Erkek Arkadaşın Olmak İstiyorum

🔸(EXPANDED) Erkek Arkadaşın Olmak İstiyorum

Bu bir bonus bölüm ve evet, aslında Deniz'in günlüğünü okuyordunuz.

***

Soğuk kış gecelerinde arkadaşlarla neler yapılırdı? Belki hep birlikte oyun oynayabilirdiniz, bir korku gecesi yapar ve bütün ruh halinizin ağzına boklayabilirdiniz, dedikodu yapabilir veya yağan karın yeri doldurmasını bekler sonra da hep birlikte dışarı çıkıp eğlene de bilirdiniz.

"Hadi Deniz! Günlüğünün devamını oku!"

Benim şu anki hayatımda böyle şeyler olmuyordu. Çok sevgili erkek arkadaşımın kardeşi olan İlayda benim ARASIRA yazdığım günlüğümü bulmuştu ve evde hem İlayda'nın arkadaşları hem de Berkan'ın tanıdığım tüm arkadaşları varken günlüğümün belli yerini okumuştu!

Allah çarpsın ki hayatımda böyle bir terbiyesizlik ne görmüştüm ne de duymuştum. Benden daha terbiyesiz insanlar varmış.

"Hayır diyorum ya!"

Tamam, her şey şöyle GELİŞTİ: Film izleyecektik ve bunun tartışmasını yapıyorduk. Kızlar ve geyler olarak -ortamda kendini belli etmiş tek gey ben olsam da- romantik drama filmleri taraftarıydık çünkü aşk HER ŞEYDİR. Erkekler hakkında neler düşündüğüm her zaman için açıktır: şaşırtmazlar. Erkek tarafı ise romantik filmlerin tabiri caizse bok gibi olduğu, izlerken uykularının geldiğini ve gerçek hayatta o tarz olayların yaşanmadığından falan bahsetmiştiler.

Allah Allah, acaba neden yaşanmıyordu ki gerçekte böyle şeyler? Kesinlikle Türk erkeklerin ayı olduklarından dolayı olamaz.

Olayın uzamasına dur demek istedim çünkü gece ilerliyordu ve gece sadece BİR taneydi. Şöyle bir teklifte bulundum: Odamda kalan dizüstü bilgisayarımda izlemek istediğim filmlerin koleksiyonu bulunuyordu ve eğer ki biri onu buraya getirirse oradan film seçebilirdik.

İlayda bunu severwk kabul etti ve yukarı çıktı.

Buraya kadar sıkıntı yok. Sıkıntı benim üşengeçliğimin benim ağzıma sıçması. Açıkça söylemem gerekirse üşengeçliğim her zaman için başıma bela olmuştur. Hayatımın HER döneminde bir şeyler yaşarım bu huyum yüzümden.

Üşengeç adamım ben be abi, ne yapayım.

Sıkıntı İlayda'nın günlüğümü bulup, "Oha bakın! Ne buldum!" Diyerek merdivenlerden inmesi! Günlüğün belli sayfalarını karıştırırken seslice okumaya da başlamıştı. Eh kıyıya vurmuş balina gibi yatacak halim yoktu tabii ki de kalktım ve İlayda'nın üzerine koşmaya başladım. Ben onu kovalıyorken benden kaçmaya başlamıştı ama okumasına HİÇ de ara vermiyordu.

Bu aynı firavunun Hazreti Musa'yı kovalarken, Musa'nın denizi yarması ve firavununsa hiç durup "bu nasıl oldu amına koyayım" ya da "oha büyücü" falan demeden onu kovalamaya devam etmesi gibi. Yani İlayda'nın ÖZELİME dokunmaması gerektiğini anlatmaya çalışarak kovalarken onun hâlâ okumaya devam etmesi de biraz böyle bir şeydi.

Ellerim arasındaki günlüğü sıkıca göğsüme bastırıp kaşlarımı çattım. TÜM gözler üzerimdeydi İlayda'nın ağzından dökülen, kaynağı günlüğüm olan sözlerle.

Kızlar hemen başıma üşüşmüştüler ve bana yalvarıyorlardı,

"Aşkım nolur!"

"Deno, lütfen!"

Kimseye -belli bir noktaya kadar- kızmıyordum çünkü onların yerinde olsam ben de böyle merak ederdim. Günlük... özeldi yani aslında sıradan bir günlük değildi. Aile evinden ayrıldığım zamanların sonrasından başlayıp bu evde geçirdiğim sürelere kadar içinde HER ŞEYİN yazdığı bir günlüktü bu. Çok detaylıydı, günlük hayatta muhatap olduğum insanların bana söylediği sözleri bile yazıyordum içine! İç seslerim zaten... Eh haliyle herkes merak ediyordu, kendilerinden de bahsetmiş miyim falan diye.