V. Academy (Completed)

Chapter 26.

WARNING! R18 AHEAD! READ ON YOUR OWN RISK!

Third Person’s POV.

PAGKAWALA ng mga boses na iyon ay dahan-dahan ding nawala ang liwanag. Ang lahat na nakapikit ang mata ay dahan-dahang minulat iyon. Napanganga ang lahat nang makitang unting-unting nabubuhay at lumiliwanag ang punong nakapalibot sa akademya. Ang akademya ay nasisinagan na ng araw ngayon na ikinaganda at ikinabuhay ng paligid. Dating walang gaanong kulay at puno ng kadiliman na lugar ay sobrang liwanag at kumikinang na ngayon.

Manghang-mangha sila habang tinitingnan ang lugar dahan-dahang nagbago na ilang taong hindi nakawala sa kadiliman. Gumaan ang pakiramdam nilang lahat at ang nakulong sa lugar na iyon ay nagsimulang mag-iyakan dahil sa saya na nadarama. Sa wakas, nakalaya rin sila sa kadilimang kinatatakutan, pinangangambahan, at pilit nilang baliwalain. Parang nakawala sila sa kulungan dahil nagtakbuhan at dinama nila ang sariwang hangin na ngayon lamang muli nilang naramdaman at nasinghot. Dahil noon ay tila may asido ang kanilang hangin upang hindi nila tuluyang ibuhos ang lahat nilang kapangyarihan upang sugpuin ang kadiliman.

They could have break the wall but they can’t. Sobrang lakas ng kadilimang nakapalibot sa paligid nila at kahit lahat magsama-sama sila ay hindi nila iyon magigiba. They tried once, but it turned out like a small bubble. Hindi mas lang nag-crack ang pader. That’s why they are so happy that they are now free. Hindi man sila makapaniwala ngunit nandito na ang matagal na nilang pinapangarap. They can now finally see their families and loved ones. They can finally roam around the world. And they can finally live the life they wanted and they deserve. Dahil sa wakas, wala nang hahandlang na pader sa kanila upang gawin ang gusto at nakakabuti sa kanila.

The places were full of light. There are a lot of butterflies flying over the place. Naririnig na rin nila sa wakas ang mga tinig ng mga ibon at nakikita pa nilang dumadapo sa mga puno. Mas lalo silang namangha nang makita ang mababangis na hayop na naging maamo at tila hindi iyon nananakit. The place looks like a living fairytale like what Evianna read in books when she was in the human world. Evianna really proved that this place really exist. That fairytale really exist.

Napanganga sila nang may kung anong liwanag na nagmula sa lupa at nagtipon ito sa gitna. Lahat sila napatingala nang mabilis iyong dumaloy papunta sa itaas. Naging bilog iyon na ikinataka nila. Nagtataka sila kung ano at para saan iyon. May nakaramdam pa ng pangamba dahil baka kagagawan na naman iyon ng kalaban. May na-alerto pa at hinanda ang sarili kung ano man ang sakaling mangyari.

Lahat sila napapikit ng sumabog iyon. May gumawa pa ng pananggalang upang protektahan ang sarili at ang iba. Ngunit dahan-dahan silang nagmulat nang may maramdamang kung anong dumapo sa kanilang mukha at sa ibang bahagi ng kanilang katawan. Napanganga ang lahat nang makita umuulan ng maliliit na ilaw na mas ikinahiwaga ng paligid. Ito ang unang pagkakataon na umuulan ng maliliit na liwanag. At kapag dumadapo sa kanila ay ginhawa ang kanilang nararamdaman. May nararamdaman din silang kakaiba na ikinataka nila. At nang masigurado nila ang pakiramdam na iyon ay nanlaki ang kanilang mga mata.

They know what they felt. Kahit hindi man nila naramdaman ito noon ay nasisigurado silang tama ang kanilang hinala. Sa pag-init, uhaw, at pagkiramdam ng pananabik sa kanilang katawan. May nakikita rin silang nga usok na sila lamang ang nakakakita. Habol ang hininga ng iba na tila ba’y pinipigilan ang mga sarili, ngunit kalaunan ay nakita na lamang nila ang kanilang mga sarili na tumatakbo papunta sa mga bampirang nakakonekta sa kanila. They bit each other and kissed. Isa lamang ang nasa isip nila. My mate.

HABANG nakangiting tumitingala si Quiara tila sayang-saya habang nakatingin sa mga ilaw na nahuhulog mula sa ibabaw. Umiikot pa siya para damhin ang mga ito dahil nakakagaan ito ng pakiramdam. Ngunit agad din siyang napahinto nang may maramdaman na kung anong humihila sa kaniya. Dahan-dahan nawalan ang kaniyang ngiti nang may kulay dilaw na usok na nakapalibot sa kanila. Suddenly, she felt hungry for something. Ramdam niyang naging kulay Lila ang kaniyang mga mata. What is happening to—N-No way! Tama ba ‘tong nararamdaman ko? Paanong—