sevgili kendi gibi arkadaşı yüzsüzce sırıtmıştı ve diretmeye koyulmuştu. Gerçekten zeka seviyesinde sorun olduğuna o an karar vermiştim.

Zaten Berkan'la maç izlemek için başka bir ortak arkadaşlarıyla eve gelmişlerdi yani aptal olduğu zaten kesindi. Sadece Berkan domuzunun nerede olduğunu öğrenmek istemiştim. Çünkü eğer ki öldürüldüyse ve bu yüzden eve gelmiyorsa polisler evi baskın yapacaklardı ve beni sorguya çekeceklerdi doğal olarak.

Endişe edilecek durum ve panik yok. Kesinlikle hiçbir zaman Berkan'ın yemeğine zehir katmayı, onu bıçaklamayı, banyo borularını kirletmeyi, uyurken odasına pitbul salmayı, klozetini yılanlarla tıkamayı ve bütün kıyafetlerini ateşe vererek evi yakmayı düşünmedim.

Hayır. Asla. Katiyen. KABUL EDİLEMEZ.

Tamam, Berkan'la aynı banyoyu ve tuvaleti kullanmadığımız için onun klozetine yılan atmayı düşünmüştüm bir keresinde. Dalgınca klozete oturacağı zaman yılan onun o kaslı baloncuk poposunu ısıracaktı ve böylece hayatı boyunca travması olacaktı. Böylelikle ona hayatı boyunca tuvalet paranoyası yaşatacaktım, her gün!

Belli istisnaları saf dışı bırakırsak bence mantıklı bir kötülüktü. NŞA'ya göre yani. Normal şartlar altında ve belli basınçları ihmal ederek.

Üzerimi başımı çıkarmak için yukarı kata çıktığımda merdivenlerin başındayken koridordan sola dönmek yerine sağ tarafa kaydı bakışlarım. Kapalı olan kapıya gözlerim kilitlenmişti ve istemsiz biçimde oraya gidesim vardı. Gözlerimi ayıramıyordum.

Çok denedim, karşı koymaya çalıştım ama kısa süre sonra neden olduğuna anlam veremediğim biçimde ilerlemeye başlamıştım. İçimden kendime engel olmak geçse de zihnim tarafından izin dışı bırakılmıştım ve karar veremiyordum.

Berkan'ın odasının önüne geldiğim zaman yutkunup kulpa kaydı bakışlarım. Kalbimin o değişik atışı yeniden kulaklarımdaydı. Heyecanlı hissetmiştim kendimi. Bu his sanki yüksek katlı bir yerden atlamak gibiydi.