RİTİM🔥🍀 (DEVAM EDİYOR)

21. Bölüm "Tek Doğru"

Ballarım, 21. Bölümle karşınızdayım.

Lütfen okuduktan sonra oylamayı unutmayalım.

Günümün yarısından çoğunu bölüm yazmakla geçiriyorum, lütfen emeklerimi birlikte başarıya taşıyalım.

Yanımda olup bana destek olan herkese çok teşekkür ediyorum.

Sizi seviyorumm.💘🌸

Ben bir yabancının gözlerine tutulmuştum, ama onun gözleri tanıdıktı. Kendi yabancı olsa bile...

Ama şimdi evin dışından gizlice bana bakan gerçek anlamda bir yabancıydı.
O'da kimdi?

Hızlıca evin dışına çıkmak için hızlı hızlı yürüdüm. Ben yürüdükçe yabancı koşarak kaçtı.

Bu ne demek oluyordu?   İhtiyar'ın işi olabilir miydi? Sanmıyordum.

Rüzgardan savrulan saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım.

"Asya, bu bir oyun olabilir. Ben o adamı bulup konuştururum." Konuşturmazdı biliyorum. Direkt işkenceyle öldürürdü. Bu işi kendim çözmeliydim.

"Hayır, Atlas. Sen buna karışma."

"Ne demek karışma? Kenarda köşede sıkıştırılırsan ne olacak?"

"Kimse beni böyle gizli saklı gözetleyemez. Bu işte bir şey var."  Daha fazla aldırmadan  Atlas'a döndüm.

"Akşam oldu eve gideyim. Konuşuruz sonra."

"Ben bırakayım mı seni?"

"Gerek yok, teşekkür ederim." Beni kendisine doğru çekti. Dudaklarını saçlarıma bastırdı.

"Bu günlerde geçecek. Kendine yüklenme bu kadar."

"Geçmeyecek, Atlas. Hayat beni yıkana kadar durmayacak."

"Yıkılma, o zaman. Hayata karşı savaş. Kazanacaksın. Kazanacağız. Beraber herşeyin üstesinden geleceğiz."

"Benim savaşacak halim kalmadı ki, Atlas.
O gücü kendimde bulamıyorum."
Rüzgardan önüme gelen saçlarımı çekti ve alnını alnıma yasladı.

"İşte sen böyle zamanlarındayken yanında hep ben olacağım. Yoruldun mu? Sen dinlen. O gücü kendinde bulana kadar ben senin için savaşmaya devam edeceğim. Ama pes etme, ara ver ama pes etme. Sana zorluklara karşı pes etmek yakışmaz. Duydun mu güzelim?"

Gözlerimi kapattım, başımı onaylar şekilde salladım.

"Sana güçlü olmak yakışıyor. Ben güçsüz bir Asya görmek istemiyorum. Ha görürsem de toparlarım. Tekrar güçlü haline geri döndürmek için ne gerekiyorsa yaparım. Bunu bil." Gözlerimden düşen bir yaşa engel olamadım.

Gözyaşımı eliyle sildiğinde gözlerimi açtım.
"Bu arada ağlamakta sana hiç yakışmıyor. O gözyaşların için ülkeyi bırak dünyada katliam başlatırım."

"Benim için kimseyi öldürmeni istemiyorum, ben bir doktor olarak insanların yaralarını sararıyorken sen benim için insanları öldürme."

"Hımm bu konuda bir söz veremem. Ama bakarız."

"Atlas!"

"Efendim, güzelim?"

"Öldürmeyeceksin, duydun mu?"

"Bakarız, dedim ya Gökyüzü gözlü'm"

"Söz ver."

"Veremem, Asya'm"