Efes, Roma İmparatorluğu M.S. 262 yılı
Efes'in en parlak altın günlerinde Roma İmparatorluğu krizlerle boğuşuyordu. Kaybedilen topraklar, iç savaşlar, askerlerin güç savaşı ve kıtlık gibi dertlerin yanında yasaklı Hristiyanlık ve Kilise gizli bir g...
Günün en saçma anı gelmişti, konforlu evimi bırakıp sevimsiz kalabalık sokaklara karışmam gerekiyordu. Hızla vedalaşıp ayrıldım. Zengin mahalleden şehre inmek için ara sokaklardan at arabasıyla Herakles Kapısı'na gittik. Kalan yolu da tahtırevanda tamamladım. Gün ve gece Herakles Kapısına yakın hizmetlilerim hazır beni beklerler. Omuzlarda Vedius'a yola çıktık. Celsus Kütüphanesi önünden geçerken durup İonnia'ya uğramak aklımdan geçtiyse de yola devam ettim. Nasıl olsa akşam uzun uzun konuşacaktık. Gecenin dedikodularını Decimus'la hep beraber yapmak daha keyifli olacaktır. Büyük Tiyatro'nun önünden geçerken tül perdeyi araladım. Hayat normale dönmüştü. Yıllardır böyle coşkulu bir temsil sahnelenmemişti. Çok özel bir geceydi, tiyatronun her taşını yerinden kesinlikle oynattılar. Topluluk sabah olmadan Efes'ten ayrıldı. Leydi Thrud'a teşekkür edecek vakti bulamadım, ne üzücü. Halbuki saatlerce temsili hakkında konuşmak isterdim. Gymnasiuma az kalmıştı. Sıkışıp kaldık. Bana eşlik eden korumalarımdan birine seslenip neden durduğumuzu sordum. Meğer Vedius önünde halk toplanmış.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Akşam'a dostlarımla buluşmak için ayrı ayrı ulaklarla haber yolladım. Belli ki Vedius'a varmam tahminimden geç olacak. Sütunlu caddenin girişinde durmuştuk. Yanımdaki görevlilerime, "Taşkınlık olsa da kaba davranmayacaksınız. Ben ortadan yürüyeceğim. Arada bir adımı haykırırsanız yol vereceklerdir," dedim. Kalabalık etrafımı çevirdi. Vedius'un propylonuna (1) doğru halkın arasından itişerek yürüdük. Vedius'un merdivenlerini çıkarken insanlar beni coşkuyla alkışlamaya başladı. Dün akşamki gösteri için teşekkür ediyorlardı. Gerçekten kendimi artık saklamama gerek yoktu. Atalarıma yakışır bir andı. Vediuslar böylesi bir günü çok az görmüştür. Aile yadigârı Vedius Gymnasiumunda öğrencilerim, çalışanlarım ve hamamlarda olan halk gelmemle beraber şahlanarak alkışladılar. Binlercesi avuçlarını patlatıyordu. Onurlandırılmış hissettim. Gurur doluydum. Merdivenleri çıkınca insanlara döndüm ve kollarımı kaldırdım. Alkışlar ve uğutu kesilince, "Özgürce sanat yapmanın müthiş zevkini yaşadık. Fikrimiz olmasa da toplumda ses bulan düşüncelerin sesi olmanın gururunu yaşıyoruz. Sanatın sesi sadece zengin efendilerin yatırımları değildir. Efes'imizde yaşamış veya geçmiş kadim yüce kadınların ruhu kutsandı. Bu ruh kırılmaz zincirlerin ve dahası boyun eğmek bilmez toplulukların analarıdır. Muhteşem desteğiniz çok değerli dostlar," dedim. Küçük okşayıcı bir nutkun tam vaktiydi. Vatandaşlar olarak haklı bir mutluluğupaylaşıyorduk. Her ne kadar metni kurum olarak biz yazmasak da bununnimetlerini beraber paylaşacağız. Artık bunu ayırt edip anlatabilmenin imkânıyoktu.
