" ငါ့ Company သွားရမယ် ရှင်းသွေး "
" သွားလေ ကိုယ် လိုက်ပို့ပေးမယ် "
" ဟာ မင်းကို ငါ့ပြောနေတယ်လေ ငါ့ကလေး မဟုတ်ဘူး ငါ့ဘာသာသွားမယ်လို့ "
" ကိုယ်လည်း ပြောနေတယ်လေ မရဘူးလို့ "
" ဘာလို့ မရတာလဲ "
" မိန်းမ ကိုယ်ဆီက ထွက်ပြေးမှာစိုးလို့ "
" လီးစကားတွေ "
ရှင်းသွေးလည်း လွမ်းကို ကြည့်ကာ
" တကယ် လီးစကားပြောရမလား ?? "
" ကျစ်...!! ငါ့ဘာသာ သွားမယ်လို့ Company ကို "
" မရဘူးလို့ ပြောနေတယ်လေ လိုးသတ်လိုက်ရမလား စကားနားထောင် မိန်းမ "
" တောက်ခ် !!! "
လွမ်းလည်း ဒေါသ အရမ်းထွက်နေပြီး ဆိုဖာပေါ်ပစ်ထိုင်ချကာ
* တောက်ခ် !! ခွေးသား အနားချည်း တွယ်ကပ်နေတယ် မောင်လည်း ငါ့ကို အရမ်းစိတ်ဆိုးနေပြီထင်တယ် ဖုန်းတွေဆက်ထားတာ အများကြီးပဲ ဘယ်လိုလုပ်ရဘ့ Company အကြောင်းပြပြီး မောင်နဲ့ သွားတွေ့မို့ကို လီးဖြစ်ကုန်ပြီ *
တွေးနေမိကာ ခေါင်းတွေကုတ် အကြံထုတ်နေမိတယ်။ ရှင်းသွေးလည်း လွမ်းကို ကြည့်ကာ
" သွားမယ်မလား ထတော့ မိန်းမ "
ပြောသောအခါ လွမ်းလည်း မတက်နိုင်အဆုံး ထရပ်ရင်း အိမ်တံခါးမအပေါက်ဆီ အရင် လျောက်သွားတယ်။ရှင်းသွေးလည်း အနောက်က လိုက်လာရင်း ကားနား ရောက်သောအခါ ရုတ်တရက် ထမြည်သောလာသော ရှင်းသွေး ဖုန်း Ringtone ကြောင့် လွမ်းလည်း ရှင်းသွေးကို လှမ်းကြည့်မိတယ်။ ရှင်းသွေးလည်း ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်ကာ
" Hello အဖေ "
📱 - " အေး ရှင်းသွေးထိုက်ခေါင် မင်းအခု ဘယ်မှာတုန်း "
" သား အခု အိမ်မှာလေ အဖေ ဘာဖြစ်လို့တုန်း "
📱 - " အေး မင်းအခု ငါ့အိမ်လာခဲ့စမ်း ရှင်းသွေး
" သားအခုသွားစရာရှိတယ် အဖေ "
📱- " အာခံနေတာလား ရှင်းသွေး အခုလာဆို လာခဲ့လိုက်ပေါ့ "
YOU ARE READING
ရမ္မက်ပြင်းသောအတ္တဖြင့်ချစ်ခဲ့သည်
FanfictionDrama / Possessive / Soft စသည့် ရသပေါင်းစုံပေးနိုင်သည်။ အစပိုင်းကြမ်းတမ်းသောအသုံးနှုန်းများပါဝင်ကာ နောက်ပိုင်းပြေပြစ်ပါသည်။ စိတ်ထိန်းသိမ်းနိုင်ပါက မည်သူမဆို ဖတ်နိုင်သည်။
