V. Academy (Completed)

Chapter 24.

Solvena's POV.

Napamura ako nang madaplisan ang ng matalim na bagay dahilan mapaatras ako. Masama kong tiningnan ang may gawa noon habang mahigpit ang hawak sa aking sugat. Tinaas ko ang aking kamay saka tinapon sa kalaban ang poison ball.

Galit kong ginilitan ng buhay ang pumupunta sa aking direksyon gamit ang aking abilidad. Paatras ako nang paatras habang sinasangga ang mga itim na mahikang tinatapon sa akin. Kunot-noong tinaas ang aking kamay bago itinapon ang sunod-sunod na kapangyarihan.

Narinig kong pinapaalis nila si Evia dahil nahihirapan na kami. Ilang minuto na lamang ay paniguradong mawawalan na kami ng lakas pang lumaban at makukuha. Sobrang nanghihina na kami, pati ako ay pinipilit na rin ang sariling protektahan siya. We can't protect her any longer. Hindi kami sigurado na kapag tatakbo siya, makakaligtas siya. Ngunit we can't think negative right now. Since she was the only vampire who entered in this place after hundreds of years, there will be a possibility that she can get out and seek for help. Ilang araw namin itong napag-usapan ng wala siya. We know, we know that she can do it. We have faith in her.

Nang makaalis siya ay sinubukan siyang habulin ng mga kalaban, mabuti na lamang ay hinarangan namin ang mga ito. Ngunit may nakakalampa kaya kinakabahan ako. Kinakabahan na baka makuha siya ng mga ito ngunit winaksi ko ang ideyang iyon. I know she can do it.

Habol ang hininga kong tiningnan ang mga kaibigan ko. Habol na ang kanilang hininga habang pilit na pinapaslang ang kalaban. Nakita ko pang napaluhod si Rench. Inalalayan siya ni Neo na makatayo.

Lumunok ako nang may pumasok sa ideya sa aking utak. It's risky but I need to try it. Ito lamang ang tanging pag-asa namin upang mabuhay. And I need their cooperation.

Umatras ako ngunit agad ding napahinto nang may mabunggo ako. Tiningnan ko kung sino iyon. Natigilan ako nang makitang si Travis iyon. Habol ang kaniyang hininga at may kakaibang kislap sa matang nakatingin sa akin. Napalunok ako nang bigla akong mauhaw dahil sa kaniyang titig. W-What... no way.

Namalayan ko na lamamg ang sarili kong napakapit sa kaniya habang kagat-kagat ang kaniyang leeg. I heard him groaned but he didn't budge. Instead, hinaplos niya ang aking likuran tila sinasabing magpatuloy ako.

Nakaramdam ako ng kakaibang lakas nang matikman ko ang kaniyng dugo dahilan para mapapikit ako. Humigpit ang pagkakapit ko sa kaniyang balikat. Nakaramdam ako ng saya nang makaramdam nito. Na makita ang aking kalahati. Napahikbi ako nang matapos akong uminom. He's my mate.

"Shh. Continue, Love," malambing na saad niya na ngayon ko lamang narinig sa tanang buhay ko. Pinunasan niya ang aking luha habang nakatitig sa akin. His eyes are full longing.

"T-Travis... Y-You-" napahinto ako sa pagsasalita nang bigla niyang sinakop ang aking labi dahilan para mapapikit ako. Kakaibang kuryente ang aking naramdaman.

"Why the fuck are you both kissing in the middle of the war?!" rinig kong sigaw ni Oxy.

"Sinasabi ko na nga ba, eh! Kaya pala hindi naaakit sa akin! Travis, shit! Ang swerte mo, tol!" rinig ko ring sigaw ni Priox.

Hindi ko pinansin iyon at tinugon ang kaniyang mga halik. Ramdam kong hinigpitan niya ang pagkakapit sa aking beywang at mas lalong idiniin sa kaniya. Naglakbay ang aking kamay papunta sa kaniyang buhok saka hinila siya para idiin ang halik.

I can feel something tingling down there. I want to touch me. I want him to mark me. Hindi ko alam na ganito pala ang pakiramdam ng may mate. Evia really got the jackpot first.

"Tanginang kalandian 'yan! Mamatay kayo kapag pinagpatuloy niyo iyan!" rinig ko rin sigaw ng isa sa mga kaibigan ni Evia, si Maureen.

Kinagat ni Travis ang aking dila saka ipinasok ang dila sa aking bibig dahilan para mapadaing ako. Sinipsip niya ang aking dila. Our tongue fought. It was a sweet fight. I want more. I want deeper.