Recenzownia "RiP: Read in Peace" - wymagająca, merytoryczna, bezkompromisowa i niebojąca się wskazywać autorom błędy oraz dawać rady.
Nie są Ci obce słowa "konstruktywna krytyka"? Gratulacje, RiP to miejsce dla Ciebie. Usiądź wygodnie i rozgość się...
Przygotowywanie nowych opisów naszych recenzentów trwa, następne pojawią się już wkrótce, ale na razie zdecydowaliśmy się zacząć także publikować dla Was recenzje i polecajki.
Nowe - te dla oczekujących autorów, ale przywrócimy też dosłownie kilka recek opublikowanych w "Recenzje i polecajki", czyli RiP 1.0. Te, które sami uważamy za "flagowe" i jesteśmy z nich szczególnie dumni.
Pragniemy również dać Wam próbkę naszych kompetencji, szczególnie osobom, które zaglądają do nas po raz pierwszy, być może dzięki temu, że dowiedziały się o zdjęciu przez Wattpada RiP 1.0.
Wszystkich zresztą serdecznie u nas witamy i zapraszamy do czytania oraz robienia zgłoszeń po recenzje 🖤
I jeszcze jedna prośba: AmbassadorsPL, możecie się proszę wypowiedzieć, czy jak na razie z "RiP: Read in Peace | RECENZJE" wszystko ok? Nie łamiemy regulaminu? Jesteśmy bezpieczni? Z góry dziękujemy za opinię.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
„Amano" od Paola-Vea to kolejna u tej pisarki praca zaangażowana społecznie, umieszczona w uniwersum, zwanym omegaverse*, lecz poruszająca powszechnie dostępne zagadnienia problematycznych relacji oraz polityki wewnątrz i międzypaństwowej, skoro cały kontynent jest mniej lub bardziej zaangażowany w wojnę albo chociaż nią zagrożony. Książka mocno psychologiczna, choć miejscami przygodowa i fantasy, zwłaszcza gdy mowa o magii leczniczej, dostępnej Omegom.
Tak się składa, że „Nadludzie" tej samej autorki, to wciąż jedna z moich ulubionych opowieści science fiction na Wattpadzie. Uważam ją za istną perełkę, tak fabularnie, jak i warsztatowo, oraz nie mogę się doczekać jej poprawionej/rozbudowanej wersji, bo bardzo na to zasługuje.
Z tym większym zaciekawieniem zgodziłam się przeczytać i napisać recenzję wcześniejszego opowiadania pióra Paoli, pod tytułem „Amano". Które to doświadczenie szybko okazało się mieć swoje zalety, ale i wady.
Mogłam dzięki niemu zaobserwować niewątpliwy rozwój umiejętności pisarskich u autorki, co sprawiło mi ogromną przyjemność. Jednak przekonałam się również, że poprzeczka oczekiwań wobec dzieł od Paoli zawisła już dla mnie dość wysoko.
