ပန်ဒိုရာသူ့ရဲ့ကုတင်အောက်ကအိပ်ယာပေါ်မှာအိပ်ပျော်နေတဲ့ကုန်းကုန်းကိုကြည့်ပြီးစိတ်ချလက်ချအိပ်လိုက်တော့သည်။သူဒီကမ္ဘာကိုစရောက်ကတည်းက,ကာကွယ်ပေးခဲ့တဲ့လူဖြစ်နေလို့လား၊ရုပ်ရှင်ထဲကမူရင်းလူကိုအသက်နဲ့လဲပြီးကာကွယ်ပေးခဲ့တဲ့မြင်ကွင်းကြောင့်ပဲလားတော့မသိဒီလူသူ့အနားမှာရှိရင်လုံခြုံနွေးထွေးသလိုခံစားရသည်။
ပန်ဒိုရာအိပ်နေရင်းသာယာလွန်းတဲ့ခံစားချက်ကြာင့်ငြီးငြူမိလိုက်သည်။တစ်စုံတစ်ယောက်ကသူ့အပေါ်မှာအားကုန်သုံးကာလှုပ်ရှားနေပြီးထိုလူကဘယ်သူမှန်းသူမသိချေ။
မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ချင်ပေမယ့်ခဲဆွဲသလိုလေးလံနေတဲ့မျက်ခွန်တွေကခွင့်မပြု။
တစ်စုံတစ်ယောက်ကသူ့ရဲ့ရင်သားတွေကိုလျှာနှင့်လျှက်လာတာကိုခံစားမိတာကြောင့်ပန်ဒိုရာသေမတတ်လန့်ဖြန့်သွားသည်။လူနှစ်ယောက်တောင်လား။ဒီလူတွေလုပ်ရဲလား....။
ထိုလူနှစ်ယောက်ကိုဓါးနှင့်အဆက်မပြတ်ထိုးသတ်ချင်ပေမယ့်လက်တွေ့မှာတော့ခုခံနိုင်စွမ်းနည်းနည်းလေးတောင်မရှိ။လူနှစ်ယောက်ကသူ့ကိုအိပ်ယာပေါ်ဖိချထားပြီးစိတ်ကြိုက်ချယ်လှယ်နေသည်။
"အရှင့်သား...."
တစ်စုံတစ်ယောက်ကသူ့ရဲ့နားတွေကိုလျှာနှင့်လျှက်ပြီးသူ့ကိုတီးတိုးခေါ်လာသည်။ဒီအသံကိုသူရင်းရင်းနှီးနှီးရှိလှပေမယ့်သေသေချာချာတော့မသိ။
"အရှင့်သားကိုယ်ပေါ်ကဖယ်တော့ငါတို့အလှည့်ရောက်ပြီ!"
ထပ်ပြီးလူတွေရှိသေးတာလား။
ပန်ဒိုရာ,သူမတ်တပ်ရပ်နိုင်တာနဲ့ဒီလူတွေအကုန်လုံးကိုရက်ရက်စက်စက်သတ်ပြစ်မည်ဟုကျိန်းဝါးလိုက်သည်။
"ငါမပြီးသေးဘူး,ပြီးအောင်စောင့်!"
"ငါ-ိုးပဲ!"
ထို့နောက်လူနှစ်ယောက်ကအတင်းအကြပ်ဖယ်ရှားခံလိုက်ရပြီးလူနှစ်ယောက်ကအစားထိုးဝင်လာပြီးစိတ်ကြိုက်ပြုမှုကြပြန်သည်။
'ခွေးမသားတွေလုပ်ရဲလား'
ပန်ဒိုရာပင်ပန်းနွမ်းလျနေပေမယ့်ဘယ်သူကမှသူ့အပေါ်ညှာတာခြင်းမရှိကြ။ထိုလူတွေရဲ့မျက်နှာကိုမှတ်သားဖို့ရှိသမျှအားကုန်သုံးကာမျက်လုံးတွေကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့အဖြူရောင်မျက်နှာကျက်ကြီးကိုသာမြင်လိုက်ရသည်။လူတစ်ယောက်မှသူ့ဘေးမှရှိမနေ။သူရဲ့ညအိပ်ဝတ်ရုံတော်ကပင်ပုံပျက်ခြင်းမရှိ။
YOU ARE READING
ဘုရင်ကြီးရဲ့အနောက်ဆောင်ကအန္တာယ်များလွန်းတယ်!
Actionပန်ဒိုရာဟာနိုင်ငံအစိုးရကတောင်ဖူးဖူးမှုတ်ထားရတဲ့လက်နက်ရာဇာကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။သူ့ဘဝမှာတစ်ဖက်သတ်ချစ်ရတဲ့အကိုကြီးကလွှဲရင်ဘယ်သူ့အပေါ်မှမချိုသာဖူး၊မနှိမ့်ချဖူးခဲ့။ကိုယ်ကိုယ့်ကိုယ်မသေမျိုးတစ်ပါးလိုမျိုးစိတ်ကြီးဝင်နေခဲ့တဲ့ပန်ဒိုရာဟာတစ်နေ့မှာတော့ရင်ဘတ်ကိုဖေ...
