(Zawgyi code)
'နမ္းဖို႔... ခင္ဗ်ားကို အသည္းယားလို႔ နမ္းပစ္ဖို႔... ကဲ...'
အက္ဖီ ကိုယ္ကိုေရွ႕သို႔ကိုင္းရင္းေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ တီခ်ယ့္ခႏၶာကိုယ္ေလးက စားပြဲခုံေပၚသို႔ လဲမက်႐ုံတမယ္ ေနာက္သို႔ ယိမ္းထားရတယ္ေလ။
အက္ဖီ့ဟာ ေျပာလည္းေျပာ တီခ်ယ့္ဆီခပ္ရဲရဲေလး ခ်ဥ္းကပ္သြားတာနဲ႔ တီခ်ယ့္မ်က္ဝန္းေလးေတြဝိုင္းစက္ရင္း ေၾကာင္အမ္းေနတယ္။
ၿပီးေတာ့ လက္သီးဆုတ္ေလးႏွစ္ခုကို ရင္ဘတ္နားတြင္ကပ္ၿပီး ၿငိမ္သက္ေနတာဟာ ယုန္သူငယ္ေလးတစ္ေကာင္ေၾကာက္လန႔္ေနသလိုမ်ိဳးေလး။
အခ်ိန္တိုင္း ခက္ထန္ေနတဲ့ တီခ်ယ္ဟာ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးက်ေတာ့ တကယ့္ကို အင္နိုးစင့္ေလး။
အက္ဖီ တိုးကပ္ရင္းနဲ႔ တီခ်ယ့္အသက္ရွူသံေတြကိုၾကားရေလာက္တဲ့အထိ နီးကပ္သြားခဲ့တယ္။
႐ုတ္တရက္ႀကီးဆိုေတာ့ တီခ်ယ့္မွာ ေရွာင္ဖယ္လိုက္ဖို႔လည္း အာ႐ုံမရဘူးနဲ႔တူပါတယ္။
ေၾကာက္လန႔္ၿငိမ္သက္ေနတယ္။
အက္ဖီ ပါးရိုက္ခံရမယ္ဆိုလည္း ခံဖို႔အသင့္ျပင္ၿပီးတာနဲ႔ အရဲစြန႔္ၿပီး တီခ်ယ့္ႏွုတ္ခမ္းနားထိေအာင္ တိုးကပ္သြားမိေတာ့ တီခ်ယ္ တစ္ဖက္သို႔ ဦးေခါင္းကိုတိမ္းကာ မ်က္ႏွာလႊဲရင္း ေရွာင္ဖယ္ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။
အက္ဖီလည္း တီခ်ယ့္ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို လက္ညိဳး၊ လက္မတို႔နဲ႔ ဖ်စ္ညႇစ္ကာဆြဲကိုင္ရင္း ျပန္လွည့္ေတာ့ တီခ်ယ္ေၾကာက္လန႔္တၾကားမ်က္လုံးေတြကို စုံမွိတ္ခ်ပစ္ထားတယ္။
တီခ်ယ္ေတာ့ဘယ္လိုေနမယ္မသိ။
အက္ဖီေတာ့ ရင္ေတြခုန္တာမွ တဒိန္းဒိန္းနဲ႔။
လက္ဖ်ားေတြပါ ေအးစက္လာတဲ့အထိ။
တစ္ခ်ိန္လုံး ဒီလိုအခြင့္ေရးမ်ိဳးရဖို႔ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ အက္ဖီသာလၽွင္ သိတယ္။
ဒါေပမဲ့ တကယ္လည္း နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါ အက္ဖီ့မွာ သတၱိမရွိ။
ပိုဆိုးတာက ေၾကာက္လန႔္တုန္လွုတ္ေနတဲ့ တီခ်ယ့္အျပဳအမူေလးကို အက္ဖီဂ႐ုဏာသက္မိတာ။
ဒါေပမဲ့ သိပ္ကိုနီးကပ္သြားတဲ့အေနအထားတစ္ခုျဖစ္ေနလို႔ အက္ဖီ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ပစ္ဖို႔ကိုလည္း နေမ်ာတသျဖစ္မိေသးတယ္။
ဘာဆက္လုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ့အေတြးေၾကာင့္ စကၠန႔္တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာ္လြန္သြားတယ္။
အခန္းထဲမွာလည္း အရာရာတိတ္ဆိတ္လို႔ေနတယ္။
ေနာက္သို႔ တိမ္းယိုင္ထားတဲ့ တီခ်ယ့္ခါးေလးေညာင္းမွာစိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ အက္ဖီဟာ တီခ်ယ့္ခါးေသးေသးေလးေနာက္ဖက္သို႔ လက္ကိုလၽွိုၿပီး သိုင္းဖက္ထိန္းေပးထားလိုက္မိတယ္။
မ်က္စိစုံမွိတ္ခ်ထားတဲ့ တီခ်ယ့္မ်က္ေတာင္ရိပ္ေလးေတြက တီခ်ယ့္ပါးျပင္ေပၚမွာ အတိုင္းသား အရိပ္က်လို႔ေနတယ္။
ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြက ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ တင္းတင္းေစ့ထားရလို႔ ႏွုတ္ခမ္းအတြင္းပိုင္းအသားေတြ အနည္းငယ္တြန႔္ခ်င္ေနတယ္။
ႏွာတံေလးက ခၽြန္ၿပီး ေအးစက္ေနလိမ့္မယ္။
မ်က္ခုံးေလးေတြက ျပင္ဆင္ထားျခင္းမရွိပါပဲနဲ႔ ပင္ကိုယ္အတိုင္း အရိုင္းဆန္စြာ ထင္းရွင္းေနတယ္။
အားပါးပါး... ဒီမိန္းမ... အနီးကပ္ျမင္ရေလေလ ပိုၿပီးလွရက္နိုင္ေလေလ။
စိတ္လိုက္မာန္ပါနဲ႔ အနားတိုးကပ္လာၿပီး ခါးကိုသာ သိုင္းဖက္ရင္း ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ အက္ဖီ့ကို ခဏၾကာေတာ့ တီခ်ယ္အသာေလး မ်က္စိတစ္ဖက္ ေမွးေမွးေလးဖြင့္ရင္း ျပန္ေခ်ာင္းတယ္။
မ်က္ဝန္းစိုစိုႀကီးေတြနဲ႔ အက္ဖီစိုက္ၾကည့္ေနတာကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ တီခ်ယ့္မ်က္လုံးေတြ ျပန္လည္မွိတ္ခ်သြားျပန္တယ္။
တီခ်ယ္မ်က္လုံးေတြမွိတ္ထားတယ္ဆိုတာ အက္ဖီ့ဆီက ရလာမယ့္ အနမ္းတစ္စုံတစ္ရာကို ေမၽွာ္လင့္ေနတဲ့တုန႔္ျပန္မွုမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္။
အက္ဖီနမ္းလိုက္မွာကို ေသမတတ္စိုးရြံ႕ထိတ္လန႔္ေနတဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳး။
တဟုန္တင္းတင္း ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ စိတ္ဆႏၵေတြကို အက္ဖီသက္ျပင္းတစ္ခုခ်ရင္း မနည္းထိန္းယူလိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ တီခ်ယ့္နဖူးေလးဆီသို႔ အသာေလးတိုးကပ္သြားၿပီး...
'ႁပြတ္စ္...'
ခပ္ဖြဖြေလးနမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ အက္ဖီခပ္တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ထားတဲ့ တီခ်ယ့္ခါးမွ လက္ေတြကို လႊတ္ေပးကာ ေနာက္သို႔ ေျခတစ္လွမ္းဆုတ္လိုက္မိတယ္။
အက္ဖီ့ကိုယ္ေႏြးေငြ႕နဲ႔ ေဝးသြားတာနဲ႔ သိသာလြန္းလွတဲ့အေနအထားေၾကာင့္ တီခ်ယ္ မ်က္ဝန္းေတြ ျပန္လည္ပြင့္က်ယ္လာၿပီး အက္ဖီ့ကိုၾကည့္တယ္။
'နဖူးကိုပဲ နမ္းလိုက္တာပါ... အဲဒါ ျမတ္နိုးမွုအျပည့္နဲ႔ပါ ခ်ယ္...'
တီခ်ယ္ဟာ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္သို႔ ေရွာင္လႊဲရင္း အက္ဖီ့ကို ဘာစကားမွ မတုန႔္ျပန္ေတာ့ဘူး။
ရန္လိုတာလည္းမရွိသလို၊ ေက်နပ္ပုံလည္း မေပၚပါ။
'ခ်ယ္... အက္ဖီ့ကိုပါးရိုက္ခ်င္သလား?'
'မင္း... မင္းကို ဘာအတြက္ ပါးရိုက္ခ်င္ရမွာလဲ?'
'ဟို... နမ္းလိုက္လို႔ေလ...'
'ကဲပါ... အခု မင္းလုပ္ခ်င္တာ လုပ္ပီးပီမို႔လား... သြား ျပန္ေတာ့... မင္းအတန္းဆီ မင္းျပန္သြားေတာ့...'
တီခ်ယ္က မ်က္ႏွာကိုတစ္ဖက္သို႔လႊဲရင္း လက္ညိဳးေလးထိုးကာ ေမာင္းထုတ္ျပန္တယ္။
ဒါကို အက္ဖီ စိတ္မဆိုးနိုင္။
ကေလးဆန္လွတဲ့ တီခ်ယ့္အျပဳအမူကို သေဘာက်စြာျဖင့္ ခဏေတာ့ ေငးၾကည့္မိေနေသးတယ္။
ၿပီးမွ အသည္းယားစြာျဖင့္ ႏွုတ္ခမ္းႏွစ္ဖက္ကိုတင္းတင္းေစ့ရင္း ေမးေစ့ေလးေပၚလာတဲ့အထိ က်ိတ္ျပဳံးၿပီး ေခါင္းညိတ္မိတယ္။
'ဟုတ္ကဲ့.... အဲဒါဆို အတန္းျပန္တက္လိုက္ပါဦးမယ္ ခ်ယ္.... ေအာ္ အတန္းထဲ မသြားခင္ တစ္ခုေလာက္ေျပာခ်င္လို႔'
'ဘာရွည္ဦးမလို႔လဲ?'
'ေအာ္ အခုန နမ္းမိလို႔ စိတ္ဆိုးလားဆိုတာ သိခ်င္လို႔ပါ...'
'စိတ္ဆိုးတယ္ဆိုရင္ေရာ...'
'ေခ်ာ့မွာေပါ့...'
မ်က္ဝန္းရြဲရြဲႀကီးေတြနဲ႔ေျပာခ်လိုက္ေတာ့ တီခ်ယ္ရွက္ၿပီး စိုးရိမ္တႀကီးေခါင္းခါတယ္။
'အို... ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ... တို႔က မင္းေခ်ာ့တာကို လက္ခံစရာလား...'
'မသိဘူးေလ... စိတ္ဆိုးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေခ်ာ့ရမယ့္တာဝန္က အက္ဖီ့တာဝန္ျဖစ္ေနၿပီမဟုတ္လား...'
'ကဲပါ ကဲပါ... ဒါဆိုလည္း တို႔စိတ္မဆိုးဘူးလို႔ပဲ မင္းယူဆလိုက္ေတာ့... ေခ်ာ့စရာမလိုဘူး'
'အာ့ဆို ေဒါသေရာထြက္ေသးလား?'
'ဟင့္အင္း...'
တီခ်ယ့္ကို ခဏတာၾကာေအာင္ စိုက္ၾကည့္ရင္း အက္ဖီျပဳံးလိုက္မိတယ္။
ၿပီးမွ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ တီခ်ယ့္ကို လက္ဝါးေလးေထာင္ၿပီး တာ့တာျပေတာ့ တီခ်ယ္က ေခါင္းညိတ္ရင္း အသိမွတ္ျပဳေပးတယ္။
အက္ဖီ တီခ်ယ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္းမွ လွိုက္ဖိုေမာတက္လာတဲ့ရင္ဘတ္ကို သက္ျပင္းတစ္ခုနဲ႔ အစားထိုးရင္း ထိုအခန္းထဲက ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္။
နမ္းလိုက္မိတာေတာင္ စိတ္မဆိုးဘူးဆိုေတာ့ကာ... ဒါက ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာပဲလို႔ အက္ဖီယူဆမိေသးတယ္။
အတန္းဆီျပန္လာတဲ့ အက္ဖီ့ေျခလွမ္းေတြက ေကာ္ရစ္တာနဲ႔ ထိေနတယ္လို႔ေတာင္ မထင္မိဘူး။
ေျမာက္ႂကြႂကြနဲ႔။
-------------------------------------
'အက္ဖီ... သမီးနဲ႔ တီခ်ယ္ေဟမာန႔္ဆက္ဆံေရးက ဘယ္လိုလဲဟင္?'
တကူးတကန႔္ အက္ဖီတို႔ေမဂ်ာရဲ့ကထိက ေဒၚသက္နန္းက လွမ္းေခၚတယ္ဆိုလို႔ အက္ဖီ အေျပးေလးေရာက္လာမိတာ။
အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ တီခ်ယ္က အက္ဖီနဲ႔ တီခ်ယ္ေဟမာန႔္ဆက္ဆံေရးကို တန္းေမးတယ္ဆိုေတာ့ အက္ဖီ့ရင္ထဲ ဒိန္းခနဲ ျဖစ္သြားရတယ္။
အက္ဖီက တီခ်ယ့္ေဟမာန႔္ကို အနိုင္လိုခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ တီခ်ယ္နဲ႔တြဲခ်င္တယ္လို႔ေျပာလိုက္တဲ့သတင္းက ေက်ာင္းထဲ ေတာမီးလို ပ်ံ႕သြားတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ အက္ဖီသိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီစကားေၾကာင့္ ခ်ယ့္ဂုဏ္သိကၡာက်ဆင္းမွာကိုေတာ့ အက္ဖီ မလိုလားပါဘူး။
ေနာက္ၿပီး ကိုယ္ျမတ္နိုးတဲ့ ခ်ယ့္ကို ဘာေၾကာင့္မွ စိတ္မညစ္ေစခ်င္ဘူး။
'ဟို... တီခ်ယ္ ဘာေတြၾကားထားလဲဆိုတာကို အက္ဖီေသခ်ာမသိေပမယ့္...'
'မင္း လူပုံအလယ္မွာ ေဟမာန႔္ကို မင္းနဲ႔တြဲမလားလို႔ေမးတယ္မဟုတ္လား?'
'အဲလိုေမးလိုက္တယ္ဆိုတာက... တီခ်ယ့္ကို စကားနိုင္လုခ်င္႐ုံသက္သက္ပါ။ ေနာက္ၿပီး တီခ်ယ္ေဟမာန္က အက္ဖီ့ထက္ သူ႔ေမဂ်ာကို ထိခိုက္မွာ အရမ္းေတြစိုးရိမ္ေနၿပီး အက္ဖီ့ကိုေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ခ်စ္သူေတြလုပ္လိုက္ဖို႔ အတင္းေတြ တိုက္တြန္းေနလို႔ သက္သက္မဲ့ေျပာလိုက္တာပါ တီခ်ယ္...'
အက္ဖီေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပလိုက္ေတာ့ တီခ်ယ္သက္နန္း ၿငိမ္က်သြားၿပီး ေခါင္းတညိတ္ညိတ္လုပ္ေနတယ္။
'အက္ဖီ့ေၾကာင့္ တီခ်ယ္ေဟမာန္ သိကၡာထိခိုက္နိုင္မလားဟင္?'
'အင္း... အဲဒါကေတာ့ကြာ... တီခ်ယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္နဲ႔ သတင္းထြက္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ပတ္ဝန္းက်င္က တမ်ိဳးတမည္ေတာ့ ကဲ့ရဲ့ခ်င္ၾကမွာပဲေလ။ အခု အက္ဖီက မိန္းကေလးလည္းျဖစ္ေနျပန္ေတာ့...'
'အဲဒီလိုသတင္းထြက္တာ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ တီခ်ယ္က ဆိုလိုခ်င္တာလားဟင္... ေျပာပါ တီခ်ယ္... အက္ဖီက ေတာ္႐ုံစကားေတြဆို တည့္တိုးအိုးေပါက္ေျပာျပမွ ေသခ်ာနားလည္တတ္တာဆိုေတာ့ တီခ်ယ္ေျပာခ်င္တာမွန္သမၽွ အက္ဖီ့ကို တည့္သာေျပာပါ...'
'အင္းေပါ့... ေဟမာန႔္အတြက္ေတာ့ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးနဲ႔ နာမည္ထြက္တာ သိပ္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့...'
'အဲဒါဆိုရင္ေလ... တီခ်ယ့္ကို အက္ဖီတစ္ခုေလာက္ အသိေပးပါရေစ... အက္ဖီ သေဘာက်ေနတဲ့လူက အက္ဖီတို႔ အတန္းထဲမွာရွိေနတယ္သိလား...'
'ဘယ္သူလဲ... တီခ်ယ္သိလို႔ရမလား?'
တကယ္ေတာ့ အက္ဖီဟာ တီခ်ယ့္ဂုဏ္သိကၡာကို ကာကြယ္ေပးခ်င္လို႔ မုသားတစ္ခု ဖန္တီးလိုက္တာပါ။
နာမည္ေသခ်ာေျပာျပရေလာက္တဲ့အထိ ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာ အက္ဖီ ေျပာလို႔မရျပန္ဘူးေလ။
တကယ္လည္း တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ခ်စ္ေနတာမ်ိဳးမွ မရွိတာ။
'ဟို... အဲဒါ အက္ဖီေျပာျပလို႔မရဘူး တီခ်ယ္... ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူက အက္ဖီ့ကိုလိုက္ေနတဲ့ လူေတြထဲက တစ္ေယာက္ မဟုတ္လို႔ပဲ'
'ေအာ္... ေအာ္... အင္းပါ အင္းပါ။ တီခ်ယ္နားလည္ပါတယ္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကို လိုုက္ႀကိဳက္ေနတဲ့ လူမဟုတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို စိတ္ဝင္စားမိေနတယ္၊ သေဘာက်မိေနတယ္ဆိုရင္ သိုဝွက္ထားေလ့ရွိတယ္ဆိုတာ တီခ်ယ္ နားလည္ပါတယ္။ ကဲပါ.... အက္ဖီ သေဘာက်ေနတဲ့လူက ေဟမာန္မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ပဲ အဆင္ေျပလွပါၿပီ...'
'ေနပါဦး တီခ်ယ္ရယ္.... အက္ဖီ တစ္ခုေလာက္ ေမးပါရေစဦး'
'အင္း ေမးပါ'
ေမးခြန္းက ေခါင္းထဲစဥ္းစားမိေနေပမယ့္ ႏွုတ္မွထုတ္ေဖာ္ေမးျမန္းဖို႔ မနည္းအားယူရေသးတယ္ေလ။
'တကယ္လို႔ အက္ဖီက တီခ်ယ္ေဟမာန႔္ကို တကယ္ပဲ စိတ္ဝင္စားေနတယ္ဆိုရင္ေရာ? အဲဒါ အဆင္မေျပနိုင္ဘူးလား?'
'အက္ဖီ... တီခ်ယ္တစ္ခုေမးပါရေစ... အက္ဖီက ေဂးလား?'
တီခ်ယ္သက္နန္းေမးခြန္းကို အက္ဖီ ခ်က္ခ်င္း တုန႔္ျပန္ဖို႔ တစ္ခုခုက ေနာက္မွ ဆြဲဆုတ္ထားသလို ရပ္တံ့ကုန္တယ္။
'တကယ္လို႔ မင္းက ေဂးေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ တီခ်ယ္ေဟမာန္ကေရာ ေဂးေနပါ့မလား? ေနာက္ၿပီး မင္းေၾကာင့္ လူပုံအလယ္မွာ ေက်ာင္းသူနဲ႔ျဖစ္ေနတဲ့ ဆရာမဆိုၿပီး လူေတြဝိုင္းေျပာတာကို တီခ်ယ္ေဟမာန္ ခံရမယ္ဆိုရင္ေရာ မင္း အဆင္ေျပနိုင္မွာတဲ့လားအက္ဖီ'
-------------------------------------
ဆက္ရန္...
-------------------------------------
BINABASA MO ANG
အသည်းနင့်အောင်... ချစ်တယ်
Romanceချစ်ခြင်းကို နူးညံ့မှုလို့ ခေါင်းစဉ်တပ်မယ်ဆိုရင် ကျမ ရယ်မောမိပါလိမ့်မယ်။
