RİTİM🔥🍀 (DEVAM EDİYOR)

2. bölüm "ne demek beni tanımıyorsun?"

Gözlerimi zorlukla araladım evet bu korkunç manzarayı görmemek için nelerimi vermezdim. Ama görmüştüm her tarafım yara bere içinde olmasını bırakın organlarımı görüyordum bazı organlarımı sanırım almaya çalışacaklardı. Kan beni kendine asla çekmezdi korkmazdım. Ama insan kendi organlarını kan içinde görünce çok fena oluyordu. Ve tabi ben bunu görünce yine bi kriz geçiriyordum nefesim kesilmeye başlamıştı. Ama aşırı derece hızlanan kalbimi atarken görünce bir an dışına çıkacak sandım yanımdaki beyaz önlüklü bi adam "uyanmamalıydı! Düşük doz vermemeniz gerekiyordu!" Dedi diğer adam "Efendim, bu yüksek doz zaten ama en yüksek dozu bi insan kolay kolay atlatamaz hele böyle bi kız asla atlatamaz." Demesiyle diğer adam sinirlendi." Yaşaması gerekmiyordu gereken organlarını aldıktan sonra kalıp ölmesi umrumda mı sanıyorsun!" Demişti.

Şimdi anlıyordum neden bu halde bu bodrum katında olduğumu ama çok acı çekiyordum tüm organlarımı açacaklardı uyanmasam değilmi? Neyseki çok büyük bi kesik açmamışlardı yoksa çoktan öbür dünyayı boylamıştım... Bağırsamda bi işe yaramıyordu taki bi çete beni kurtarmaya gelene kadar.

Bir ordu gibilerdi ben ağlamalarımı bağırmalarımı çığlıklarımı durduramıyordum. Çetenin en öndeki sanırım lider adam" kızımı ne cürretle kaçırırsınız!" Diye bağırdığında kaskatı kesildim çünkü bildiğim kadarıyla babam ve annem ben  7 yaşındayken ölmüştü. Dadım trafik kazasında hem annemi hem babamı kaybettiklerini söylemişti. Şimdi burada bana kızım diyen adam nasıl benim babam olurdu?

Çete lideri adam adamlarına komut verdi ve silah sesleri yankılandı bodrum katında organlarımı almayı isteyen insan demeye utandığım adamların hepsini öldürdüler. Acımı bile unutup onları izlemenin şokuyla izledim. Ve çete lideri adam yanıma geldi. adamına "acil ambulansı ara çok zamanı yok." Dedi ve diz çöküp yanımda durdu. Elimi tuttu. "sana hiçbir şey olmayacak" demesiyle gözlerim kararmaya başladı çok kan kaybediyordum sanırım kan kaybından bayılıyordum o çete bana yetişmeseydi çoktan organlarım onların para oyuncağı olacaktı ama onlar buna izin vermemişlerdi...

"Neyin ne zaman olacağı ve ne zaman ölüp ne zaman yaşayacağın yaratıcının emri olmadan olmazdı...

Gözlerimi tekrar araladığımda kendimi hastanede serum takılı şekilde buldum ve vücudumda açtıkları kesiklerin dikiş izleri olduğunu gördüm. Yanımdaki hemşire telefonda birisini arayarak uyandı efendim. Dedi ama kim olduğunu bilmiyordum içeri giren adamı görünce nereden tanıdığımı bi sorguladım kendimde o değilmiydi bana kızım deyip beni organ mafyalarından kurtaran adam? Evet oydu... yanıma geldi ve hemşirenin dışarı çıkmasını söyledi elimi tuttu ve geçmiş olsun. Dedi zorlukla konuşmaya çalışarak teşekkür ederim ama siz kimsiniz? Dedim oda beni tanımıyormusun dedi anlamıyordum neden onu tanımam gerektiğini bir türlü anlamıyordum kimdi ki bu adam neden onu tanımam gerekiyordu neyi veya kimi unutmuştum ben? Bir anda bana Asya dedi ismimi nereden biliyordu? "Kim olduğunuzu bilmiyorum bayım ismimi nereden biliyorsunuz ve beni neden kurtardınız?"

Ne demek beni tanımıyorsun?der gibi bakıyordu Adam birşey söyleyecek gibiydi ama söylememekle söylemek arasında kalmış gibi gözüküyordu. Ve bombayı patlattı. "Ben senin gerçek babanım" dedi. "Ne! Ne dedi bu adam senin baban ha pardon gerçek babanımmı dedi! "Benim babam 13 yıl önce annemle birlikte trafik kazasında öldü bayım. siz neyden bahsettiğinizin farkındamısınız?!"

ne diyordu bu adam ne saçmalıyordu? anlamıyordum. "Senin gerçek baban bendim. Ama senin annen beni senden ayırmayı başardı kızım"

"N-nasıl yani saçmalamayın annem böyle bişey yapmaz."

" Yaptı. Benden intikam almak için seni kullandı"ne neden neden annem bana bunu yapsın ya neden "size inanmıyorum bayım. lütfen beni rahat bırakın ve çıkın!"

"Anlamıyorsun, anlamıyorsun Asya. Anlamıyorsun... "

"Anlamam gereken birşey yok. Annem bana böyle bişey asla yapacak bi kadın değildi. Sizi dinlemek istemiyorum."

"Madem öyle kardeşinide senden sakladığınıda söylememiştir annen değil mi?"

N-ne ne kardeşinden bahsediyor bu adam ben tek çocuğum?! "Bayım sizin derdiniz ne? ne kardeşi, ne gerçek babası? Allah aşkına beni delirtmek için ant mı içtiniz?!"

"Hayır, kızım hayır. Ben bi iş yüzünden annen ve seni bırakıp yurt dışına gittim. Orada 1 ay kalacağımı söyleyip 2 sene gelmedim. Ve annende ben geldiğimde boşanacağını söyledi. Ben çok ısrar ettim, ama kararlıydı. 2 sene boyunca telefonlarımı kapatmam gerekti, hem annenin hem senin iyiliğin için kimsenin beni bulmaması gerekiyordu ve sizi korumak için yaptım." İnanmadığını biliyorum gerekirse inanman için DNA testi yaptırabiliriz kardeşine gelecek olursak kardeşin benim şuanki eşimden o senin olduğunu biliyor ama sen onun olduğunu yeni öğreniyorsun. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. Gerçekten bunu yapmışmıydı annem bu kadar acımasız olmuşmuydu? Hayat bazen bize hiçkimseye hatta ailenize bile güvenmemeyi öğretirdi ve ben şu anda tam olarak bunu yaşıyordum...

"İhanetin affı olurmuydu? Heleki en büyük ihanetin yani hayatının tamamının yalanlardan ibaret olması affedilir bişeymiydi? Neden oluyordu ki bunlar neden birilerinin suçlarının üstünü kapatmak isterdiki insan ben tam olarak şimdi bu suçun üstünü nasıl kapatıp hayatımın sadece yalan olduğunu kendime inandıracaktım beni hiçmi düşünmemişlerdi?...