YALAN HAYAT

15-Güvenlik

15-Güvenlik
Laura Kamer Rivera

Gözlerimi açtığımda Gökhan'ın odasındaydım. Başımda oturuyordu. Elindeki benim telefonumdu. "Ne yapıyorsun?"

"Mesaj geldi." Kaşlarım çatıldı. Mesaj geldiyse bana gelmişti ona neydi? "Sanırım üvey babandan." Doğruldum. Güneş doğuyordu. Gece burada mı uyumuştu? Telefonu elinden aldım. Ricardo'dan mesaj vardı. Yine bir sahte hesaptan yazmıştı. Önce bir haber sitesinin gönderisini sonrada Berrak'ın attığı gönderiyi atmıştı.

Zengin yere kapak attığına göre bana borç verebilirsin sevgili kızım.
Neyse. Sen yazma ben buldum senin konumunu.
Gelip senin başına bela olmamı istemiyorsan bana para yolla. Ne şekilde bulursun bilmiyorum artık o babandan mı istersin eşinden mi ilgilenmiyorum. Sakın beni engellemeye kalkma.

Korkuyla Gökhan'a baktım. Çenesini sıkıyordu. "Engelle hesabı ben halledeceğim." Kaşlarım çatıldı. "Engelleme demiş. Daha çok kızar." Telefonumu geri aldı. Instagram hesabını kendisine attı. "Ben halledeceğim dedim." Hesabı engelledi. "Ben... Senin başını belaya sokmanı istemiyorum. Babamla konuşacağım."

Ayaklandı. "Sen yine konuş babanla ama bu işi bana bırak." Yutkundum. Kıyafetim değişmişti. Üstüme baktım. "Maria yardımcı oldu." Başımı salladım. Odadan çıkmıştı. Aynı mesajları tekrar tekrar okudum. Bu bana iyi gelmeyecekti. Ayağa kalktım. Üstümü değiştirip mutfağa gittim. Maria başını tutuyordu. Önünde büyük bir bardakta acı olduğuna emin olduğum kahve vardı.

"Nasılsınız, günaydın." Meriç yanıma oturdu. Yüzü asıktı. "Bir daha bu kadar içmeyeceğim." Güldüm. Maria onu başıyla onayladı. "Ne o ben sizi uyarmasam daha devam ediyordunuz." Meriç dudak büzdü. "Turul iti ile yarışırken nevrim şaştı."

"Hadi siz yarışıyordunuz benim derdim neydi acaba..." Telefonunu çıkarttı. Benim köşede uyuduğum onların eğlendiği fotoğrafları bana gösterdi. Bir fotoğrafta onlar ayakta Gökhan ve ben koltuktaydık. Başım masaya yaslanmış uyuyordum Gökhan'da beni izliyordu. Yanaklarım ısındı. Maria hangi fotoğrafa baktığımı anladığında sırıttı.

Telefonu ona geri verdim. "Bugün kurstan önce babamla buluşurum. Siz ne yapacaksınız?" Maria şüphe ile bana baktı. "Baban mı neden?"

"Sonra anlatırım. Önemli bir mevzu değil. Sen ne yapacaksın?" Sırıttı. Meriç ondan önce söze atıldı. "Tuğrul ile buluşmaya gidecek." Maria'nın yüzünde utangaç bir gülümseme belirdi. "Resmi olarak ilk buluşmamız olacak. Mekanı her şeyi kendi seçmek istedi ben sadece gideceğim. Çok gerginim." Sırıttım elini tutup yanına sokuldum. "Umarım çok güzel geçer bebeğim eve geldiğinde bana her şeyi anlatacaksın."

"Tabii anlatacağım ama birkaç güne geri Almanya'ya dönmem gerekiyor. Uzak mesafeden ilişki nasıl olacak bilmiyorum." Meriç bize yaklaştı. "Valla başka zaman sorsan seven katlanır derdim ama o çocuğu burada tek bırakırsan Leyla ve Burçak ikilisi çocuğun beynini yer bitirir. Sana da Tuğrul filan kalmaz."

Maria endişe ile dudağını ısırdı. "Ne olacak bilmiyorum. Ailemin restoranını işletiyorum. Tamam daha rahat gider gelirim ama yine de sürekli gitmem gerekir." Şu an bunu düşünerek kendini üzmemeliydi. "Bebeğim bence önce bugünü düşün. Bugün güzel geçsin neler yapacaksınız." Sinsice gülümsedim. Odadan Maria'dan başkası bu bakışı anlamazdı. Gecenin devam edeceğine inanıyordum. Yüz ifademi görünce biraz daha rahatladı ama yüzü kızarmıştı.