V. Academy (Completed)

Chapter 16.

Evia’s POV.

Dahan-dahan akong lumabas sa aking silid na tila walang nangyari. Naririnig ko ang kanilang boses mula sa ibaba. Halatang nag-alala na si Neo at Solvena. Sa tingin ko ay nataranta na sila.

Hindi na naituloy pa ang nangyari kanina dahil sa sigaw ni Neo. Akala ko nga ay hindi papansinin ni Lucas iyon.

"Shit! Epal!"

 

 

Nagulat ako nang mahina niyang isinigaw iyon. Napalunok pa ako nang mas idiin niya ang pagkakahawak sa aking balakang. Napadaing ako nang tumama ang kaniya sa akin muli.

 

 

Tiningnan niya ang aking mga mata at akmang hahalikan ako nang sumigaw muli si Neo.

 

 

"LEAD! WE NEED YOU HERE! EVIA MUST BE IN DANGER!"

 

 

Marahas siyang nagpakawala ng hininga. "Fuck."

 

 

Napapikit ako nang mandilim ang aking paningin at napamulat nang makaramdam kung anong malambot sa aking likuran. eqnoon na lamang ang panglaki ng aking mga mata nang makitang nakadagan si Lucas sa akin habang nakatitig sa aking mata. Pagtingin ko sa aking hinihigaan ay nakita kong kama ito. Ngunit kaninong kama?

 

 

"A-Anong gagawin mo?" nauutal kong tanong habang nakatingin sa kaniya na dahan-dahang inilapit muli ang mukha sa akin.

 

 

Magsasalita na sana ako nang halikan niya akong muli na ikinatugon ko naman agad. Ikinawit ko ang aking braso sa kaniyang leeg at mas tinulak siya papalapit sa akin.

 

 

Mas mabilis ito kanina. Ramdam ko ang pagkagat niya sa aking labi at pagsipsip niya sa aking dila. Habang ako ay tinatanggap ang lahat ng kaniyang ginawa at sinasabayan ang bawat galaw nito.

 

 

Sinubukan kong habulin ang kaniyang labi nang siya mismo ang humiwalay, ngunit hindi niya ako hinayaan. Kunot-noong tiningnan ko siya.

 

 

Tumawa siya ng mahina. “Bumaba ka pagkatapos ng five minutes. Para hindi tayo mahalata.” Hinalikan niya akong muli ngunit sandali lamang iyon.

 

 

Bago pa man ako makapagsalita ay naglaho na siya. Naiwan ako sa loob ng silid ko pala.

Nag-init ang aking mukha nang maalala ang nangyari sa amin kanina. Hindi ko akalaing makakaranas ako ng ganoon. Hindi ko rin alam na ganoon pala ang pakiramdam. Unang beses ko iyong naranasan at parang mawawala ako sa katinuan nang magtama ang kaniya sa akin kahit may saplot. Hindi ako ganoon ka inosente para hindi alam kung ano iyong ginagawa namin.

Ang alam ko ay magkasintahan at mag-asawa lamang ang pwedeng gumawa noon. Ngunit bakit nagawa namin iyon? Naghahalikan pa na kami na tila sabik na sabik sa isa't isa, ngunit bakit sabik? Ni hindi ko nga siya kilala para gumawa kami ng ganoon. Ngunit... hindi ko napigilan ang aking sariling tumugon dahil iyon din ang gusto ng aking katawan. Hindi ko man mawari kung bakit iyon nangyayari sa akin, ngunit hindi ko napigilan ang aking sarili.