ပန်ဒိုရာကြက်တွန်သံကြောင့်သတိအနည်းငယ်ကပ်လာသည်။တစ်ကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ခံထားရသလိုနာကျင်နေပြီးပါးစပ်ကလည်းခြောက်သွေ့မှုကြောင့်ဘာအသံမှုမထွက်နိုင်တော့။
"အရှင့်သားရေလေးနည်းနည်းလောက်အရင်သောက်လိုက်အုံး"
ရေတွေပါးစပ်ထဲစီးဝင်လာတော့ပန်ဒိုအငမ်းမရသောက်မိတာကြောင့်ရေသီးသွားတော့သည်။
"ဖြည်းဖြည်းချင်းသောက်ပါ"
နွေးထွေးသောလက်ဖဝါးကြီးတစ်ခုကသူ့ကျောကိုဖြည်းညင်းစွာပွတ်သပ်ပေးလာသည်။လူတစ်ချို့ကသူ့ခန္တာကိုယ်ကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်နေကျပြီးစပ်ဖျင်းဖျင်းအရသာကဒဏ်ရာတွေကိုဆေးထည့်ပေးနေပုံရသည်။
ဒီလိုဆိုတော့လည်းမဆိုးလှပါဘူး။
"အရှင့်သားအနားယူလိုက်ပါအုန်းမနက်အစောကြီးရှိသေးတယ်"
မှော်ဝင်တဲ့အသံသြရှရှလေးကပန်ဒိုရာနားထဲစီးဝင်လာပြီးပဝါဖယ်ရှားခံလိုက်ရတာသိပေမယ့်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ဖို့မတတ်နိုင်တော့။နဖူးပေါ်ကျရောက်လာတဲ့အနမ်းလေးတွေကြောင့်ခန္တာကိုယ်တစ်ခုလုံးနွေးထွေးလာပြီးအိပ်မက်ကမ္ဘာထဲဆွဲခေါ်ခံလိုက်ရတော့သည်။
ပန်ဒိုရာကိုဒီနေ့မည်သူကမှလာမနိုးတာကြောင့်မျက်လုံးများဖွင့်လာသည့်အချိန်တွင်နေ့ခင်းပင်ရောက်နေပြီ။
မနက်ခင်းကလောက်နာကျင်မှုမရှိတော့တာကြောင့်ဒေါသထွက်နေသည့်ကြားထဲကချီးကျူးမိလိုက်သေးသည်။
'ဘယ်သူတွေဖြစ်ဖြစ်ငါမမိစေနဲ့ပေါ့'
ထထိုင်လိုက်တော့အောက်ပိုင်းတစ်နေရာကစူးခနဲ့။
"အာ့!"
"ဟင့်...အရှင့်သား..ဘာဖြစ်လို့လဲ..ဟင့်!"
သူ့ကုတင်မှာငိုယိုနေတဲ့ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ကောင်မလေးကိုမြင်ပြီးပန်ဒိုရာထိတ်လန့်သွားသည်။
"မင်းကဘယ်သူလဲ"
"ဟင့်!မနေ့ကအရှင့်သားကိုခစားဖို့တာဝန်ကျတဲ့ကိုယ်လုပ်တော်ပါ"
"မင်းကဘာလို့လာငိုနေတာလဲ!"
ကောင်မလေးကမတရားခံရသလိုသူ့ကိုစူးစိုက်ကြည့်လာပြီး
YOU ARE READING
ဘုရင်ကြီးရဲ့အနောက်ဆောင်ကအန္တာယ်များလွန်းတယ်!
Actionပန်ဒိုရာဟာနိုင်ငံအစိုးရကတောင်ဖူးဖူးမှုတ်ထားရတဲ့လက်နက်ရာဇာကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။သူ့ဘဝမှာတစ်ဖက်သတ်ချစ်ရတဲ့အကိုကြီးကလွှဲရင်ဘယ်သူ့အပေါ်မှမချိုသာဖူး၊မနှိမ့်ချဖူးခဲ့။ကိုယ်ကိုယ့်ကိုယ်မသေမျိုးတစ်ပါးလိုမျိုးစိတ်ကြီးဝင်နေခဲ့တဲ့ပန်ဒိုရာဟာတစ်နေ့မှာတော့ရင်ဘတ်ကိုဖေ...
